Τις ημέρες της πασχαλινής ανάπαυλας, οι δύο αρχηγοί των μικρότερων κομμάτων της ευρωπαϊστικής αντιπολίτευσης, η Φώφη Γεννηματά και ο Σταύρος Θεοδωράκης, έκαναν δυο περίπου ταυτόσημες δηλώσεις. Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ζητεί, με ανακοίνωσή της στο twitter, «να παραιτηθούν οι ανίκανοι, να δώσει λύση αυτή η Βουλή». Ο επικεφαλής του Ποταμιού, επίσης, σε μια πιο χαλαρή δήλωση από την Κρήτη, αφού διαπιστώσει ότι «κανείς Ελληνας δεν είναι ευχαριστημένος αυτή τη στιγμή από την πολιτική της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ», συμπεραίνει ότι «οι εκλογές αυτή τη στιγμή δεν θα προσφέρουν τίποτα», γι’ αυτό προέχει «να κλείσει η αξιολόγηση, να πάρουμε τα λεφτά» και, αν η κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει μεταρρυθμίσεις, «να έρθει ο κ. Τσίπρας να μας το πει και θα βρούμε λύση».

Για να είμαι ειλικρινής, θα περίμενα από τον Σταύρο Θεοδωράκη να έχει συνειδητοποιήσει ότι η κυβέρνηση δεν θέλει να κάνει μεταρρυθμίσεις, αυτό άλλωστε είναι εμφανές στην κατεύθυνση των μέτρων που ανακοινώνουν Τσακαλώτος και Κατρούγκαλος, τα οποία, επί της ουσίας, επιχειρούν να κρατήσουν όρθιο ό,τι μπορεί να περισωθεί από τον κυρίαρχο κρατισμό (και τους κομματικούς πελάτες). Θα ρωτούσα, επίσης, τη Φώφη Γεννηματά πώς μπορεί και να παραιτηθούν οι ανίκανοι και να δώσει λύση αυτή η Βουλή; Εχω την εντύπωση ότι οι ανίκανοι ευθύνονται για τη νέα αβεβαιότητα που επέρχεται και, απ’ όσο καταλαβαίνω, εκείνοι που θα αντιστρατευθούν ενδεχόμενη συμφωνία της κυβέρνησης με τους εταίρους και θα την καταψηφίσουν στη Βουλή θα είναι πιο αριστεριστές από τους αριστεροδεξιούς λαϊκιστές που σήμερα κυβερνούν –ό,τι περίσσεψε από τους φυγάδες της πλειοψηφίας του περσινού καλοκαιριού, που έφυγαν μαζί με τον Παναγιώτη Λαφαζάνη.

Οι δηλώσεις Γεννηματά και Θεοδωράκη είναι τουλάχιστον αντιφατικές. Κάτι χειρότερο: αντί να γίνουν μέρος της λύσης, στην ουσία προσφέρονται να μετατραπούν σε μέρος της κρίσης. Τόσο δύσκολη είναι για την Κεντροαριστερά η επίκληση της στοιχειώδους λογικής;