Αναζήτηση
Οταν εστιάζουμε στη λέξη ριζοσπαστισμός, μία αποθήκη όπου ανακατεύονται αριστεριστές, τζιχαντιστές, νεοφασίστες και εθνικιστές, αποφεύγουμε να αντιμετωπίσουμε κατά μέτωπο αυτή την ιδιαίτερη πρόκληση που συνιστά ο τρομοκρατικός τζιχαντισμός και η σχέση του με το πολύ ευρύτερο και περίπλοκο φαινόμενου του σαλαφισμού.
Φυσικά και υπάρχουν συνταυτίσεις ανάμεσα στις διάφορες μορφές εξτρεμισμού, επιτρέψτε μου να παραπέμψω τον αναγνώστη στο δοκίμιό μου «Τρόμος στη Γαλλία», αυτές όμως δεν πρέπει να εξαλείφουν τη τζιχαντική ιδιαιτερότητα. Το 1986, όταν έκανα έρευνα για το βιβλίο μου «Τα μπανλιέ του Ισλάμ», δεν υπήρχε ίχνος σαλαφισμού στη Γαλλία. Εμφανίστηκε μετά τον Πόλεμο του Κόλπου το 1990, με τη βοήθεια της Σαουδικής Αραβίας. Από το 2005 και μετά, ενδυναμώνεται συνεχώς.
Η γενεαλογία του σύγχρονου τζιχαντισμού διαρθρώνεται σε τρία στάδια. Το πρώτο ξεκινάει από το Αφγανιστάν το 1979 και φτάνει μέχρι την ακραία βία της Αλγερίας του 1997. Η δεύτερη γενιά είναι εκείνη της Αλ Κάιντα και της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 και η τρίτη, αυτή που μας ενδιαφέρει, αρχίζει το 2005 με τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Σύρου Αμπού Μουσάμπ αλ Σούρι και το κάλεσμα που απηύθυνε μέσω Ιντερνετ για παγκόσμια ισλαμική αντίσταση. Είναι η «τζιχάντ 3G» που οικοδομήθηκε επίσης μέσα στο ξέσπασμα βίας το οποίο γνώρισαν τα γαλλικά μπανλιέ εκείνη τη χρονιά. Κατά τα δύο πρώτα στάδια, οι τζιχαντιστές δεν κατορθώνουν να συνδυάσουν τη βία και τον τρόμο του αντιπάλου τους με μια στρατολόγηση που θα τους επέτρεπε να γίνουν ένα μαζικό κίνημα∙ ενίοτε μάλιστα τρομάζουν και τους εν δυνάμει υποστηρικτές τους. Σε αυτή ακριβώς τη βάση προτείνω μια υπόθεση του ίδιου χαρακτήρα για τις επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου και της 22ας Μαρτίου. Είναι βέβαια «παραχαράξιμη», φτιαγμένη έτσι ώστε να αμφισβητηθεί από άλλα κείμενα βασισμένα στο έργο των ανθρωπιστικών και κοινωνικών επιστημών. Η πρόκληση για τον Ρουά είναι να γράψει ένα πραγματικό βιβλίο ώστε να αντικρούσει το «Τρόμος στη Γαλλία», όχι να παραχωρεί συνεντεύξεις γαρνιρισμένες με προσβολές και δίκες προθέσεων.
Ο Ζιλ Κεπέλ είναι γάλλος ισλαμολόγος, καθηγητής στη Sciences-Po και την École normale supérieure.
