Αναζήτηση
Μου γεννήθηκε η απορία «πώς τα καταφέρνει». Μου ανέφεραν μια εκδοχή –κάποιος από όσους μπορούν να τον επισκέπτονται «βοηθάει» στις αναρτήσεις…
–Και γιατί δεν κάνετε κάτι να το αποτρέψετε; ρώτησα.
–Γιατί υπάρχει και το… Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, μου απάντησαν!
Η εξήγηση που μου δόθηκε περαιτέρω με άφησε περίπου… παγωτό: Συλληφθείς το 2010 για συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα, λίγο μετά την πρώτη σύλληψη Μαζιώτη, απαιτεί ντε και καλά να πάει αμέσως στον ανακριτή. Η Αντιτρομοκρατική παρατείνει την κράτησή του και πέραν του 24ώρου προκειμένου να ολοκληρώσει τις έρευνες για την οργάνωση, που είναι σε εξέλιξη.
Γίνεται η δίκη –αυτή από την οποία την κοπάνησαν ο Μαζιώτης με τη σύντροφό του λόγω παρέλευσης 18μήνου -, ο συλληφθείς καταδικάζεται σε πρώτο βαθμό για τη συμμετοχή του στην οργάνωση, και τι κάνει, παρακαλώ;
Προσφεύγει κατά της ελληνικής πολιτείας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για παράνομη κατακράτηση από την ΕΛ.ΑΣ., λόγω παραβίασης του 24ώρου. Η δίκη αποβαίνει εις βάρος της χώρας, η Ελλάδα καταδικάζεται ότι παραβίασε πράγματι τα δικαιώματα του κρατουμένου και σε αυτόν επιδικάζονται συμβολικά 1.000 ευρώ!
Μιλάμε για τα απίθανα…
Μοναχοποσία
Στο μεταξύ, κάτι πίνουν, δεν μπορεί. Κάτι πίνουν και το κρατούν αποκλειστικά για τον εαυτό τους. Δεν δίνουν και σ’ εμάς τους υπόλοιπους, δηλαδή, πράγμα το οποίο και καταγγέλλω. Διότι δείχνει ότι οι λεβέντες που διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας διακατέχονται από «μοναχοφαγία», η οποία είναι ύψιστη αμαρτία –την έχει καταδικάσει και ο Κύριος, ως γνωστόν. «Ο έχων δύο χιτώνας δίδει τον έναν» είχε πει…
Το «πες μας τι πίνεις /εσύ και δεν μας δίνεις», που λέει και το τραγούδι της αοιδού κυρίας Κοκκίνου, αν έχετε ακουστά, μου ήρθε αυθορμήτως στο μυαλό προχθές βράδυ, πληροφορούμενος την πρόθεση της κυβέρνησης του ασύλληπτου, σε ταλέντο, διευκρινίζω, διδύμου «Αμποτ και Κοστέλο» να φορολογήσει τα εταιρικά κινητά.
Μέσα μου είπα «ωχ, άλλη μια βλακεία» –από αυτές στις οποίες ειδικεύονται με τόση επιτυχία –και έπεσα για ύπνο. Το πρωί, με την αυγούλα, δεν είδα πουθενά διάψευση. Η διάψευση ήρθε αργότερα, και ξεκινούσε ως εξής: «Με αφορμή σημερινά δημοσιεύματα, το υπουργείο Οικονομικών διευκρινίζει τα εξής: Αποτελούν ενσυνείδητη διαστρέβλωση της πραγματικότητας τα δημοσιεύματα περί δήθεν φορολόγησης των εταιρικών κινητών τηλεφώνων».
Θα αποφύγω να επισημάνω τη θρασύτητα της ανακοίνωσης –να μας κατηγορεί και για «ενσυνείδητη διαστρέβλωση»!
Προτιμώ να αναφερθώ στο παρασκήνιο της διάψευσης/ εντάξει, ρε παιδιά, μη βαράτε, το παίρνουμε πίσω άρον άρον!
Σύμφωνα λοιπόν με τις πληροφορίες μου, και η οπισθοχώρηση είναι ένα ακόμη «έργο Σαμαρά» ή, άλλως πώς, έγινε «με εντολή Σαμαρά»!
Ο πρόεδρος Αντώνης, λέει, εξερράγη με το που διάβασε τις εφημερίδες, μετά έλαβε και τα δελτία για το τι λέγαμε διάφοροι στα ραδιόφωνα –μεταξύ αυτών και εγώ με τον Νότη και τον Χιώτη, στον Βήμα FM –και «σήκωσε» το τηλέφωνο.
Αρχικά, (ξανα)λέει, τηλεφώνησε στον υφυπουργό Μαυραγάνη. Εκείνος του είπε ότι αγνοεί το θέμα, και ότι το χειρίζεται σύμβουλός του, δικηγόρος.
–Δώσ’ μου το τηλέφωνο, του είπε ο πρόεδρος Αντώνης.
Ο άλλος το έδωσε. Η πηγή μου αναφέρει ότι οι φωνές του προέδρου Αντώνη διαχέονταν για ώρα έξω από το γραφείο του, και έφταναν ώς το υπόγειο του Μεγάρου Μαξίμου. Κυριαρχούσε μία λέξη την οποία δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν καλά, αλλά μόνο την κατάληξή της, σε… κία! Λίγο αργότερα εξεδόθη η ανακοίνωση η οποία περιγράφει το «όπισθεν ολοταχώς»!
Νόμοι στα σκοτάδια
Οι άνθρωποι, πάντως, στο υπουργείο Οικονομικών έλεγαν πολύ αργότερα, το μεσημέρι, ότι δεν έκαναν τίποτε περισσότερο από το να ενεργοποιήσουν ψηφισμένο νόμο στη Βουλή.
Πότε ψηφίστηκε ο νόμος;
Πέρυσι τον Ιούλιο. Το θέμα όμως δεν είναι αυτό. Είναι ότι μαζί με τη φορολόγηση των κινητών έχουν ψηφιστεί διάφορα άλλα κουλά του τύπου φορολόγηση του βοηθήματος για παιδικό σταθμό, του δανείου από την επιχείρηση, ακόμη και η «μπροστάντζα» (έλεος, ρε παιδιά, η αγία «μπροστάντζα»!);
Συγγνώμη, αυτοί οι εθνοπατέρες που ψήφισαν τα προηγούμενα και πολλά ακόμη τι ακριβώς κατάλαβαν σχετικά με το τι ψήφιζαν; Διότι είμαι βέβαιος πως ούτε κατάλαβαν ούτε κανείς τους ενημέρωσε. «Μαύρα μεσάνυχτα», όπως πάντα…
Πήραν τα έδρανα φωτιά, πυρκαγιά
Περί του τι ακριβώς ψηφίζουν οι εθνοπατέρες, και πόση σχέση έχουν με αυτά που ψηφίζουν, εκεί γύρω στα «μαύρα μεσάνυχτα», είναι μια μεγάλη ιστορία, η οποία δεν είναι της παρούσης. Θα την πούμε κάποια στιγμή, διότι όπως και να το κάνεις έχει ενδιαφέρον –ειδικά όταν καταλαβαίνεις ότι πολλοί εξ αυτών που ψήφισες και έστειλες στη Βουλή είναι κάτω του μέσου όρου σε IQ…
Επί του παρόντος, θα πω μόνο ότι όταν ακόμη και η κυρία Χρυσούλα Γιαταγάνα δηλώνει ότι «εγώ δεν ψηφίζω Πρόεδρο γιατί πρέπει να πάμε σε εκλογές» είναι εμφανές ότι, πρώτον, δεν μαζεύονται με τίποτε οι 180 και, δεύτερον, οι περισσότεροι εξ αυτών, γνωρίζοντας ότι δεν πρόκειται να βρίσκονται στην επόμενη Βουλή, διακατέχονται πλέον από το συναίσθημα του «γαία πυρί μιχθήτω» –διαθέσιμο σε λεξικά το τι σημαίνει αυτό, βαριέμαι να το εξηγήσω…
Στυλιστικές διαφωνίες
Αντιθέτως, οφείλω να εξάρω την πυγμή του προέδρου Πάνου, επικεφαλής του κόμματος «Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Ελληνες», ο οποίος διέγραψε χθες από το κόμμα την ερίτιμο κυρία, με το πολύ ευγενικό στόμα θα σημειώσω, Ραχήλ Μακρή. Ο πρόεδρος Πάνος απέδειξε, έστω και με καθυστέρηση μερικών ημερών, ότι «δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του», όπως και «προσβολές» –διότι η περί ης ο λόγος κυρία είχε τολμήσει, άκουσον άκουσον, να του αμφισβητήσει ότι «φοράει παντελόνια».
Φοράει, κυρία μου, φοράει. Χαμηλομάσχαλα!..
Παραμύθια με ομπρέλες
Επίσης, αν είσαι κεντροδεξιός δεν έχεις να περιμένεις πολλά –χθες, ας πούμε, ο φίλος μου Νικήτας Κακλαμάνης τελείωσε και το γνωστό, ένα ακόμη, παραμύθι «είμαι δεξιός, κεντροδεξιός και θα φτιάξω και εγώ το δικό μου κόμμα». Οι διαβουλεύσεις με τους 6-7 ανεξάρτητους βουλευτές της Κεντροδεξιάς δεν οδήγησαν πουθενά και ο καθένας τώρα ψάχνεται να βρει ομπρέλα να στεγάσει το κεφάλι του, γιατί έρχονται δύσκολοι καιροί…
Ο ίδιος ο Νικήτας έκανε κιόλας το πρώτο άνοιγμα. Οπως είπε, αν τον καλέσει ο Σαμαράς δεν μπορεί να μην πάει στο ραντεβού.
Εννοείται. Μπορεί να κάνει κι αλλιώς; Και εγώ θα πήγαινα, αν ήμουν στη θέση του…
