Κάθε Νοέμβριο οι ναοί στη Νότια Κορέα γεμίζουν από γονείς που προσεύχονται και οι δρόμοι από τροχονόμους που δίνουν προτεραιότητα: είναι η ημέρα των εξετάσεων για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Περίπου 700.000 μαθητές διαγωνίζονται για μια θέση κάτω από την ήλιο των νοτιοκορεατικών πανεπιστημίων, ενώ οι επιτηρητές τους απαγορεύεται ακόμη και να βήξουν την ώρα της εξέτασης.

Η διαφορά με τις ελληνικές ημέρες του Μαΐου δεν είναι μόνο ότι στη Νότια Κορέα η νεύρωση των εισαγωγικών εξετάσεων είναι οργανωμένη, ενώ στην Ελλάδα υπόκειται στους κανόνες της πλήρους αταξίας. Είναι επίσης ότι οι νοτιοκορεάτες μαθητές θριαμβεύουν στις διεθνείς αξιολογήσεις του ΟΟΣΑ, αντίθετα με τους έλληνες συμμαθητές τους που συνήθως κινούνται κάπου στη βάση. Και είναι ακόμη ότι τα νοτιοκορεατικά πανεπιστήμια δίνουν πτυχία κύρους με αντίκρισμα στην αγορά εργασίας. Το κρας τεστ με τη Νότια Κορέα υπενθυμίζει κάτι που μπορεί να διαπιστώσει κανείς χωρίς να φτάσει μέχρι τη Νοτιοανατολική Ασία: ότι το ελληνικό σύστημα εξετάσεων έχει αποτύχει επειδή, μεταξύ άλλων, ζητάει πάρα πολλά από τους υποψηφίους και τους δίνει πολύ λίγα. Είναι ένα σύστημα ψυχοφθόρο, όπως ΚΑΙ το νοτιοκορεατικό, αλλά καθόλου ανταποδοτικό. Στραγγίζει ένα πνεύμα μόλις 18 ετών και μετά το αφήνει να βρει τροφή, μόνο του και εξαντλημένο, σε μια πανεπιστημιακή έρημο.

Οι Πανελλαδικές Εξετάσεις που ξεκίνησαν χθες με το μάθημα της Εκθεσης επιβεβαίωσαν τον χρυσό κανόνα της στείρας αποστήθισης και των κλισέ που ποτέ δεν πεθαίνουν. Οι μαθητές κλήθηκαν να γράψουν για την αξία της πολιτιστικής κληρονομιάς, να συντάξουν δηλαδή κείμενα που για να επιβραβευθούν από τους διορθωτές θα πρέπει να θυμίζουν τις ομιλίες που εκφωνούνται στη Βουλή των Εφήβων. Τους αξίζει καλύτερη μεταχείριση από το μαρτύριο του στερεοτυπικού λόγου και τις απανωτές μεταρρυθμίσεις που δεν μεταρρυθμίζουν τίποτε. Γιατί εάν η Νότια Κορέα είναι πολύ μακριά για να ξέρει κανείς τι έπεσε πέρυσι στην Εκθεση, η Γαλλία είναι δύο βήματα: τον Ιούνιο του 2014 ζητήθηκε από τους γάλλους μαθητές να απαντήσουν σε ένα ερώτημα: «Ζούμε για να είμαστε ευτυχισμένοι;». Οι απαντήσεις θα είχαν πολύ ενδιαφέρον –είτε εδώ είτε στη Νότια Κορέα.

Τελευταία Νέα