Αυτόν τον μήνα η ισοτιμία του γεν απέναντι στο δολάριο υποχώρησε στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 13 ετών, πριν ανακάμψει στη συνέχεια. Οπως έχει πει ο επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας της Ιαπωνίας Χαρουχίκο Κουρόντα, οι Αρχές δεν επιδιώκουν να ελέγχουν την πορεία των ισοτιμιών. Βέβαια η νομισματική πολιτική που ακολουθεί κάθε χώρα έχει βραχυπρόθεσμα επιπτώσεις στις ισοτιμίες, ειδικά όταν συνυπολογίζεται η νομισματική πολιτική που ακολουθούν και τα άλλα κράτη.

Το κλειδί για να είναι ισορροπημένη η ισοτιμία των νομισμάτων είναι να ακολουθούν οι χώρες πολιτικές που υπολογίζουν τόσο την πορεία του πληθωρισμού στο εσωτερικό τους, όσο και την απασχόληση.

Πολλοί οικονομολόγοι και δημοσιογράφοι φοβούνται όμως ότι χώρες που θέλουν να αποκτήσουν πλεονέκτημα στις παγκόσμιες αγορές θα επιδιώκουν υποτιμήσεις των νομισμάτων τους μέσω της χάραξης νομισματικής πολιτικής για λόγους ανταγωνισμού, ιδιαίτερα όσον αφορά το εμπόριο. Πολλοί ζητούν να μην επιτρέπεται η λεγόμενη «χειραγώγηση των ισοτιμιών».

Το να ληφθούν τέτοια μέτρα όμως θα ήταν λάθος. Εάν οι χώρες δεν πραγματοποιούν απευθείας παρεμβάσεις για να πετύχουν συγκεκριμένες ισοτιμίες δεν είναι πιθανό να ξεσπάσει «συναλλαγματικός πόλεμος». Εάν κάθε χώρα ρυθμίσει τη νομισματική πολιτική της ώστε να επιτυγχάνονται οι μακροοικονομικοί στόχοι στο εσωτερικό της, οι συναλλαγματικές ισοτιμίες θα καθορίζονται σε επιθυμητά επίπεδα.

Ο οικονομολόγος Τζέφρι Φράνκελ έχει αποκαλέσει χίμαιρα τη χειραγώγηση των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Εχει πει ότι «είναι κακή ιδέα το να γίνονται συνδυασμένες προσπάθειες για να αποτρέπεται η χειραγώγηση των συναλλαγματικών ισοτιμιών» όταν αυτές οι προσπάθειες συνδέονται με την προσπάθεια απόκτησης πλεονεκτήματος στο εμπόριο. Εχει δίκιο. Κάθε οικονομία πρέπει να καθορίζει και να εφαρμόζει τους δικούς της στόχους νομισματικής πολιτικής.

Ο Κοΐτσι Χαμάντα είναι οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού της Ιαπωνίας Σίνζο Αμπε και επίτιμος καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ και στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο.