Βρέθηκαν και κάποιοι να τους αρέσει το νομοσχέδιο που πήγε στη Βουλή. Είναι ο ΣΕΒ αλλά δεν ξέρω αν η στήριξή του κολακεύει το νομοσχέδιο.

Η βασική ιδέα τους δεν είναι κουτή.

Η κυβέρνηση παίρνει συνολικά μέτρα 12 δισ. (από πέρυσι το καλοκαίρι), τα περισσότερα μέτρα από αυτά είναι απολύτως φορομπηχτικά αλλά ο πρόεδρος του ΣΕΒ εξήγησε ότι «τα νέα φορολογικά μέτρα μπορούν να αντισταθμιστούν μέσα από διαρθρωτικές κινήσεις».

Πράγμα που σημαίνει ότι εμείς θα πληρώνουμε φόρους αλλά οι δικοί μας φόροι θα αντισταθμιστούν με την ικανοποίηση διαφόρων αιτημάτων του ΣΕΒ για τα συνδικαλιστικά, τις απεργίες και τον 13ο-14ο μισθό!..

Ωραίος ο ΣΕΒ. Τίποτε άλλο;

Α ναι! Επειδή μπορεί ο κόσμος να μη βρει συμφέρουσα την τράμπα, ο πρόεδρος εισηγήθηκε «να συνεννοηθούν οι πολιτικοί ώστε να καταλάβει ο κόσμος τις επώδυνες πλην απαραίτητες λύσεις».

Ε, έτσι συμφέρει.

Αν, μάλιστα, ψηφίσουν όλοι το νομοσχέδιο την Κυριακή (όπως δήλωσε ότι εύχεται «ευθαρσώς» ο ΣΕΒ) και «χαράξουν όλοι οι πολιτικοί μια κοινή πορεία» τα πράγματα θα είναι ακόμη καλύτερα: θα έχουμε καταργήσει τη δημοκρατία αλλά τουλάχιστον θα κλείσουμε στόματα –και δουλειές.

Διότι, όπως είπε και ο πρόεδρος του ΣΕΒ, «η χώρα είναι έτοιμη να τρέξει».

Απλώς δεν κατάλαβα καλά ποιο είναι «το βάρος και τα εμπόδια» στη χώρα-δρομέα που «κάποιοι βάζουν συνεχώς». Οι εκλογές; Η αντιπολίτευση; Η κριτική; Η αμφισβήτηση των επιλογών της κυβέρνησης;

Αν όλα αυτά είναι βάρος και εμπόδια, η ιδέα του ΣΕΒ γίνεται ακόμη καλύτερη: να τα καταργήσουμε.

Οπότε επιστρέφουμε στην παλιά και σταθερά ανόητη πεποίθηση πολλών Ευρωπαίων και ελαχίστων Ελλήνων ότι η επιτυχία ενός οικονομικού προγράμματος δεν προκύπτει από το περιεχόμενό του, από εκείνους που το εφαρμόζουν και από την κοινωνία στην οποία εφαρμόζεται, αλλά από το αν το στηρίζει η αντιπολίτευση.

Τα ίδια έλεγαν οι ίδιοι και το 2010-2011 για τον Σαμαρά –αν θυμάστε.

Ολα αυτά βεβαίως δεν ξέρω αν βοηθούν την «πρώτη ή δεύτερη φορά Αριστερά» όπως ενδεχομένως επιθυμεί ο ΣΕΒ.

Διότι θα πρέπει να πούμε ένα μυστικό: δεν γίνεται να πολεμάς τη διαπλοκή, το σύστημα και τις ανισότητες με τον ΣΕΒ στο πλευρό σου. Αν αυτοί είναι πρώτη ή δεύτερη φορά αριστεροί, οι άλλοι είναι πολλές φορές βιομήχανοι.

Εκτός κι αν επιβεβαιώνεται απλώς η παλιά λενινιστική θεωρία που έλεγε ότι μεταξύ των αστών υπάρχουν πάντα κάποιοι πρόθυμοι «να μας δώσουν το σκοινί για να τους κρεμάσουμε».

Αν δεν απατώμαι ο Λένιν τους αποκαλούσε «χρήσιμους ηλίθιους».