Αναζήτηση
Το παλαιό σχέδιο μεταφοράς περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδας ύψους 50 δισ. ευρώ σε εταιρεία συμμετοχών (holding) με έδρα το Λουξεμβούργο, όπου τον τελευταίο λόγο θα έχουν μάνατζερ υπό την εποπτεία των δανειστών, βάζει ξανά στο τραπέζι το Eurogrοup.
Αυτό είναι και ένα από τα βασικά αγκάθια στη διαπραγμάτευση μεταξύ της ελληνικής πλευράς και των δανειστών, και αποτέλεσε έναν από τους λόγους για τους οποίους δεν εκδόθηκε ποτέ κοινό ανακοινωθέν από τους 19 υπουργούς Οικονομικών.
Διαβάζοντας το σημείωμα που έθεσε ο Γερούν Ντεϊσελμπλούμ υπόψη των ηγετών της Ευρωζώνης στην Σύνοδο Κορυφής, η ελληνική κυβέρνηση καλείται να αλλάξει άρδην το σημερινό μοντέλο του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, το οποίο έχει ναυαγήσει καθώς βρίσκεται πολύ μακριά από τις αρχικές προβλέψεις, με πολλούς διαγωνισμούς να έχουν βαλτώσει.
Στην πιο «light» εκδοχή της πρότασης του Eurogrup, η ελληνική πλευρά καλείται να προσκαλέσει ένα ανεξάρτητο εκτιμητή για να προσδιορίσει εκ του μηδενός την αξία όλων των προς πώληση περιουσιακών στοιχείων (σσ : τα 80.000 ακίνητα του Δημοσίου, τις κρατικές επιχειρήσεις όπως ΟΛΠ, ΟΛΘ, αεροδρόμια, ΤΡΑΙΝΟΣΕ) αλλά παράλληλα να «ανεξαρτητοποιήσε»» πλήρως το ΤΑΙΠΕΔ με τη συμβολή της Κομισιόν. Με άλλα λόγια η ηγεσία του ΤΑΙΠΕΔ θα πρέπει να αποφασίζει χωρίς να εκτελεί εντολές της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας παρά να λειτουργεί εντελώς ανεξάρτητη – ένα μοντέλο παρόμοιο με εκείνο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων.
Στη δεύτερη, και πιο «σκληρή» εκδοχή του εγγράφου, εφόσον οι ελληνικές αρχές δεν δεχτούν τη πρώτη λύση, περιουσιακά στοιχεία αξίας 50 δις ευρώ θα μεταφερθούν σε ανεξάρτητο ταμείο του εξωτερικού όπως το «Ινστιτούτο για την Ανάπτυξη» στο Λουξεμβούργο (Institute for Growth) με στόχο την εν καιρώ ιδιωτικοποίηση τους και τη σταδιακή αποπληρωμή του χρέους. Αφού η έδρα της εταιρείας θα βρίσκεται στο Λουξεμβούργο, θα λειτουργεί και υπό την εκεί νομοθεσία.
Ένα τέτοιο fund θα το διαχειρίζονται οι ελληνικές αρχές, αλλά υπό την εποπτεία των ευρωπαϊκών θεσμών. Τυχαίο φυσικά δεν είναι ότι του κειμένου Ντεϊσελμπλούμ είχε προηγηθεί προχθές η διαρροή του πολύ «σκληρότερου» εγγράφου του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών που εισηγούνταν είτε να παραχωρήσει η Ελλάδα περιουσιακά στοιχεία 50 δισ. ευρώ σε ταμείο με έδρα το Λουξεμβούργο είτε να βγει η χώρα από το ευρώ για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Αναφορικά με το Institute for Growth (IfG) είναι μια εν υπνώσει εταιρεία που συστάθηκε από την κυβέρνηση Σαμαρά στο Λουξεμβούργο με στόχο να μοχλεύει κεφάλαια και να χορηγεί δάνεια για μικρομεσαίες επιχειρήσεις και υποδομές. Τώρα προτείνεται να αλλάξει εντελώς αντικείμενο και να λειτουργήσει έως ένα «όχημα» υποδοχής ακινήτων, μετοχών κρατικών επιχειρήσεων και υποδομών.
Με τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων θα εξετάζει τις καλύτερες δυνατές λύσεις για την αξιοποίηση της περιουσίας, και θα έχει και επενδυτικό χαρακτήρα. Εννοείται ότι ακόμη και στην Ευρώπη ουδείς στην πραγματικότητα τρέφει ψευδασθήσεις πως θα μπορούσαν να πωληθούν ποτέ ακίνητα, υποδομές, και επιχειρήσεις αξίας 50 δισ. ευρώ ! «Αλλά και περιουσιακά στοιχεία αξίας 5 δισ. ευρώ να μεταφερθούν σε αυτό το ταμείο, και πάλι το μήνυμα θα εκληφθεί θετικά», ανέφερε ευρωπαϊκή πηγή στα «ΝΕΑ».
Το πρώτο μνημόνιο προέβλεπε έσοδα 5 δισ. ευρώ από ιδιωτικοποιήσεις μέχρι τα τέλη του 2011, εκτόξευση στα 15 δισ. ευρώ μέχρι τα τέλη του 2012 και… 50 δισ. ευρώ ως το τέλος της φετινής χρονιάς. Όμως μέχρι σήμερα τα συνολικά έσοδα δεν έχουν ξεπεράσει τα 3 δις. ευρώ.
Το σχέδιο Ευρηκα
Ηταν το 2011 όταν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ένα παρόμιο σχέδιο, για μεταφορά ελληνικών περιουσιακών στοιχείων σε εταιρεία με έδρα το Λουξεμβούργο. Τότε το σχέδιο έφερε την επωνυμία «Eurece» (δηλαδή Εύρηκα), και εμπνευστής του ήταν η γερμανική εταιρεία συμβούλων Roland Berger.
Το πλάνο προέβλεπε να μεταφερθούν τα προς ιδιωτικοποίηση περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας σε εταιρεία holding με έδρα το Μεγάλο Δουκάτο, που εν συνεχεία θα αγοραζόταν από την Ευρωπαική Επιτροπή, η οποία σε αντάλλαγμα θα κατέβαλε στην χώρα μας 125 δισ. ευρώ για να αποπληρώσει το χρέος της. Τόσο αποτιμούσε τότε η γερμανική εταιρεία το σύνολο της ελληνικής δημόσιας περιουσίας. Έτσι, κατά τη γερμανική εταιρεία, το ελληνικό δημόσιο χρέος θα περιοριζόταν κατά 90% του ΑΕΠ.
Τότε μάλιστα είχε πραγματοποιηθεί «τουρνέ» στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για την παρουσίαση του σχεδίου, που ουδέποτε φυσικά προχώρησε λόγω των αντιδράσεων από την τότε ελληνική κυβέρνηση. Αλλά και η Φιλανδία πίεζε ήδη από το 2011 για τη μεταφορά των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων σε εταιρεία holding στο Λουξεμβούργο, προκειμένου αυτά να χρησιμοποιηθούν ως εγγύηση και διασφαλίσεις για να χορηγηθεί περισσότερη βοήθεια προς τη χώρα. Παρόμοιες εισηγήσεις έχουν κατά καιρούς γίνει και από το ΔΝΤ, όπως έχουν αποκαλύψει οι Financial Times.
