Ακρως επικίνδυνο για μας κι επανενεργοποιούμενο στρατηγικό μείγμα. Καθώς διασταυρώνονται πάνω από το ανοικτό ελληνικό τραύμα, τα έωλα σύνδρομα ενός σαφώς επεκτατικού εθνικισμού, με τα επανακάμπτοντα πλέγματα ενός (εξίσου παλαιάς κοπής) αλυτρωτισμού. Του μεν εξ Ανατολών. Του δε από Βορράν! Σε ώρες εθνικά δύσκολες. Κάτι που ενθαρρύνει προφανώς τους γείτονες στην απόπειρα να (επανα)θέσουν παντελώς αυθαίρετες απαιτήσεις και ν’ αναψηλαφήσουν εκ του μη όντος ζητήματα. Οπως αίφνης το ξαναζεσταμένο των Τσάμηδων από την Αλβανία. Η οποία και υποκινείται από την Αγκυρα. Η οποία παρεμπιπτόντως είχε απαρχής και «εις βάθος» διεισδύσει στο νέο αλβανικό κατεστημένο και διεμβολίσει τους μεταπολιτευτικούς θεσμούς. Εφαρμόζοντας καλομεθοδευμένες στρατηγικές. Φροντίζοντας πρωταρχικά ν’ αποβεί ουσιαστικός κηδεμόνας των ανασυγκροτούμενων εξ υπαρχής αλβανικών ενόπλων δυνάμεων. Με στοχευμένες χρηματοδοτικές παρεμβάσεις, εκπαίδευση στρατιωτικών στελεχών και οπλικούς πακτωλούς. Αναλαμβάνοντας μέχρι και προαγωγή ναυτικών και άλλων υποδομών στις βόρειες παρυφές του Ιονίου.

Ενδεικτικό της τουρκικής διεισδύσεως σ’ αυτή την κρίσιμη γεωγραφία αλλά κυρίως της μακροπρόθεσμης αυτής περιφερειακής στρατηγικής είναι και το γεγονός ότι: Ακόμη και παράγοντες που επάνδρωσαν αλβανικά υπουργεία και άλλες σημαντικές κυβερνητικές δομές πέρασαν από τουρκικά εκπαιδευτικά κ.ά. ιδρύματα. Οπως ο επί ενεργειακών ζητημάτων, που απεφοίτησε με υποτροφία της Αγκυρας, από παράνομο πανεπιστήμιο στα κατεχόμενα κυπριακά εδάφη. Των οποίων και είναι μάλιστα (παραβιάζοντας διεθνή θέσμια) συχνός επισκέπτης και συνομιλητής του κατοχικού καθεστώτος! Και δεν είναι ο μόνος. Είναι όμως εκείνος που μεθόδευσε την παρασπονδία όσον αφορά την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ελλάδα στο Ιόνιο.

Υπό το φως αυτών των παραμέτρων, είναι ηλίου φαεινότερο το γεγονός ότι:

1. Την ίδια ώρα που επιχειρεί δημιουργία συνθηκών για προαγωγή γεωστρατηγικών τετελεσμένων σε στοχευμένες αιγαιωτικές ζώνες, η Αγκυρα φροντίζει ταυτόχρονα να πλαγιοκοπήσει την Ελλάδα με αλβανική συνδρομή! Κάτι που γίνεται σε διάφορα επίπεδα. Που εκκινούν: α) Από τις περιπλοκές που αναπαράγονται από τις παλινδρομήσεις όσον αφορά την οριοθέτηση ΑΟΖ με τα Τίρανα. β) Από τη δημιουργία πιο επικίνδυνων ζητημάτων που τείνουν να θέσουν ακόμη και θέμα επαναγεωγραφήσεως! Με την έννοια των απαιτήσεων από τους Τσάμηδες, που άπτονται ακριβώς κι εδαφικών παραμέτρων. Και τις οποίες η κυβέρνηση της γείτονος τείνει να υιοθετήσει ως επίσημη πολιτική της.

2. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όσα επισυμβαίνουν δεν είναι άσχετα προς τις χρεοκοπικές υποτροπές και τις απορρέουσες συνθήκες καταλυτικών αδυναμιών της Ελλάδος. Και η Αγκυρα –κατά πρώτο λόγο –και κάποιες άλλες όμορες χώρες από κοντά (Αλβανία και FYROM) θεωρούν ότι ευνοείται η προαγωγή εθνικιστικών διεκδικήσεων. Και σπεύδουν. Eνθαρρυνόμενες από τους ενδοελληνικούς περισπασμούς και τις παθογένειες που τους επιτείνουν καθιστώντας ευάλωτη τη χώρα.

Αυτά, λοιπόν, δεν αναδύονται αίφνης και εκ του μη όντος. Οταν όμως ελιπαίνοντο, οι μεν ηγεσίες περί άλλα ετύρβαζαν. Οι δε πολίτες απέβαιναν δέσμιοι όσων σκαιών επερισπούσαν την προσοχή.

Να ξέρουμε όμως ότι: Οταν (ψηλά-χαμηλά) τα φέρουμε βόλτα –ξεπερνώντας την πτωχευτική στενωπό –τυχόν γεωπολιτικές αβαρίες κι ενδεχομένως ακρωτηριασμοί δεν θα είναι αναστρέψιμοι. Και «θα μας μείνουν». Το απευκταίο…

Τελευταία Νέα