Αναζήτηση
Στη ΝΔ υπάρχουν δύο ρολόγια. Το ένα είναι το ρολόι του νέου προέδρου που μετράει πιο αραιά τον χρόνο. Οι εκλογές μπορούν να περιμένουν. Προέχει η εσωκομματική γυμναστική για να αλλάξει ο μεταβολισμός της κουρασμένης ΝΔ –και για να καεί εν τω μεταξύ ο Τσίπρας στον μνημονιακό μαραθώνιο. Το άλλο είναι το ρολόι των ανυπόμονων τσιπροφάγων.
Ο Κυριάκος προσπάθησε να ισορροπήσει λίγο την αντιπολιτευτική λίμπιντο του κόμματός του καταπραΰνοντας την αρχική του αντίφαση –την αντίφαση μεταξύ εκείνου τού «καταστρέφετε τη χώρα» και τού «αλλά εγώ δεν βιάζομαι», έχετε τον χρόνο για να ολοκληρώσετε την καταστροφή. Η αρρυθμία ωστόσο επιδεινώθηκε μετά την προχθεσινή συζήτηση στη Βουλή.
Εκεί ο Πρωθυπουργός επέστρεψε στο γνώριμο ρεπερτόριο του –την απόδραση από το παρόν μέσω της ενοχοποίησης των παλαιών κομμάτων. Ξέθαψε παλιούς σκελετούς όπως τη Siemens, και λανσάρισε το νέο σκιάχτρο, τη λίστα Μπόργιανς.
Η σιωπή του Μητσοτάκη ήταν πολύ εκκωφαντική για να είναι τυχαία. Σε μια καταγγελία που από τους συνεργάτες του Σαμαρά απορρίπτεται ως ανυπόστατη –με το επιχείρημα ότι η λίστα δεν υπήρχε καν το 2012 –ο πρόεδρος της ΝΔ δεν βρήκε ούτε λέξη να πει υπέρ της κυβέρνησης στην οποία και ο ίδιος μετείχε.
Μια από τις ερμηνείες είναι ότι ο Κυριάκος δεν θέλει να λερώσει τα παπούτσια του σε ένα γήπεδο που είναι φυσική έδρα του Τσίπρα. Η αναζωπύρωση της λιστολογίας θα ήταν για τον ΣΥΡΙΖΑ ο τέλειος αντιπερισπασμός σε μια στιγμή που έχει ανοιχτά μέτωπα παντού. Δεν έχει σημασία η ουσία. Σημασία έχει ότι η κυβέρνηση θα είχε την ευκαιρία να αλλάξει την ατζέντα, κρυπτόμενη μέσα στην ηχορρύπανση της καταγγελίας.
Το ερώτημα είναι κατά πόσον η σιωπή ματαιώνει τον αντιπερισπασμό. Κατά πόσον έχει την πολυτέλεια ο Κυριάκος να παίζει αφ’ υψηλού ενώ τρώει τάκλιν στην καρωτίδα. Θα την είχε αν ο λογαριασμός πήγαινε κατευθείαν στη Συγγρού και όχι στη νέα ΝΔ του Μοσχάτου. Αν δηλαδή ήταν δυνατό οι επιθέσεις στο παρελθόν του κόμματος να αφήσουν αλώβητο τον νέο πρόεδρό του.
Πρόκειται για παρακινδυνευμένη υπόθεση. Πιο δύσκολος και από τον συγχρονισμό των ρολογιών του εκλογικού χρόνου είναι ο συγχρονισμός των πολιτικών ηλικιών που συγκατοικούν στη ΝΔ. Της γενιάς του κομματικού κατεστημένου και της γενιάς που φιλοδοξεί να εκφράσει ο Κυριάκος.
Υπερασπιζόμενος το παρελθόν, ο πρόεδρος της ΝΔ μπορεί να καταλήξει να ταυτιστεί με αυτό που πήρε εντολή να γκρεμίσει. Αν αντιθέτως επιμείνει στη σιωπή, κινδυνεύει να εμφανιστεί ευάλωτος στο man to man με τον Τσίπρα. Κινδυνεύει να αφήσει τον αντίπαλό του να τον καδράρει ως ακίνητο στόχο του παλαιοκομματικού συστήματος. Από Κυριάκο, να τον ξανακάνει Μητσοτάκη.
