Ολοι μας γνωρίζουμε κάποια γιατροσόφια τα οποία χρησιμοποιούμε για να θεραπεύσουμε ή να αποφύγουμε κάποιο πρόβλημα υγείας. Αν όμως πιστεύετε ότι όποιος τρώει πικάντικα φαγητά θα πάθει πιθανότατα έλκος ή συμβουλεύετε κάποιον που έχει καούρες να κοιμάται καθιστός θα πρέπει να αναθεωρήσετε τις απόψεις σας.
Ο Δημήτρης Ταμπακόπουλος, διευθυντής γαστρεντερολόγος στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο, εξηγεί τι πραγματικά ισχύει για μερικές από τις συχνότερες αντιλήψεις μας για την πέψη.
Χρειάζονται 7 χρόνια για να χωνέψουµε µια τσίχλα. Μπορεί να μοιάζει λογικό ότι οι τσίχλες μένουν για πολύ καιρό αδιάλυτες στο στομάχι αφού σε αντίθεση με τα άλλα τρόφιμα δεν διαλύονται όταν τις μασάμε, όμως ο ισχυρισμός αυτός δεν έχει καμία επιστημονική βάση. Η τσίχλα δεν κολλάει στο πεπτικό, αλλά αποβάλλεται από αυτό μέσω των κοπράνων συνήθως σε διάστημα λίγων ημερών από τη στιγμή που θα την καταπιεί κάποιος. Αν, τώρα, κάποιος καταπιεί μια τεράστια τσίχλα ή πολλές μικρές σε λίγη ώρα υπάρχει περίπτωση να συμβεί απόφραξη στην πεπτική οδό, αλλά κάτι τέτοιο είναι πάρα πολύ σπάνιο. Η απόφραξη, πάντως, είναι πιο πιθανή αν μαζί με τις τσίχλες τρώει κάποιος και… άλλα αντικείμενα, όπως νομίσματα ή άπεπτες φυτικές ίνες όπως οι ηλιόσποροι –κάτι, βεβαίως, που μόνο σε ένα μικρό παιδί μπορεί να συμβεί. Για αυτό και στις μικρές ηλικίες αντενδείκνυνται γενικά οι τσίχλες.
Η κήλη προκαλείται από τα βαριά αντικείµενα. Η κήλη προκαλείται όταν, από την άσκηση πίεσης σε ένα άνοιγμα ή αδύναμο σημείο στους μυς του τοιχώματος της κοιλιάς προβάλλει ιστός ή τμήμα ενός οργάνου. Ιδιαίτερα ευάλωτα σημεία για την εμφάνιση κήλης είναι η βουβωνική χώρα (βουβωνοκήλη), ο ομφαλός (ομφαλοκήλη), ο μηριαίος δακτύλιος (μηροκήλη) και στο διάφραγμα το σημείο εισόδου του οισοφάγου στον στόμαχο (διαφραγματοκήλη). Αν και η άρση βαρέων αντικειμένων επηρεάζει την εμφάνιση βουβωνοκήλης δεν αποτελεί τον μοναδικό συμβάλλοντα παράγοντα ενώ δεν παίζει ρόλο στη διαφραγματοκήλη –σε αυτήν καθοριστική είναι η παχυσαρκία.
Τα πικάντικα φαγητά προκαλούν έλκος. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων το πεπτικό έλκος προκαλείται είτε από ένα μικρόβιο που λέγεται ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού είτε από τη χρήση ορισμένων φαρμάκων. Τα πικάντικα φαγητά μπορεί να επιδεινώσουν το έλκος αλλά δεν το προκαλούν.
Οποιος έχει διάρροια να αποφεύγει τις φυτικές ίνες. Μοιάζει πολύ λογικό, αφού οι φυτικές ίνες καταπολεμούν τη δυσκοιλιότητα. Ομως δεν είναι. Η κατανάλωση φυτικών ινών μπορεί να ρυθμίσει τη διάβαση των εντέρων, ώστε να είναι κανονικές οι κενώσεις. Οι φυτικές ίνες δρουν είτε δεσμεύοντας υγρά από τα έντερα για να καταπολεμήσουν τη διάρροια είτε έλκοντας νερό από το παχύ έντερο για να καταπολεμήσουν τη δυσκοιλιότητα.
Οποιος έχει καούρες πρέπει να κοιµάται καθιστός. Δεν υπάρχει καμία επιστημονική τεκμηρίωση για αυτό. Ο ασθενής μπορεί να νιώσει κάποια ανακούφιση εάν το κεφάλι και το στήθος του είναι ανυψωμένα κατά 10 έως 15 εκατοστά, αλλά δεν χρειάζεται να είναι πιο όρθιος από αυτό.
Δυσανεξία στη λακτόζη σµαίνει όχι στα γαλακτοκοµικά. Η δυσανεξία στο σάκχαρο του γάλακτος, τη λακτόζη, δεν εκδηλώνεται σε όλους τους ασθενείς με τον ίδιο τρόπο. Αλλοι έχουν συμπτώματα όταν πίνουν ένα ποτήρι γάλα, άλλοι μόνο αν υπερβούν τα δύο. Μερικοί αντέχουν το γιαούρτι ή το παγωτό, αλλά ποτέ το σκέτο γάλα. Τα καλά ωριμασμένα τυριά, όπως το τσένταρ και το έμενταλ, είναι συχνά η καλύτερη ανεκτή επιλογή. Συνεπώς, γενικοί κανόνες δεν υπάρχουν και οι πάσχοντες πρέπει να κάνουν δοκιμές για να δουν τι τους πειράζει και τι όχι.
Η δυσκοιλιότητα είναι συνέπεια της ηλικίας. Αν και είναι γεγονός πως οι πιθανότητες να εκδηλώσει κάποιος δυσκοιλιότητα αυξάνονται με την ηλικία, αυτό δεν σημαίνει ότι ευθύνεται η γήρανση του οργανισμού. Οι ηλικιωμένοι συχνά πάσχουν από προβλήματα υγείας για τα οποία υποβάλλονται σε φαρμακευτική αγωγή –και αρκετά φάρμακα διαταράσσουν τη λειτουργία του εντέρου. Είναι επίσης πολύ πιθανόν οι μεγάλοι άνθρωποι να διάγουν καθιστική ζωή, να μην τρώνε καλά και να μην πίνουν αρκετά υγρά –και όλα αυτά είναι παράγοντες που ευνοούν τη δυσκοιλιότητα. Αν συνεπώς ένας ηλικιωμένος έχει δυσκοιλιότητα δεν πρέπει να την αποδεχθεί ως κάτι αναπόφευκτο λόγω ηλικίας, αλλά να συμβουλευθεί τον γιατρό του για να την αντιμετωπίσει.
Η κίρρωση του ήπατος είναι απόρροια του αλκοολισµού. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι όποιος νοσήσει από κίρρωση του ήπατος –κατάσταση κατά την οποία τα υγιή κύτταρα του ήπατος υφίστανται βλάβες και αντικαθίστανται από ουλώδη ιστό –είναι αλκοολικός. Μολονότι ο αλκοολισμός είναι η συχνότερη αιτία κίρρωσηςτου ήπατος στην Ευρώπη, υπάρχουν και άλλες αιτίες. Παρότι δε ο αλκοολισμός προκαλεί σχεδόν πάντοτε κάποιες ηπατικές βλάβες, δεν οδηγεί οπωσδήποτε σε κίρρωση. Αλλες συχνές αιτίες για την κίρρωση του ήπατος είναι η χρόνια ηπατίτιδα Β, η χρόνια ηπατίτιδα C και η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος (ή στεάτωση), δηλαδή η συσσώρευση λίπους στο ήπαρ που συνήθως σχετίζεται με την παχυσαρκία.
Αναζήτηση
