Η συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης δεν προσέφερε πολλά στον έλληνα πολίτη πλην μιας παραδοχής: ότι το Μνημόνιο είναι πλέον μονόδρομος για τη σωτηρία της χώρας, όπως μονόδρομος είναι και η αυστηρή τήρησή του.

Θα αφήσω κατά μέρος οποιαδήποτε αναφορά στο παρελθόν και ειδικά στις ψευδολογίες του ΣΥΡΙΖΑ ότι τάχα μου θα διαπραγματευθεί σκληρά για να αλλάξει το Μνημόνιο το οποίο εκείνος έφερε στη χώρα. Θα παρακάμψω επίσης και τον πειρασμό να κάνω μια αναδρομή στο παρελθόν για το τι έλεγε ο πρόεδρός του Αλέξης Τσίπρας την εποχή που ο Παπανδρέου και αργότερα ο Σαμαράς υπέγραφαν Μνημόνια για να συνεχιστεί η απρόσκοπτη χρηματοδότηση της χώρας και αυτή να μη χρεοκοπήσει.

Θα πω μόνο ότι ας είναι η ομιλία του Πρωθυπουργού την Τετάρτη η τελευταία με την οποία επιχειρεί να εξωραΐσει την κατάσταση και να δημιουργήσει ψευδαισθήσεις ότι μπορεί να υλοποιήσει ένα άλλο, εναλλακτικό σχέδιο αντί να εφαρμόσει το Μνημόνιο. Οχι γιατί δεν χωρούν πλέον ψέματα σε αυτή την ιστορία, την ώρα που είναι γνωστό ότι η κυβέρνησή του επεξεργάζεται μια σκληρή λιτότητα που δεν θα αφήσει κανέναν ανέγγιχτο και δυστυχώς θα ματώσουν και πάλι τα συνήθη φορολογικά υποζύγια – οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.

Αλλά γιατί καλλιεργώντας μύθους θα δώσει στους πολίτες την εντύπωση ότι δεν φτάνει που εφαρμόζει μια σκληρή λιτότητα, αλλά επιπλέον τους κοροϊδεύει και δεν τους δίνει ούτε το κίνητρο να αισθάνονται ότι, μετέχοντας στην προσπάθεια για να αποφευχθεί η χρεοκοπία, συμβάλλουν έστω και με το υστέρημά τους.

Εχει μεγάλη σημασία, σήμερα, να επιτευχθεί αυτό που δυστυχώς δεν κατάφεραν ούτε ο Παπανδρέου ούτε ο Σαμαράς: να καταστήσουν συμμέτοχους τους πολίτες στην προσπάθεια διάσωσης της χώρας. Αλλιώς θα πάει στον βρόντο και αυτή και η χώρα θα συνεχίσει την περιδίνηση προς την καταστροφή…

Τελευταία Νέα