Ο Πρινς επέστρεψε στη Warner με δύο άλμπουμ

Η αλήθεια είναι ότι στην περίπτωση του Πρινς, η κυκλοφορία δύο διαφορετικών δίσκων την ίδια ημέρα δεν είναι δα κάτι αναπάντεχο. Ο τύπος δεν είχε ποτέ πρόβλημα να βγάζει άλμπουμ όποτε του καπνίσει, ακόμα και αν του έπαιρνε πάνω από δύο CD για να στριμώξει τα τραγούδια.

Το 1998, ας πούμε, τα «Crystal Ball» και «New Power Soul» τοποθετήθηκαν στα ράφια των δισκοπωλείων μέσα σε τόσο μικρό διάστημα, που πολλοί δεν έμαθαν καν την ύπαρξη του δεύτερου. Το 2007 χάρισε αυτοβούλως το «Planet Earth» στους αναγνώστες της βρετανικής «Mail on Sunday», κάτι που δεν θα εξόργιζε τόσο την Columbia, αν και εκείνη θυμόταν την προηγούμενη σχέση τού καλλιτέχνη με τη Warner Bros: μέχρι και με τη λέξη «σκλάβος» στο πρόσωπό του εμφανιζόταν εξαιτίας της, μέχρι και το όνομά του είχε αντικαταστήσει με εκείνο το μυστήριο σύμβολο, ώσπου μια μέρα το συμβόλαιό τους διακόπηκε. Για κάτι τέτοια και για αρκετά άλλα χαρακτηριζόταν ήδη εκκεντρικός.

Ευτυχώς που πάνω από όλα ήταν στυλίστας εκλεκτικιστής ή μάστορας στη μείξη πιασάρικων μελωδιών, σκληρού φανκ και μελιστάλαχτων μπαλαντών εφευρέτης ενός πιπεράτου ερωτικού φίλτρου, από το οποίο έριχνε πολλές σταγόνες στις μουσικές συνταγές του. Καλύτερη απόδειξη, το «Purple Rain» φυσικά, το «Sign O’ the Times», αλλά και το «Dirty Mind», η σύγκριση με τα οποία είναι αναπόφευκτη κάθε φορά που ο Prince επανέρχεται. Οπως τώρα με το «Art Official Age» και το «Plectrum Electrum», διαθέσιμα αμφότερα από τις 30 Σεπτεμβρίου.

Το πρώτο παίζει με τις τεχνολογικές δυνατότητες των καινούργιων στούντιο, το δεύτερο, εκτελεσμένο από τη γυναικεία μπάντα 3rdEyeGirl, εγκωμιάζει το παλιομοδίτικο γηπεδικό ροκ.

Το ένα μνημονεύει τους r&b ήχους του ’80 γαρνίροντάς τους με ριπές όπλων laser ή ρομποτικά εφέ στη φωνή, το άλλο μοιάζει με πρόσκληση σε ένα ροκ πάρτι που δεν κλείνει την πόρτα σε καλεσμένους με προτίμηση στη σόουλ.

Αν το αποτέλεσμα δεν αιφνιδιάζει γλυκά όπως κάποτε, ίσως οφείλεται στο ότι η διάθεση του Πρινς δεν είναι τόσο για εξερεύνηση όσο για επικύρωση των κατορθωμάτων του. Η σύγκριση πάντως με το παρελθόν άλλο καινούργιο στοιχείο αναδεικνύει.

Η διαμάχη με τη Warner Bros έληξε υπέρ του. Την άνοιξη ανακοίνωσε ότι υπέγραψε νέο συμβόλαιο με τον αμερικανικό κολοσσό, κατορθώνοντας να αποκτήσει τα πνευματικά δικαιώματα των masters, των οριστικών ηχογραφήσεων των τραγουδιών του. Αυτό βέβαια δεν λέει τόσα όσα οι πρόσφατες κινήσεις ενός καλλιτέχνη που κάποτε είχε τη φήμη του αντικοινωνικού: το τελευταίο διάστημα, ο Πρινς δεν άφηνε απλώς να διαρρέουν νέα τραγούδια του ή βίντεο με τις 3rdEyeGirl να τα εκτελούν μαζί του.

Μέχρι και στο facebook εμφανίστηκε, σε ένα ραντεβού με θαυμαστές, όπου όμως απέδωσε μία μόνο απαντημένη ερώτηση έπειτα από τρεις ώρες. Τις προάλλες έκανε ένα καμέο στη σειρά «New Girl» και ένα ντουέτο με την πρωταγωνίστριά της Ζούι Ντεσάνελ. Και το χειρότερο είναι ότι ο ίδιος, που μερικά χρόνια πριν έγινε και μάρτυρας του Ιεχωβά τόσο αφοσιωμένος ώστε ενίοτε να χτυπά και πόρτες κατά δήλωσή του, ίσως να μην απολαμβάνει τέτοια επικοινωνιακά τερτίπια.

Από φιλήδονος, επίσης και σκανταλιάρης στο τραγούδι «This could be us», αλυχτάει για την απροθυμία μιας γυναίκας να συνάψει μαζί του μακροπρόθεσμη σχέση. Κι από σταρ που τα έχει κάνει τα γλέντια του, στο «Breakdown» μετανοεί για όλα τα μεθυσμένα πάρτι: «Δώσε μου πίσω τον χρόνο μου» τραγουδά στον υποθετικό διοργανωτή τους, «και κράτα εσύ τις αναμνήσεις».