Οι βάσεις για συμφωνία του Κεντρικού Συντονιστικού είχαν ήδη μπει πριν από τη χθεσινή σύσκεψη. Ολες οι συνιστώσες της Δημοκρατικής Συμπαράταξης είχαν αποφασίσει πως οι όποιες διαφωνίες για οργανωτικά θέματα δεν είναι αρκετές για να τις χωρίσουν, ανοίγοντας έτσι διάπλατα τον δρόμο για το Συνέδριο στα τέλη του Ιουνίου. Η ΔΗΣΥ έχει πλέον μπει σε τροχιά ενοποίησης και το Συνέδριο περιγράφεται ως

«προγραμματικό, πολιτικό και αξιακό».

Στο ΠΑΣΟΚ κύριο μέλημα ήταν να κλείσουν τα θέματα για τα οποία θα μπορούσαν να κατηγορηθούν πως καπελώνουν το εγχείρημα. Το πρώτο ήταν πως έπρεπε να οριστεί με σαφήνεια ο τρόπος εκλογής του νέου επικεφαλής ή να επιβεβαιωθεί από τη βάση η παραμονή της Φώφης Γεννηματά σε αυτή τη θέση. Οι υπόλοιποι τελικά θεώρησαν αυτονόητο πως θα προχωρήσουν με επικεφαλής την αρχηγό του ΠΑΣΟΚ.

Το άλλο ζήτημα στο οποίο αρχικά διαφαινόταν μια σύγκρουση απόψεων ήταν η εκλογή των συνέδρων. Τα υπόλοιπα κόμματα ζητούσαν επιτακτικά «θεσμικούς» συνέδρους, ενώ το ΠΑΣΟΚ πρότεινε μια μεικτή διαδικασία, από την οποία οι μισοί σύνεδροι θα ορίζονται από τα όργανα και οι άλλοι μισοί θα εκλέγονται από την κοινωνία. Τελικά το Συντονιστικό κατέληξε σε 3.000 σύνεδρους, 1.500 εκ των οποίων θα προέρχονται από τα πέντε κόμματα που αποτελούν τη ΔΗΣΥ (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΚΙΔΗΣΟ, Κινήσεις Πολιτών, ΕΔΕΜ) και οι υπόλοιποι 1.500 θα προέρχονται από αυτοδιοίκηση, οργανισμούς, κοινωνικούς φορείς κτλ. Οι «θεσμικοί» σύνεδροι λειτουργούν ως δικλίδα ασφαλείας για τους μικρούς, οι οποίοι ωστόσο φαίνεται πως έχουν δεχτεί την εκλογή ορισμένου αριθμού συνέδρων από τη βάση.

Το νέο σύμβολο. Ενα άλλο θέμα το οποίο έχει συζητηθεί κατά κόρον τους τελευταίους μήνες ήταν η ενοποίηση των συνιστωσών κάτω από ένα καινούριο σύμβολο. Για τα μικρότερα κόμματα, όπως η ΔΗΜΑΡ, το νέο σήμα είναι επιτακτική ανάγκη όχι μόνο για λόγους πρακτικούς (δεν μπορεί κάθε φορά που υπάρχει μια εκδήλωση να χρησιμοποιούνται τα σήματα όλων των κομμάτων), αλλά και για λόγους καθαρά συμβολικούς: η νέα αρχή θα πρέπει να συνδυάζεται με μια νέα εικόνα, που θα στρέψει τους ανένταχτους της Κεντροαριστεράς προς το μέρος της ΔΗΣΥ. Ενα καινούργιο σύμβολο, σπεύδει να διευκρινίσει η Αγίου Κωνσταντίνου «προς αποφυγή παρεξηγήσεων», δεν σημαίνει πως τα σύμβολα των ήδη υπαρχόντων κομμάτων οδηγούνται προς κατάργηση.

Η ανάγκη για ένα νέο σύμβολο συζητήθηκε μέσα στο Συντονιστικό. Για την ακρίβεια, η task force που αναμένεται να δημιουργηθεί από Δευτέρα και η οποία θα προετοιμάσει τον προσυνεδριακό διάλογο θα αναλάβει και τη συζήτηση για το νέο σήμα. Για μερικές από τις συνιστώσες, ο ρόλος του νέου συμβόλου πρέπει να είναι εμφανής και κυρίαρχος, ώστε να μη δίνεται η δημόσια εικόνα μιας συμμαχίας γύρω από το ΠΑΣΟΚ. Από την άλλη, η Χαριλάου Τρικούπη βρίσκει δύσκολο να παραγκωνίσει τον πράσινο ήλιο, ο οποίος έχει «ντύσει» όλη την ιστορία του κόμματος και θεωρείται ταυτόσημος με εκείνο. Γι’ αυτό και, ενώ συμφωνούν στη δημιουργία ενός νέου συμβόλου για λόγους τόσο πολιτικούς όσο και αισθητικούς, αρνούνται κάθε σκέψη κατάργησής του, εξηγώντας πως ο πράσινος ήλιος με κάποιον τρόπο θα είναι παρών και στο ψηφοδέλτιο των επόμενων εκλογών.

Ολες οι πλευρές τόνιζαν από την αρχή πως αυτές οι μικρές διαφωνίες ήταν μεν υπαρκτές, αλλά θα λύνονταν, μιας και είναι θέματα «μικροπολιτικής». Τα μεγάλα ερωτήματα για τον νέο φορέα έχουν ουσιαστικά απαντηθεί: το μοντέλο που θα διαμορφωθεί στο Συνέδριο του Ιουνίου είναι κατά βάση πολυκομματικό, αφού κανένα κόμμα ώς τώρα δεν συζητά την αυτοδιάλυσή του. Η κάθε συνιστώσα θα κρατήσει τη δική της πολιτική αυτονομία, δημιουργώντας ένας είδος «τάσης», η δυναμική της οποίας θα ορίζεται με βάση το μέγεθός της.

Για κάποιους πολιτικούς χώρους που συμμετέχουν στη ΔΗΣΥ, αυτή είναι η πρώτη φορά που συνεργάζονται μεταξύ τους. Η έλλειψη πρότερης κοινής πορείας έκανε τη δουλειά του Κεντρικού Συντονιστικού λίγο πιο δύσκολη και τη διαδικασία περισσότερο χρονοβόρα – προφανώς δεν ήταν όλα τόσο ρόδινα από την αρχή της συμπόρευσης έως σήμερα, με τον αριθμό των συνιστωσών να έχει μάλιστα αυξηθεί με την ένταξη του ΚΙΔΗΣΟ. Ωστόσο, ο κοινός στόχος και οι θετικές εκλογικές ενδείξεις έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν μια ομαλότητα, η οποία, όπως φαίνεται, θα επικυρωθεί τον Ιούνιο.

Ανοικτές πόρτες. Τη δεδομένη στιγμή ουδείς αποκλείει τη σύμπλευση με άλλες δυνάμεις της Κεντροαριστεράς και του ευρύτερου Κέντρου. Ενώ στο ΠΑΣΟΚ πλέον αντιμετωπίζουν μάλλον ειρωνικά την πιθανότητα συμπόρευσης με Το Ποτάμι, στη ΔΗΜΑΡ επικρατεί η άποψη «όσο πιο ισχυρό το εγχείρημα τόσο το καλύτερο», αν και παραδέχονται πως οι ατέρμονες συζητήσεις περισσότερο κουράζουν, παρά βοηθούν. Οι πόρτες βέβαια παραμένουν ανοιχτές, όμως αυτή τη στιγμή μοιάζει πιο πιθανή μια σύμπραξη με τους τέσσερις ανεξάρτητους κεντρώους βουλευτές (Χάρης Θεοχάρης, Κατερίνα Μάρκου, Κώστας Μπαργιώτας, Γιώργος Καρράς), παρά με το κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη.