Σε μια εποχή επιβράδυνσης της οικονομικής ανάπτυξης και συσσώρευσης χρεών των επιχειρήσεων, οι αποπληθωριστικές πιέσεις μπορεί να είναι ο χειρότερος εφιάλτης της Κίνας.

Η τελευταία φάση αντιμετώπισης του αποπληθωρισμού διανύθηκε από το 1998 έως το 2002. Ο αποπληθωρισμός έκανε την εμφάνισή του λόγω της αυστηρής νομισματικής πολιτικής που άρχισε να εφαρμόζεται από το 1993. Σε αυτό συνέβαλε επίσης η έλλειψη ενός μηχανισμού αντιμετώπισης των προβληματικών επιχειρήσεων. Η ανάπτυξη που ακολούθησε οδήγησε τους ηγέτες της Κίνας στην απόφαση να καθυστερήσουν την υιοθέτηση σημαντικών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Η χώρα πρέπει να κάνει τώρα ό,τι απαιτείται για να αποφύγει να υποπέσει εκ νέου στην παγίδα του αποπληθωρισμού. Ευτυχώς, έχει τα περιθώρια να επενδύσει σε υποδομές που θα μπορούσαν να διογκώσουν την ανάπτυξη αλλά και σε καινοτόμους βιομηχανίες. Επίσης θα μπορούσαν να εφαρμοστούν πολιτικές για την επέκταση της κοινωνικής ασφάλειας και την τόνωση της εσωτερικής κατανάλωσης.

Την ίδια ώρα, ωστόσο, η κινεζική ηγεσία πρέπει να συνεχίσει να εφαρμόζει διαρθρωτικές αλλαγές ακόμη κι αν αυτό επηρεάσει βραχυπρόθεσμα τις προοπτικές ανάπτυξης. Η χώρα δεν έχει το περιθώριο να συνεχίσει να αναβάλλει την εφαρμογή των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.

Η Κίνα θα πρέπει να προετοιμαστεί για μια περίοδο αποπληθωρισμού που μπορεί να διαρκέσει ακόμη περισσότερο από την τελευταία που βίωσε. Ομως εάν η προσέγγιση είναι σωστή και η χώρα έχει την τύχη με το μέρος της, θα γίνει εφικτό να διασφαλιστεί πιο διατηρήσιμη ανάκαμψη σε σύγκριση με το παρελθόν.

Ο Γιου Γιοντίνγκ είναι πρώην πρόεδρος του China Society of Economics και διευθυντής του World Economics and Politics στην Κινεζική Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών. Από το 2004 έως το 2006 διετέλεσε μέλος της Επιτροπής Νομισματικών Υποθέσεων της Τράπεζας της Κίνας