Ο Επιτάφιος Θρήνος της Μεγάλης Παρασκευής «ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον», είτε ακουστεί σε έναν μεγαλόπρεπο ναό είτε σε ένα ταπεινό ξωκκλήσι, αποδίδει με ένταση τον πόνο της Μητέρας που βίωσε το μαρτύριο του επίγειου θανάτου του μοναδικού Υιού της. Η κατάνυξη και η λαμπρότητα αυτής της περιόδου προκαλούν τους πιστούς να βρεθούν σε ξεχωριστούς τόπους, όπου θα βιώσουν τις παραδόσεις αλλά και το μεγαλείο της Ανάστασης του Χριστού. Αυτή την περίοδο σημαντικό ρόλο έχουν τα έθιμα, όπως είναι η μαγειρίτσα, το τσούγκρισμα των κόκκινων αβγών στο σπίτι ή έξω από την εκκλησία. Ομως αξίζει να ζήσετε και κάποια διαφορετικά πασχαλινά τελετουργικά, όπως τα αερόστατα στο Λεωνίδιο, οι χορωδίες των Επιταφίων το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής στο Λιτόχωρο, η τελετή του Νιπτήρος το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης στην Πάτμο, η είσοδος στη θάλασσα του Επιταφίου της εκκλησίας του Αγ. Νικολάου στην Τήνο. Τελικά σίγουρα, σε όποιο σημείο της πατρίδας και να πάτε, στην Ηπειρο, τη Μακεδονία, τη Λευκάδα, την Αμοργό κι αλλού, θα νιώσετε τη θαλπωρή των ημερών. Τόποι διαφορετικοί αλλά και τόσο όμοιοι, καθώς κατοικούνται από ανθρώπους που πιστεύουν στην έμπνευση, τη δημιουργία και την ελπίδα που τους δίνει η πίστη στο Θείο.