Δεν αρκεί μόνο να θέλεις να στείλεις ένα μήνυμα. Εχει σημασία και πού φθάνει. Και το μήνυμα του Αριστείδη Μπαλτά, ο οποίος με αφορμή τη χθεσινή Ημέρα της Ευρώπης ξενάγησε εκατό πρόσφυγες στην Ακρόπολη με στόχο να ευαισθητοποιήσει τους εταίρους της Ελλάδας στην ΕΕ, δεν έφθασε και πολύ μακριά. Η είδηση αναπαράχθηκε από τις αγγλόφωνες εκδόσεις τριών ελληνικών ειδησεογραφικών ιστοσελίδων ενώ από την αναζήτηση του επιθέτου του υπουργού γραμμένο με λατινικούς χαρακτήρες στο Διαδίκτυο προκύπτει η εξής πληροφορία: «Ο Ρίτσαρντ Μπαλτάς έφυγε από το Κεντάκι πριν από κάποια χρόνια και επέστρεψε στη Νότια Καλιφόρνια επειδή δεν μπορούσε να αντέξει το κρύο».

Η πληροφορία προέρχεται από την ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού «Blood Horse» –ο Ρίτσαρντ Μπαλτάς είναι τζόκεϊ στον ιππόδρομο. Και όσο εκείνος απολαμβάνει τον καλιφορνέζικο ήλιο, εκατό πρόσφυγες ταλαιπωρούνταν κάτω από τoν αθηναϊκό και ο συνονόματός του έλληνας υπουργός Πολιτισμού έκανε δηλώσεις στη σκιά. Για να πει ότι «η πολιτιστική κληρονομιά είναι για όλους», πως «με αφορμή την Ημέρα της Ευρώπης η Ευρώπη θέλουμε να ξαναβρεί τις ιδρυτικές της αξίες, δημοκρατία, ειρήνη, ανοχή» και ότι «η ακεραιότητα των μνημείων είναι σημαντικό ζήτημα».

Το πηγάδι της κοινοτοπίας δεν έχει πάτο. Ο υπουργός θα μπορούσε να πει ότι «η επίσκεψη στην Ακρόπολη δίνει νόημα και πνοή στο αιώνιο αίτημα της επιστροφής των Γλυπτών» ή ότι «το νόημα της επίσκεψης είναι να δώσουμε μια νέα πνοή στο θέμα της επίλυσης της προσφυγικής κρίσης πριν το πρόβλημα γίνει αιώνιο». Το ίδιο θα ήταν. Ο υπουργός θα έκανε και πάλι μια ανούσια επίδειξη, το μήνυμα δεν θα έφθανε πουθενά και οι πρόσφυγες θα είχαν ταλαιπωρηθεί και πάλι κάτω από τον αθηναϊκό ήλιο. Ισως μόνο ο Ρίτσαρντ Μπαλτάς να σκεφτόταν με όλα αυτά να γυρίσει πίσω στο Κεντάκι.