Επί τριάντα οκτώ ημέρες ο βάλτος κοντά στη λίμνη Παμβώτιδα –σε απόσταση μικρότερη των δύο χιλιομέτρων από τη Γαλακτοκομική Σχολή του Κατσικά Ιωαννίνων –έκρυβε το μυστικό της εξαφάνισης του Βαγγέλη Γιακουμάκη.

Τα στοιχεία από τον τόπο όπου βρέθηκε ο 20χρονος σπουδαστής και τα πρώτα ευρήματα της νεκροψίας –τα αποτελέσματα της νεκροτομής δεν είχαν γίνει γνωστά έως αργά χθες το βράδυ –συνέκλιναν στο συμπέρασμα ότι ο Βαγγέλης Γιακουμάκης έβαλε τέλος στη ζωή του. Οπως διαπιστώθηκε έφερε ένα βαθύ τραύμα –πιθανότατα από το μαχαίρι που βρέθηκε κοντά στη σορό του –στον δεξιό καρπό του (ήταν αριστερόχειρας). Η Αστυνομία, πάντως, επισήμως διατηρούσε επιφύλαξη έως την έκδοση του επίσημου πορίσματος του ιατροδικαστή.

Στις 38 ημέρες που πέρασαν από την εξαφάνιση του Βαγγέλη μέχρι τον εντοπισμό της σορού του ακούστηκαν και γράφτηκαν πολλά. Πολλές αλήθειες, ενδεχομένως ισάριθμα ψέματα και άλλες τόσες υπερβολές. Η υπόθεση του Βαγγέλη συγκλονίζει αφού πίσω από την εξαφάνιση ενός ευαίσθητου νεαρού σπουδαστή αναδείχθηκαν καταστάσεις που καταδεικνύουν ότι η διαφορετικότητα εξακολουθεί να μην είναι ανεκτή και αποδεκτή: ένα παιδί ευαίσθητο και εσωστρεφές δεν ταιριάζει στην ομάδα των ορεσίβιων νεαρών Κρητικών «που έχουν μεγαλώσει με τα όπλα». Η εξαφάνιση του Βαγγέλη γυρίζει τις μνήμες πίσω, στην Ημαθία, όταν ο 11χρονος Αλεξ Μεσχισβίλι έγινε στόχος και έχασε τη ζωή του γιατί επίσης ήταν «διαφορετικός»: μετανάστης και παιδί με ξεχωριστά ταλέντα. Στην περίπτωση του Βαγγέλη η αστυνομική έρευνα, εφόσον ο ιατροδικαστής επιβεβαιώσει επίσημα την αυτοκτονία, τελειώνει.

ΣΤΟΧΟΣ ΧΛΕΥΗΣ. Ομως, τι πραγματικά προηγήθηκε της εξαφάνισης του Βαγγέλη Γιακουμάκη; Οπως κατέδειξε η εσωτερική έρευνα που διενεργήθηκε στη Γαλακτοκομική Σχολή του Κατσικά Ιωαννίνων, ο νεαρός σπουδαστής ήταν στόχος της χλεύης άλλων σπουδαστών, με επικεφαλής μια τετράδα νεαρών από την Κρήτη. Ο Βαγγέλης βρισκόταν στο δεύτερο έτος της σχολής και αρχικά είχε μείνει στο ίδιο δωμάτιο με συμπατριώτες του. Η συμβίωση ήταν δύσκολη. Η λεκτική βία πέρασε στη σωματική και οι περιγραφές που γνωστοποιήθηκαν μετά την 6η Φεβρουαρίου, ημέρα κατά την οποία ο Βαγγέλης εξαφανίσθηκε, όσα στοιχεία υπερβολής και να περιέλαβαν είχαν στη βάση τους αλήθεια. Ο νεαρός σπουδαστής ζήτησε και άλλαξε δωμάτιο. Δεν προχώρησε σε καμία επίσημη καταγγελία για την κόλαση που ζούσε –αν και αποτελούσε κοινό μυστικό στη μικρή κοινωνία των 120 σπουδαστών της Γαλακτοκομικής Σχολής. Απέδωσε το αίτημα για αλλαγή δωματίου στη δική του ανάγκη να έχει ησυχία –για να μην κάνει, ενδεχομένως, χειρότερα τα πράγματα αν τυχόν περιέγραφε επισήμως τη συμπεριφορά των άλλων απέναντί του.

ΣΕ «ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ». Ως χαρακτήρας ο Βαγγέλης περιγράφεται χαμηλών τόνων, εξαιρετικά ευαίσθητος και εσωστρεφής, ένα παιδί που δεν θα ήθελε να στρέψει πάνω του την προσοχή. Ενδεχομένως, με την απομόνωση να πίστευε ότι θα τον άφηναν ήσυχο. Αλλωστε ο Βαγγέλης, που περίπου ενάμιση χρόνο πριν από το τραγικό του τέλος είχε αφήσει πίσω του το χωριό όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, τους Αρμένους Ρεθύμνου δεν είχε τα χαρακτηριστικά του αψύ, ορεσίβιου Κρητικού. Στο χωριό των περίπου 400 κατοίκων, ο πρωτότοκος γιος του κτηνοτρόφου Ανδρέα Γιακουμάκη και της γυναίκας του Μαρίας περιγράφεται ως ένα ήσυχο και ευγενικό, γλυκομίλητο παιδί. Το ζευγάρι έχει άλλα δύο παιδιά, μία κόρη και έναν γιο. Οι γονείς ασχολούνται με την κτηνοτροφία, η ενασχόληση του Βαγγέλη με το ίδιο αντικείμενο ύστερα από σπουδές στη Γαλακτοκομική Σχολή των Ιωαννίνων έμοιαζε σαν μια «λογική» εξέλιξη για κείνον ως προς την επαγγελματική του αποκατάσταση. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά έως τώρα, οι γονείς του δεν γνώριζαν την κατάσταση που ζούσε το παιδί τους, τουλάχιστον ως προς τις συγκλονιστικές λεπτομέρειες που έχουν έρθει τώρα στο φως και γνωρίζει το πανελλήνιο.

Ο διευθυντής της Σχολής, που αποπέμφθηκε από τη θέση του μετά την κατάθεση του πορίσματος της εσωτερικής έρευνας που διενεργήθηκε, φέρεται να τους είχε ενημερώσει, όταν το παιδί είχε ζητήσει να αλλάξει δωμάτιο. Αλλωστε, ακόμη κι αν δεν το είχε καταγγείλει «επισήμως», η κακοποίηση του Βαγγέλη ήταν γνωστή. Μάλιστα, σύμφωνα με καταγγελία που έγινε την περασμένη Παρασκευή σε τηλεοπτική εκπομπή, ο αποπεμφθείς διευθυντής είχε απευθυνθεί σε γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης για να ζητήσει καθοδήγηση. Η ανησυχία του, πάντως, δεν προστάτευσε τελικά τον Βαγγέλη.

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ 24ΩΡΟ. Τι συνέβη όμως, το κρίσιμο εικοσιτετράωρο της εξαφάνισης του Βαγγέλη; Στην πραγματικότητα αυτή είναι η αλήθεια που ενδεχομένως να μη μαθευτεί ποτέ. Ο βασικός της πρωταγωνιστής είναι νεκρός και εκείνος ξέρει τι ήταν αυτό που έκανε τη σωρευμένη πίεση να εκτονωθεί με τρόπο τραγικό και απόλυτο. Η κακοποίηση που υφίστατο θεωρείται δεδομένο ότι έπαιξε ρόλο. Στην κακή του ψυχολογική κατάσταση εκτιμάται ότι έπαιξαν ρόλο και οι κακοί βαθμοί που είχε πάρει. Στις 5 Φεβρουαρίου, την παραμονή της εξαφάνισης, ο 20χρονος σπουδαστής κάνει ένα τηλεφώνημα στο σπίτι του με μεγάλη διάρκεια, όπως έχει προκύψει από την άρση του τηλεφωνικού του απορρήτου. Εκτιμάται ότι στη διάρκεια αυτής της συνομιλίας η οικογένειά του ίσως ένιωσε την κατάσταση στην οποία βρισκόταν το παιδί, ίσως και όχι, αν ο Βαγγέλης ακόμη μία φορά είχε επιλέξει «να τα κρατήσει μέσα του». Η τελευταία του επικοινωνία με το σπίτι του στους Αρμένους φέρεται να έγινε αρκετές ώρες πριν από την εξαφάνισή του. Το απόγευμα της 6ης Φεβρουαρίου οι γονείς του, όταν προσπάθησαν να τον βρουν στο τηλέφωνο και να μιλήσουν μαζί του, αντιλήφθηκαν ότι η προσπάθεια ήταν μάταιη. Ετσι, ειδοποίησαν την Αστυνομία. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις του ιατροδικαστή, ο Βαγγέλης ενδεχομένως να είχε κιόλας βάλει τέλος στη ζωή του εκείνη την ημέρα. Πριν φύγει βρισκόταν στο εστιατόριο της Σχολής. Ανέβηκε στο δωμάτιό του και έφυγε από τη Σχολή. Από τη νεκροψία προέκυψε ότι ο θάνατος είχε επέλθει τουλάχιστον πριν από έναν μήνα.
ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ

Γιατί κανένας δεν κατάφερε να σταματήσει αυτόν τον εφιάλτη;

Μια σειρά από ερωτηματικά που ενδεχομένως να μην απαντήθουν ποτέ προκύπτουν μετά τον επίλογο της αναζήτησης του Βαγγέλη Γιακουμάκη. Θα μπορούσε να είχε προβλεφθεί η εξέλιξη από τη διαρκή πίεση που ζούσε ο νεαρός; Γιατί, αν και έγινε αντιληπτό τι περνούσε, η Σχολή δεν κατάφερε τελικά να τον προστατεύσει; Γιατί κανένας δεν κατάφερε να σταματήσει αυτόν τον εφιάλτη; Ηταν μόνο το άγριο bullying που υφίστατο η αιτία που τον οδήγησε στην απόφαση να βάλει τέλος στη ζωή του; Εντέλει, ο Βαγγέλης πλήρωσε τη διαφορετικότητα του χαρακτήρα του, ο οποίος ήταν κόντρα στο πρότυπο του άγριου, νταή που σε ορισμένες περιοχές –όπως η Κρήτη ή η Μάνη –είναι το κοινωνικά κυρίαρχο και αποδεκτό για τους νεαρούς άνδρες; Αλλωστε, στο διάστημα που ο Βαγγέλης ήταν εξαφανισμένος, οι καταγγελλόμενοι νεαροί νταήδες είτε δεν είχαν συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα των πράξεών τους είτε προσπαθούσαν να διώξουν την ευθύνη από πάνω τους: «Ενα παιχνίδι κάναμε».

Απαντήσεις μπορεί να μη δοθούν ποτέ. Αλλωστε, και στις τριάντα οκτώ μέρες της αγωνίας που έζησε η οικογένειά του κάθε αληθινή απάντηση γεννούσε και κάποιο ψέμα. Παράδειγμα: Το γεγονός ότι η ομάδα των κρητικών σπουδαστών ήταν οι παλικαράδες που του έκαναν τον βίο αβίωτο γέννησε το ψέμα ότι βαθύτερη αιτία ήταν κάποια παλιά βεντέτα.

Η οικογένεια του Βαγγέλη έζησε έναν γολγοθά τριάντα οκτώ ημερών και τώρα θα ζήσει χωρίς το παιδί της. Εμπειροι αστυνομικοί που χειρίσθηκαν από την πρώτη στιγμή την υπόθεση είχαν εκφράσει φόβους από πολύ νωρίς για την κατάληξή της, αφού όλα τα χαρακτηριστικά της συνέτειναν στο συμπέρασμα ότι ο νεαρός δεν είχε βρει αλλού καταφύγιο –ορισμένοι μιλούσαν για την εκδοχή να βρισκόταν σε κάποιο μοναστήρι –αλλά δεν βρισκόταν πλέον στη ζωή.

Τον αναγνώρισε ο θείος του

Τον νεκρό φοιτητή Βαγγέλη Γιακουμάκη αναγνώρισε ο θείος του Γιώργος Βιρδιαδάκης, ο οποίος έσπευσε στην περιοχή του Κατσικά Ιωαννίνων όπου βρέθηκε το πτώμα από περαστικούς.