Το ξέραμε από καιρό, αλλά το επιβεβαιώνουμε σχεδόν καθημερινά. Οι κυβερνώντες δεν πολυνοιάζονται για τη δημοκρατική λειτουργία της ενημέρωσης –δεν κάνουν καν πολιτική επικοινωνία. Κάνουν προπαγάνδα –και μάλιστα παλαιάς κοπής.

Τι κι αν ένας αντιπρόεδρος της Κομισιόν και δύο επίτροποι έβαλαν φαρδιές – πλατιές τις υπογραφές τους στην επιστολή για την ΕΛΣΤΑΤ που είναι δημόσιο έγγραφο. Ο ένας εκ των υπογραφομένων δεν εκστόμισε, λέει, λέξη για το θέμα αυτό όταν συναντήθηκε με υπουργούς εξ Αθηνών ή όταν την περασμένη εβδομάδα υπήρξε ομοτράπεζος του Πρωθυπουργού σε ομαδική εκδήλωση. Ετσι εξηγείται αρμοδίως και αναπαράγεται από εδώ κι από εκεί –αν και σχετικό γραπτό «σημείωμα» δεν υπήρξε. Scripta manent –ακόμη και για τους ανωνυμογράφους της κυβερνητικής ενημερωτικής μηχανής. Παρ’ όλ’ αυτά, η Κομισιόν ξαναβγήκε, τούτη τη φορά διά του εκπροσώπου της, και επιβεβαίωσε δημοσίως τα όσα διακοινώθηκαν προς την Αθήνα με μορφή επιστολής. Οχι, φυσικά, ότι πτοήθηκε κανείς.

Οι κυβερνώντες προσβάλλουν την κοινή λογική και προσπαθούν με κάθε τρόπο να παρασύρουν το ακροατήριό τους σε εντυπώσεις που βρίσκονται ανατολικά της πραγματικότητας. Το πρόβλημα είναι ότι η πραγματικότητα εκδικείται. Τα «σημειώματα» και οι διαρροές έχουν κοντά ποδάρια και δεν φτάνουν μακριά. Είναι βέβαιο ότι η κυβέρνηση θα υποχωρήσει στο συγκεκριμένο ζήτημα –με τον ίδιο τρόπο που έστειλε σημειώματα, πληρωμής αυτή τη φορά, για τον ΕΝΦΙΑ, τον φόρο που είχε διακηρύξει ότι θα καταργούσε.

Ολα αυτά είναι πιθανώς χρήσιμα όταν έχει κάποιος το μονοπώλιο της πολιτικής. Αντιθέτως, έχουν μικρή αξία σε χώρες όπου λειτουργεί η δημοκρατία. Και αυτό, όσο θα είμαστε στην ΕΕ, είναι κεκτημένο που δεν ανατρέπεται.