Ο χρόνος τρέχει σαν τον κυνηγημένο κλέφτη που κουβαλάει στην πλάτη του τις ημέρες μας. Τρέχει κι εμείς μένουμε ανίκανοι να τον σταματήσουμε… Πότε ήταν Δεκέμβρης που κατέβασε ρολά το Τσάμπιονς Λιγκ, πότε ήρθε ο Φλεβάρης που φλεβίζει και καλοκαίρι μυρίζει… Την εβδομάδα που μπαίνει, λοιπόν, ανάβουν ξανά οι προβολείς στα ευρωπαϊκά γήπεδα, για να φωτίσουν την τελική ευθεία και να ανθίσουν οι ελπίδες για διάκριση, αλλά και κέρδη. Οι μονομάχοι θα μπουν στις αρένες έτοιμοι να ματώσουν για τη δόξα και τα εκατομμύρια. Οι οπαδοί θα σπάσουν τις φωνητικές χορδές τους και θα μπουκώσουν με πάθος τις αρτηρίες τους για να γεμίσουν οι τσέπες των ηρώων τους, και ας μετρούν τρύπες στις δικές τους. Αυτό είναι όμως το ποδόσφαιρο: άλλοι πλουτίζουν κι άλλοι κοιτάζουν, και σ’ όποιον δεν αρέσει ας παρακολουθήσει κέρλινγκ…

Τι συνέβη όμως στο δίμηνο που το «σεντόνι» είχε μπει στη ναφθαλίνη; Μια σοβαρή μετάλλαξη… Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχει γίνει το αουτσάιντερ και ο Ολυμπιακός το φαβορί! Στην ομάδα του σερ Αλεξ η άνοιξη όχι μόνο δεν χτυπάει την πόρτα, αλλά χειμώνας βαρύς ενσκήπτει βδομάδα τη βδομάδα, παγώνοντας οπαδούς και διοικούντες. Ο Μόιες πλέον δεν απολαμβάνει τη σκέπη της σκιάς του Φέργκιουσον και όλα δείχνουν ότι μια στραβοτιμονιά ακόμη και το σκάφος πάει για ξέρα… Την Τετάρτη η Αρσεναλ πίεσε αλλά έμεινε χωρίς βολή και η Γιουνάιτεντ χωρίς νίκη… Από την άλλη στον Ολυμπιακό μετρούν τα κέρδη από την πώληση του Μήτρογλου, ξεφυσούν από το στενό μαρκάρισμα του Ατρομήτου και ετοιμάζονται προβάροντας τον χιτώνα του φαβορί να βγουν με γυμνό σπαθί κατά των Αγγλων, αλλά…

Αλλά αυτό είναι το πρόβλημα: ο χιτώνας! Οσο η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν το φόβητρο των αντιπάλων οι Ερυθρόλευκοι αντιμετώπιζαν την κατάσταση εκ του ασφαλούς: έλα, καημένε, δεν βαριέσαι κι αν αποκλειστούμε, οι Κόκκινοι Διάβολοι μας απέκλεισαν, ήταν το άλλοθι για τους οπαδούς που χρόνια τώρα απαντέχουν μια υπέρβαση. Τώρα όμως που οι Διάβολοι έχουν βράσει στα καζάνια της ανυποληψίας στο νησί τους και ζουν την κόλαση των αποτυχιών, οι κόκκινοι φίλαθλοι περιμένουν από τους παίκτες τους αυτό που δεν τολμούσαν να πουν, που ντρέπονταν και να σκεφτούν, που μόνο σε καλοκαιρινό όνειρο έβλεπαν: να στείλουν τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στον άβολο πια καναπέ της και αυτοί να συνεχίσουν το ταξίδι με άλλους στόχους πλέον. Τώρα, αν τούτη η σκέψη, που έχει αρχίσει να εκφράζεται ψιθυριστά στην αρχή και φωναχτά τις τελευταίες ημέρες, γίνει κραυγή αγωνίας και προσταγής και τελικά βαρύνει τα πόδια και σκοτεινιάσει τα μυαλά των παικτών του Ολυμπιακού, αυτό είναι κάτι που από τώρα, δέκα νύχτες πριν από τη μάχη την πρώτη, οφείλει να διαχειριστεί η διοίκηση.

Ψυχολόγο, παιδιά, ψυχολόγο. Να σε καθίσει στον καναπέ του, τον βολικό αυτός, και να σου περάσει στον σκληρό δίσκο του νου σου το πρόγραμμα που λέει: «Εσύ είσαι ο δυνατός, ποια Γιουνάιτεντ και ποιος Ρούνι. Μπες μέσα και γράψε ροζ ιστορία στο βιβλίο των Κόκκινων Διαβόλων. Εχεις λεφτά, έχεις πάθος, έχεις την ορμή του πρωτάρη που θέλει να ξεχωρίσει, έχεις το κίνητρο, και (κυρίως) έχεις απέναντί σου μια ομάδα ξεδοντιασμένη, μια ομάδα ταπεινωμένη φέτος, έχεις έναν φοβισμένο –ράκος ψυχολογικό –μονομάχο που παλεύει για τη ζωή του. Αποτελείωσέ τον».

Αυτά να του περάσει. Και όταν καταλάβει ο ψυχολόγος ότι τα πνευμόνια και τα μυαλά φούσκωσαν με ούριους ανέμους, να σκύψει διακριτικά στο αφτί και να του υπενθυμίσει: προσοχή στα λαβωμένα θηρία· ο κυνηγός σαν τα βρει αλλάζει δρόμο. Πάνω στην απόγνωσή του να κρατηθεί ζωντανό, ένα τραυματισμένο θηρίο εύκολα μπορεί να ισοπεδώσει τον αφελή αλαζόνα που θα υποτιμήσει την αιμορραγούσα αίγλη του.