Αναζήτηση
Αλλά δεν έγινε και τίποτε, δεν θα προσέθεταν κάτι ως μέτρον σύγκρισης περισσότερες αναφορές. Το νομοθέτημα Παππά «τα σπάει». Ειδικά οι διατάξεις εκείνες που αναφέρουν ότι ο αρμόδιος υπουργός, δηλαδή ο ίδιος, θα καθορίζει με αποφάσεις του, πρώτον, πόσες άδειες θα βγουν σε διαγωνισμό και δεύτερον ποιο θα είναι το τίμημα εκκίνησης του διαγωνισμού για μία άδεια, είναι πραγματικά άξιες δημοσίου επαίνου. Και ευσήμων. Και πανελλήνιας αναγνώρισης. Διότι φανερώνει ότι η αντίληψη των στενότερων συνεργατών του Τσίπρα για την (δια)κυβέρνηση είναι πως το «μαγαζί είναι γωνία», που λέγανε παλιά…
Σακούλια
Φυσικά για όλα τα προηγούμενα, αλλά και για όλα τα επόμενα –ήτοι σεισμούς, λιμούς, καταποντισμούς, σκόρπιες πληγές του Φαραώ που πέσαν στο κεφάλι μας –ευθύνεται απολύτως η καταραμένη διαπλοκή. Σήμερα δε που θα γίνει γνωστό και το ύψος του ποσού που απαιτείται για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, εκεί να δεις πόνο η διαπλοκή. Με μαύρο δάκρυ θα κλαίει σε μια γωνία, διότι η κυβέρνηση, όπως αποδεικνύεται καθημερινά, είναι άτεγκτη στα θέματα αυτά και δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της (μόνο όταν πρόκειται για τους άλλους, περίπτωση Σαββαΐδου για παράδειγμα).
Στο μεταξύ, προσωπικά περιμένω πώς και πώς τη σημερινή ημέρα (συνεδριάζει η Επιτροπή πόθεν έσχες) για να αποδειχθεί πόσο, μα πόσο, δίκαιο είχε ο πρόεδρος Αλέξης, άσος ως γνωστόν στα λογιστικά, όταν με αποφασιστικότητα διακήρυττε στη Βουλή την αθωότητα των Σταθάκη και Φλαμπουράρη. Και επειδή άκουσα χθες εκείνον τον Θεοχάρη του Ποταμιού να ανακοινώνει ότι τάχα μου είναι περίεργο που η εταιρεία του μπαρμπα-Αλέκου βρίσκεται με cash flow ενός εκατομμυρίου, τον ενημερώνω ότι δεν τον ξέρει καλά τον μπαρμπα-Αλέκο, δεν τον ξέρει καθόλου καλά. Του διαφεύγει, ας πούμε, ότι είναι φανατικός οπαδός της ρήσης «… peanuts το peanuts, γεμίζει το σακούλι»!
(Γιατί φιστίκι και όχι φασούλι; Ο μπαρμπα-Αλέκος ξέρει, και εμένα κάτι έχει πάρει αυτό το τέλειο ανατομικά αφτί που διαθέτω…)
«Φίλοι»
Στο μεταξύ, δεν είδα να ιδρώνει κανενός το αφτί στην κυβέρνηση από την αποκάλυψη του ΠΑΣΟΚ ότι με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (άλλη μια επιτυχία ΣΥΡΙΖΑ: κατήγγειλε την προηγούμενη κυβέρνηση για 2-3 ΠΝΠ και ο ίδιος έχει καταστεί εργαστήριο παραγωγής ΠΝΠ), η οποία πέρασε στα εντελώς κρυφά, ωφελήθηκαν 250 μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου. Το ΠΑΣΟΚ ρωτάει ποιοι είναι αυτοί και ποιο είναι συνολικά το όφελος για τον καθένα, και για όλους μαζί, αλλά απάντηση δεν έχει λάβει.
Εννοείται ότι ρώτησα. Μου ανέφεραν αριθμό ονομάτων. Μεγάλων ονομάτων ευυπόληπτων κυρίων… κυρίως της πρωτεύουσας. Και μεταξύ τους αριθμό από τη γνωστή συνομοταξία των λαμογιών.
Δεν θα αναφέρω φυσικά τίποτε επί του παρόντος. Θα επισημάνω απλώς ότι μεταξύ τους μπορεί κανείς να διακρίνει μερικούς όψιμους φίλους της κυβέρνησης…
Περίεργο, ε;
Φιλοπτωχία
Αλλοι με εκατομμύρια και άλλοι στη φτώχεια την αδιανόητη. Αναφέρομαι στην περίπτωση του «ουάου» αγοριού Βαρουφάκη, που τον πνίγει κατ’ αυτάς το δίκαιο, και αισθάνεται και μια αγανάκτηση να του πλακώνει το στήθος διότι, όπως μου είπε ένας από τους… 1.101 που μιλάει μαζί του, τον συκοφάντησε η «Αυγή» (δεν είσαι ο πρώτος μεγάλε…) ότι εισπράττει 55.000 ευρώ για κάθε event στο οποίο παρίσταται.
«Ουδέν ψευδέστερον, δεν παίρνει λεφτά. Ψέματα λένε».
–Μα πώς, δεν αμείβεται;
–Τα εισιτήρια του βάζουν και τη διαμονή. Δεν παίρνει χρήματα. Και από τις 30 διαλέξεις που έχει κάνει, ζήτημα είναι να πήρε ένα χιλιάρικο!!
Στις 30 διαλέξεις πρέπει να προστεθούν παρακαλώ και 10 ομιλίες, τις οποίες, όπως ο ίδιος ο «ουάου» Βαρουφάκης γνωστοποίησε με ανακοίνωσή του, έχει πραγματοποιήσει όλο αυτό το διάστημα. Και πραγματικά τον λυπάμαι τον άνθρωπο. Πήρε λέει μόνο 1.100 ευρώ (φαντάζομαι θα τα δηλώσει…).
Μήπως να τον οργανώσω τον έρανο για την (οικονομική) στήριξη του παλικαριού;
Μήπως;
Χωρίς χέρια
Η αναφορά και μόνο του «ουάου» αγοριού Βαρουφάκη μού έφερε στο μυαλό το έπος που είχε καταγάγει στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα και τις αξεπέραστες στιγμές που ζήσαμε ως έθνος όταν έκανε εκείνες τις «ουάου» εμφανίσεις με τα πουκάμισα ανοιχτά και τα μεσάτα τα σακάκια.
Και επειδή το ένα φέρνει το άλλο, θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι οι θεσμοί, όπως αρέσκεται να ονομάζει την τρόικα η κυβέρνηση σε αυτές τις κρίσεις λεξιλαγνείας που την πιάνουν, αποτελούνται και αυτοί από ανθρώπους. Και οι άνθρωποι έχουν τα χαρακτηριστικά που έχουμε όλοι, συμφέροντα, πάθη, συνήθειες, προτιμήσεις, ορέξεις.
Με αυτό ως δεδομένο, θα αναφέρω απλώς ότι δεν μου προξενεί την παραμικρή έκπληξη η αποφασιστικότητα της τρόικας να… εξαφανίσει την ελληνική φαρμακοβιομηχανία. Προφανώς όχι χωρίς λόγο και «αντικείμενο»…
Φίλος μου φαρμακοβιομήχανος (έχω και τέτοιους) μου έλεγε σχετικά για την περίπτωση ενός Ιταλού (έχω και το όνομά του), ο οποίος είναι ο αρμόδιος της τρόικας για τη διαπραγμάτευση για τα φάρμακα και έχει σκιστεί ο άνθρωπος να συμπιέσει όσο πιο κάτω γίνεται το ελληνικό φάρμακο, ώστε, φυσική συνέπεια, τη θέση του στην αγορά να πάρουν τα αντίστοιχα ξένα και εισαγόμενα.
–Εμείς διατηρούμε με νύχια και δόντια εν μέσω κρίσης τις επιχειρήσεις μας, δίνοντας δουλειά σε χιλιάδες εργαζομένους. Η τρόικα βοηθάει τις πολυεθνικές που διατηρούν εδώ απλώς γραφεία και στέλνουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό.
Ερώτηση: η τρόικα, μέσω του κυρίου εξ Ιταλίας το παλεύει υπέρ των πολυεθνικών φαρμακοβιομηχανιών. Η κυβέρνηση πώς το ανέχεται; Και τι κάνει για να το ανατρέψει;
Ολα cool
Οπως ανακοίνωσε και η εκπρόσωπος της κυβέρνησης χθες, ο Πρωθυπουργός «δεν θυμώνει». Πρόκειται για μια φυσική παραδοχή θα σημειώσω. Δεν θυμώνει, διότι πολύ απλά δεν δίνει δεκάρα για το αν οι υπουργοί και τα στελέχη του ουσιαστικά χλευάζουν αυτούς που τους έκαναν κυβέρνηση. Για τους άλλους δεν το συζητάω.
Γι’ αυτούς είναι απλώς ο cool Alexis…
