Αναζήτηση
Κανένας δεν θα εκπλαγεί αν την επαύριον της ψήφισης του Αντιρατσιστικού η κυβέρνηση λάβει εύσημα από τις εβραϊκές ανά τον κόσμο οργανώσεις. Και όχι τυχαία. Το επίμαχο νομοσχέδιο έχει εντοπιστεί από το ραντάρ των Ισραηλινών και του εβραϊκού λόμπι ήδη από τις ημέρες της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου, όταν εκδηλώθηκαν και οι πρώτες πιέσεις να αναληφθούν νομοθετικές πρωτοβουλίες για τους αρνητές του Ολοκαυτώματος. Αν στις εν λόγω πιέσεις προστεθούν και οι αντίστοιχες των Τούρκων να μην υπάρξουν αναφορές σε γενοκτονία Ποντίων, το Αντιρατσιστικό έχει προκαλέσει αντίστοιχο διεθνές ενδιαφέρον με το Μνημόνιο.
Η ευαισθησία του εβραϊκού στοιχείου για τους αρνητές του Ολοκαυτώματος και τον αντισημιτισμό δεν είναι καινούργια. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι με αφορμή τη μεταγραφή του Αδωνη Γεωργιάδη και του Μάκη Βορίδη στη ΝΔ την άνοιξη του 2012, ο Ντέιβιντ Χάρις, πρόεδρος της American Jewish Committee, μιας από τις πιο σημαντικές οργανώσεις του εβραϊκού λόμπι στις ΗΠΑ, είχε απευθύνει προσωπική επιστολή προς τον Αντώνη Σαμαρά. Σε αυτήν εξέφραζε την ελπίδα ότι οι αντισημιτικές δηλώσεις που είχαν κάνει στο παρελθόν οι δύο βουλευτές δεν εξέφραζαν τις αρχές της ΝΔ. Η είσοδος της Χρυσής Αυγής στη Βουλή και ο αντισημιτικός της λόγος μετέτρεψαν την ευαισθησία σε ανησυχία και σε πιέσεις προς την κυβέρνηση να επαναφέρει το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο που είχε καταρτιστεί επί κυβέρνησης Παπανδρέου στο πλαίσιο ενός πακέτου μέτρων που αφορούσε και την απόφαση για ανέγερση τζαμιού στην Αθήνα.
Η παρέμβαση. Οι παλινωδίες της κυβέρνησης για το Αντιρατσιστικό τον Μάιο του 2013 είχαν μάλιστα προκαλέσει παρέμβαση των Ισραηλινών σε ανώτατο επίπεδο. Τότε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος είχε επισκεφθεί το Ισραήλ. Το μήνυμα του Μπενιαμίν Νετανιάχου προς την κυβέρνηση υπήρξε σαφές και ήταν «κάντε κάτι για τους αντισημίτες και τους αρνητές του Ολοκαυτώματος».
Προηγουμένως, τα έργα και οι ημέρες της Χρυσής Αυγής είχαν προκαλέσει επανειλημμένες επίσημες κι ανεπίσημες αντιδράσεις των εβραϊκών ανά τον κόσμο οργανώσεων που παρακολουθούν στενά τα πράγματα στην Ελλάδα. Για τους Ισραηλινούς, ωστόσο, το θέμα δεν είναι διαδικαστικό. Είναι η έμπρακτη απόδειξη από την Ελλάδα ότι επιθυμεί τη στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ. Και για το Τελ Αβίβ αυτό σημαίνει εγγυήσεις ότι δεν θα υπάρξουν παράθυρα που θα επιτρέψουν να παρεισφρήσουν κηρύγματα μίσους και αντιδημοκρατικά στοιχεία στην κυβέρνηση και να γίνει ο λόγος της Χρυσής Αυγής κυρίαρχο ρεύμα στην ελληνική πολιτική. Με απλά λόγια, η συνέχιση της ελληνοϊσραηλινής προσέγγισης περνά και μέσα από την ψήφιση του Αντιρατσιστικού.
Στο ραντάρ της Αγκυρας. Πιέσεις έχει δεχθεί η κυβέρνηση και από την τουρκική πλευρά. Το Αντιρατσιστικό έχει μπει στο ραντάρ των Τούρκων ήδη από την προαναγγελία της κατάρτισής του από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου επί των ημερών των πρώην υπουργών Δικαιοσύνης Χάρη Καστανίδη και Μιλτιάδη Παπαϊωάννου. Το ευαίσθητο για την τουρκική πλευρά σημείο δεν είναι άλλο από τις αναφορές στη γενοκτονία των Ποντίων. Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, το οποίο και αποτέλεσε τη βάση για το κείμενο που προωθήθηκε επί τρικομματικής κυβέρνησης, δεν συζητήθηκε ποτέ στη Βουλή. Προκάλεσε, όμως, την παρέμβαση της Αγκυρας σε ανώτατο επίπεδο, καθώς ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν είχε επικοινωνήσει με τον Γιώργο Παπανδρέου.
Οι Τούρκοι δεν ξέχασαν το θέμα. Η Αγκυρα δεν προβληματίζεται για τις γενοκτονίες που έχουν αναγνωριστεί από την ελληνική Βουλή. Εχει διαμηνύσει επανειλημμένα στην κυβέρνηση μέσω επίσημων και ανεπίσημων καναλιών ότι δεν έχει την ίδια βαρύτητα μια απόφαση του Κοινοβουλίου και ένα νομοσχέδιο που αποτελεί επιλογή της κυβέρνησης. Εχει μάλιστα προειδοποιήσει ότι θα ερμήνευε τις όποιες αναφορές σε γενοκτονία των Ποντίων ως εχθρική κίνηση που θα δηλητηρίαζε τις διμερείς σχέσεις.
Η προπαγάνδα. Χαρακτηριστικό της τουρκικής εμμονής είναι οι αναρτήσεις στην επίσημη ιστοσελίδα του τουρκικού ΥΠΕΞ. Εκεί η τουρκική προπαγάνδα υποστηρίζει ότι η ιδέα του Πόντου έχει επινοηθεί από την Ελλάδα σε μια προσπάθεια να υποβαθμίσει τις πολιτιστικές και πολιτικές αρχές πάνω στις οποίες ιδρύθηκε το σύγχρονο τουρκικό κράτος, ενώ σημειώνεται ότι αυτό αποτελεί πρόσχημα για την εκδίωξη της «τουρκικής μειονότητας» από τη Δυτική Θράκη. Στο ίδιο παραλήρημα αναφέρεται ότι η Ελλάδα παρουσιάζει τη δράση του ΡΚΚ ως εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα και ότι συγκροτείται –μέσω της σύνδεσης Ποντίων και Κούρδων –κοινό μέτωπο με το ΡΚΚ κατά της Τουρκίας!
Τον περασμένο Οκτώβριο εντύπωση είχε προκαλέσει το γεγονός ότι επισκέφθηκε την Αθήνα ο τούρκος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Εγκεμέν Μπαγίς, την ώρα μάλιστα που ο Βαγγέλης Βενιζέλος απουσίαζε συνοδεύοντας τον Αντώνη Σαμαρά στην επίσημη επίσκεψή του στο Ισραήλ. Ο τούρκος υπουργός δεν πέρασε από το νεοκλασικό της Βασιλίσσης Σοφίας, πέρασε όμως από το Μέγαρο Μαξίμου όπου συναντήθηκε με τον Δημήτρη Σταμάτη. Επισήμως ο Μπαγίς επανέλαβε στον υπουργό Επικρατείας τις διαμαρτυρίες της τουρκικής πλευράς για την πρόσληψη ιεροδιδασκάλων στα σχολεία της μειονότητας. Ωστόσο, η επίσκεψή του στην Αθήνα και στη Θράκη ήταν ο ένας μόνο σκοπός, ο άλλος ήταν να μεταφερθούν οι ανησυχίες της τουρκικής ηγεσίας για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο.
