Το διεθνές εμπόριο αναπτύχθηκε σημαντικά τις δεκαετίες του 1990 και του 2000 μέσω της επίτευξης διμερών και πολυμερών συμφωνιών για τη διενέργεια επενδύσεων και την άνοδο της Κίνας ως οικονομικής δύναμης. Εκείνη την περίοδο άρχισε μια νέα εποχή παγκοσμιοποίησης.

Πλέον έχουν αυξηθεί οι φωνές κατά της μεγαλύτερης παγκοσμιοποίησης του εμπορίου. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο περιλαμβάνεται σε εκείνους που έχει προειδοποιήσει ότι η χαμηλή ανάπτυξη και ο λαϊκισμός μπορεί να οδηγήσουν σε έκρηξη προστατευτισμού. Μέχρι σήμερα πάντως δεν υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι οι κυβερνήσεις κινούνται αποφασιστικά προς τη δημιουργία ανοιχτής παγκόσμιας οικονομίας. Αυτό το διάστημα υπάρχουν μεταξύ άλλων ισχυρές λαϊκιστικές πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες δείχνουν πιο δυνατές και ικανές να κερδίσουν εκλογές –εν μέρει λόγω της μεγάλης παγκοσμιοποίησης που επιτεύχθηκε από τη δεκαετία του ’80 και μετά.

Χρειαζόμαστε πιο καλή ισορροπία ανάμεσα στην εθνική αυτονομία και στην παγκοσμιοποίηση. Πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στις απαιτήσεις της φιλελεύθερης δημοκρατίας και να ακολουθήσουν το διεθνές εμπόριο και οι επενδύσεις. Με αυτή την αναδιάρθρωση μπορούμε να πετύχουμε πιο ανοιχτή οικονομία.

Λαϊκιστές όπως ο Ντόναλντ Τραμπ δεν προσφέρουν ολοκληρωμένο όραμα για το πώς μπορεί να ευημερήσει η παγκόσμια οικονομία μαζί με την οικονομία των ΗΠΑ.

Η μεγάλη πρόκληση είναι να ακολουθήσουμε αυτό το όραμα αφήνοντας πίσω τους λαϊκιστές. Θα πρέπει να εξετάσουμε αν οι πολιτικές όσων αντιδρούν πηγάζουν από την προσπάθεια για περισσότερη ισότητα και κοινωνική ένταξη ή από ρατσιστικά κίνητρα. Αν θέλουν περισσότερη ή λιγότερη νομιμότητα. Και αν θέλουν να σώσουν την ανοιχτή παγκόσμια οικονομία ή να την υπονομεύσουν.

Ο Ντάνι Ρόντρικ είναι καθηγητής διεθνούς πολιτικής οικονομίας στο John F. Kennedy School of Government του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ