Αναζήτηση
Υποτίθεται ότι η εφηβεία είναι η ηλικία που τα παιδιά σταματούν να κάνουν ερωτήσεις επειδή ξέρουν όλες τις απαντήσεις. Η ζωή θα δείξει αν η «δεύτερη φορά Αριστερά» πέρασε τον κάβο της εφηβείας. Οπως το έθεσε κατ’ αναλογία ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, όσοι έχουν παιδιά σε αυτή την ανήσυχη ηλικία ξέρουν ότι υπάρχουν μάχες που δεν μπορούν να κερδίσουν και, άρα, πρέπει να εστιάζουν σε αυτό που είναι σημαντικό.
Το ίδιο δηλώνει ότι προτίθεται να κάνει και η νέα κυβέρνηση. Τόσο η ομιλία Τσακαλώτου όσο και αυτή του Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή δίνουν την αίσθηση ότι η κυβέρνηση θα τα κάνει όλα όπως πρέπει προκειμένου να ολοκληρώσει την πρώτη αξιολόγηση. Η λογική φαίνεται να είναι «μέχρι τον Γενάρη και βλέπουμε».
Οσο για το μετά, ο υπουργός Οικονομικών δεσμεύθηκε ότι ένα αριστερό υπουργείο Οικονομικών θέτει διαφορετικά ερωτήματα για τη σταθερότητα, δηλαδή για ποια σταθερότητα και για ποιον. Προφανώς δεν είναι μόνο οι διάφοροι σύντροφοί του εκτός της ομάδας των 53 που εξέλαβαν περίπου ως απειλή τη δέσμευση του Ευκλείδη για οικονομική πολιτική με ταξικό πρόσημο.
Ισως γιατί το ταξικό πρόσημο στα χείλη διάφορων συριζαίων κινδυνεύει να μετατραπεί σε «τοξικό» λόγω της υπερφορολόγησης. Μπορεί πάλι να φταίει το ταξικό μίσος που φαίνεται να διακατέχει αρκετά στελέχη και πολύ περισσότερους ψηφοφόρους του κυβερνητικού κόμματος που θεωρούν τους εκπροσώπους της αστικής τάξης περίπου ως δεινόσαυρους που πρέπει να εξαλειφθούν.
Είναι το τμήμα της κοινωνίας που περιθωριοποίησε η εξτρεμιστική λιτότητα του Μνημονίου. Είτε επειδή έπεσαν στην ανεργία είτε επειδή βρέθηκαν χωρίς κανένα δίχτυ ασφαλείας είτε απλώς επειδή κατέληξαν ζόμπι του πάλαι ποτέ κραταιού πελατειακού κράτους.
Η ψυχοσύνθεση αυτή μέρους του εκλογικού σώματος εξηγεί εν πολλοίς την απορία πολλών ξένων διπλωματών στην Αθήνα με το γεγονός ότι δεν άνοιξε μύτη λόγω των capital controls, παρότι οι Ελληνες δεν θεωρούνται υπόδειγμα υπομονής και στωικότητας.
Βέβαια, τα πράγματα μπορεί να είναι πιο απλά και να μη χρειάζεται να αναλυθούν στο ψυχαναλυτικό ντιβάνι. Μπορεί απλώς να είναι η απόλυτη έκφραση της νοοτροπίας του Ελληνα την οποία είχε συμπυκνώσει ο μακαριστός Χριστόδουλος σχεδόν προφητικά στην εξής φράση: «Να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα».
Είναι οι Ελληνες που όχι μόνο δεν ενοχλήθηκαν από τα capital controls γιατί δεν έχουν τίποτα να χάσουν, αλλά χαίρονται κιόλας με τη δυστυχία των άλλων, οι καταθέσεις των οποίων έχουν εγκλωβιστεί στις ελληνικές τράπεζες. Εννοείται ότι δεν θα χύσουν κανένα δάκρυ αν μεθαύριο ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα και ταυτόχρονα κουρευτούν και οι καταθέσεις του.
Οσο αναμενόμενη ήταν η δέσμευση του νεομαρξιστή Ευκλείδη για πολιτική με ταξικό πρόσημο και για αριστερό υπουργείο Οικονομικών, άλλο τόσο ακούστηκε κάπως παράταιρη. Σε τελευταία ανάλυση, αυτό που έχει σημασία για τον ένοικο του έκτου ορόφου του κτιρίου της οδού Νίκης είναι να είναι αποτελεσματικός. Αλλά αυτό δεν είναι και πολύ αριστερό, ειδικά σε μνημονιακές εποχές.
