Σε κανονικές συνθήκες είναι καλύτερα να αφήνει κανείς τα τεχνικά ζητήματα στους τεχνικούς. Ενας ιδιοκτήτης αυτοκινήτου δεν χρειάζεται –ή δεν θέλει –να ασχολείται με το τι γίνεται κάτω από το καπό. Οταν χαλάσει το αυτοκίνητο, όμως, συχνά δεν έχει άλλη επιλογή.

Το ίδιο ισχύει και για την οικονομία. Τα ειδικά θέματα είναι για τους ειδικούς. Τα τελευταία χρόνια όμως πολλοί τεχνικοί όροι έχουν απασχολήσει τον κόσμο.

Ανάμεσα σε αυτούς είναι ο «δυνητικός ρυθμός ανάπτυξης». Ομως το δυνητικό ΑΕΠ μπορεί μόνο να εκτιμηθεί και η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση έκανε ακόμη πιο δύσκολες τις εκτιμήσεις αυτές. Η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει έναν επιπλέον πρόβλημα: τα περισσότερα μέλη της συμφώνησαν το 2011 σε ένα δημοσιονομικό σύμφωνο το οποίο απαιτεί να διατηρείται το διαρθρωτικό έλλειμμα κάτω από το 0,5% του ΑΕΠ. Το σύμφωνο αυτό όμως έχει ένα σημαντικό ελάττωμα. Δεν λαμβάνει υπόψη ότι ένα έλλειμμα είναι αποδεκτό όταν προκύπτει από έκτακτες ανάγκες.

Ο στόχος του ευρωπαϊκού δημοσιονομικού πλαισίου είναι να κάνει αυτούς που λαμβάνουν τις αποφάσεις να αντιλαμβάνονται τις προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν όσον αφορά το θέμα της βιωσιμότητας του χρέους.

Πολλές φορές το ευρωπαϊκό δημοσιονομικό σύμφωνο θεωρείται ως εμπόδιο από τις κυβερνήσεις πολλών χωρών και όχι ως πλαίσιο που μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερες λύσεις. Ενας μεγαλύτερος βαθμός σταθερότητας στην εκτίμηση του δυναμικού μιας οικονομίας θα βοηθούσε εκείνους που λαμβάνουν τις αποφάσεις. Θα τους έκανε να καταλάβουν καλύτερα τις πιο μακροπρόθεσμες προοπτικές και, επομένως, θα έκανε καλύτερη τη λήψη των απαραίτητων αποφάσεων.

Ο Ζαν Πιζανί – Φερί είναι καθηγητής στη Hertie School of Governance στο Βερολίνο και έχει καθήκοντα γενικού επιτρόπου χάραξης πολιτικής στη γαλλική κυβέρνηση. Είναι πρώην διευθυντής του Ινστιτούτου Bruegel

Τελευταία Νέα