Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στη Βρετανία εκτός από το πολυσήμαντο πολιτικό και οικονομικό μήνυμα που εμπεριέχει, και του οποίου οι επιπτώσεις είναι ακόμη πολύ νωρίς να  αποτιμηθούν, περιλαμβάνει και ένα ακόμη μήνυμα: ότι ο λαϊκισμός δεν γνωρίζει ούτε έθνη ούτε κόμματα ούτε ιδεολογίες. Είναι ίδιος παντού και είναι καταστροφικός.

Και όσοι σήμερα σπεύδουν με τον έναn ή τον άλλοn τρόπο να λιθοβολήσουν τον Κάμερον που εμπνεύσθηκε, προώθησε και τελικά υλοποίησε αυτό το επικίνδυνο για την ευρωπαϊκή συνοχή  δημοψήφισμα ας ρίξουν μια ματιά έναn χρόνο πίσω, ακριβώς αυτές τις ημέρες, τι έκανε ο Πρωθυπουργός Τσίπρας μπροστά στα αδιέξοδα που ο ίδιος και οι πολιτικές του δημιούργησαν εις βάρος της χώρας και του λαού. Ενα δημοψήφισμα! Χωρίς νόημα, χωρίς ερώτημα, και χωρίς προοπτική, εκτός από το να μπορέσει να διατηρηθεί στην εξουσία παρά το γεγονός ότι έσερνε την χώρα σε μια 99ετή υποτέλεια.

Αν ανατρέξει κανείς λοιπόν έναν χρόνο πίσω θα διαπιστώσει  τον θρίαμβο του λαϊκισμού απέναντι στον ορθολογισμό και την πραγματικότητα. Την κατά κράτος νίκη της πολιτικής ιδιοτέλειας έναντι του εθνικού και κοινωνικού οφέλους. Την  επικράτηση του πολιτικού κυνισμού έναντι της κοινής λογικής. Και συγκρίνοντας το πέρσι του Τσίπρα με το σήμερα του Κάμερον, εύκολα θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο λαϊκισμός της Αριστεράς δεν έχει την παραμικρή διαφορά από εκείνον της συντηρητικής Δεξιάς. Είναι ίδιος και απαράλλακτος…

Εχει ενδιαφέρον ως γεγονός ότι ο Κάμερον δεν ακολούθησε τα βήματα του δικού μας Πρωθυπουργού: ο δεύτερος μετέτρεψε ένα καραμπινάτο Οχι στη συμφωνία (για νέο, το χειρότερο όλων Μνημόνιο) σε ένα εκκωφαντικό Ναι. Ο πρώτος αποφάσισε να παραιτηθεί και να εναποθέσει στα χέρια του διαδόχου του αυτό το «έργο» του: πώς, δηλαδή, και αν μπορεί, να μετατραπεί το Brexit σε Bremain!

Από την άλλη πλευρά, σε μια Ευρώπη ζαλισμένη από το συγκεκριμένο αποτέλεσμα το οποίο προστίθεται στο πλήθος προκλήσεων που αντιμετωπίζει ήδη, ζητούμενο είναι και η δική μας θέση από εδώ και πέρα. Διότι ο κίνδυνος του Brexit ήταν «μια κάποια λύσις» για να έχουμε μια ευνοϊκότερη αντιμετώπιση από τους δανειστές. Και ήταν επίσης ένα έμμεσο όπλο για καλύτερη διαπραγμάτευση. Τώρα που το Brexit δεν αποφεύχθηκε, φοβούμαι πως θα σκληρύνει ξανά η στάση τους απέναντί μας. Με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται…

Τελευταία Νέα