Κανένας δεν μπορεί να ξέρει έως ποιο σημείο ο νέος ηγέτης των Εργατικών θα μπορέσει να εφαρμόσει το πρόγραμμά του. Ενας από τους λόγους είναι ότι θα βρεθεί αντιμέτωπος με πολλούς από τους βουλευτές του κόμματός του, οι οποίοι διαφωνούν ριζικά με τις ιδέες του. Ούτως ή άλλως, ο Τζέρεμι Κόρμπιν αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση στον κόσμο της ευρωπαϊκής Αριστεράς. Διεκδίκησε την ηγεσία των Εργατικών επειδή άκουσε από τους συντρόφους του να του λένε ότι «είναι η σειρά του». Δεν «προετοιμάστηκε» γυρίζοντας τα τηλεοπτικά στούντιο για να διαφημίσει τον εαυτό του. Εκεί λοιπόν βρίσκεται το κλειδί του «θαύματος Κόρμπιν». Ο νέος ηγέτης των Εργατικών δεν είναι υποψήφιος, αλλά κίνημα. Είναι ο εκπρόσωπος Τύπου του «κόσμου». Ο λόγος του δεν είναι δημαγωγικός, η φωνή του είναι πάντα ήρεμη. Ο Κόρμπιν αντιπολιτεύεται με αποφασιστικότητα αλλά και με σαφήνεια και ηρεμία. Και αυτό αρέσει στην κοινή γνώμη.

Με τον Τζέρεμι Κόρμπιν, το Εργατικό Κόμμα θα τείνει χείρα στο σύνολο της Αριστεράς: τους Σοσιαλδημοκράτες, τους Πρασίνους, τους Εθνικιστές (Σκωτσέζους και Ουαλούς), τους Ριζοσπάστες. Στην Ευρώπη, θα απευθυνθεί στο γάλλικο Μέτωπο της Αριστεράς, στο Ισπανικό Podemos ή στον ΣΥΡΙΖΑ. Η φιλοδοξία του είναι η δημιουργία ενός μετώπου κατά της λιτότητας με όλον τον κόσμο. Δεν θα ακούσουμε τον Κόρμπιν να αγορεύει για την «εθνική και λαϊκή κυριαρχία». Αυτό που θα κάνει θα είναι να εργαστεί συγκεκριμένα για τη δημιουργία ενός κινήματος εναντίον της νεοφιλελεύθερης κυριαρχίας, το οποίο θα δώσει τη μάχη του εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ως συνεπής σοσιαλιστής, ξέρει ότι η έξοδος της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση δεν θα εξαφάνιζε σε εθνικό επίπεδο από τη μια στιγμή στην άλλη τις καπιταλιστικές δομές.

Στην πραγματικότητα, αυτός ο εξηντάρης χωρίς χάρισμα είναι ο μεγάλος ταραξίας της σοσιαλδημοκρατικής και της ριζοσπαστικής Αριστεράς, οι οποίες έχουν απορροφηθεί από τις δεξιόστροφες ή αριστερόστροφες βεβαιότητές τους. Η εκλογή του είναι ένα χαστούκι στις νεοφιλελεύθερες ηγεσίες των Σοσιαλδημοκρατών. Ο ίδιος απέδειξε ότι μπορείς να είσαι δημοφιλής όταν οι προτάσεις σου περιλαμβάνουν εθνικοποιήσεις, αύξηση της νομισματικής μάζας, έλεγχο των τιμών των ενοικίων και μονομερή πυρηνικό αφοπλισμό. Ιδού ένας ηγέτης του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος που δεν θα προσπαθήσει να κερδίσει τις εκλογές στρεφόμενος προς το κέντρο και ασπαζόμενος της πολιτικές της Δεξιάς. Εχουμε να δούμε έναν τέτοιο ηγέτη εδώ και τουλάχιστον τριάντα χρόνια στην Ευρώπη.

Ο Φιλίπ Μαρλιέρ είναι καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο University College London

Τελευταία Νέα