Αναζήτηση
«Πολλά ψέματα είπαμε, να πούμε και μια αλήθεια», λέει το παιδικό τραγουδάκι.
Ε, λοιπόν, η αλήθεια είναι ότι τα προγνωστικά για τις εκλογές του Μαΐου (κατ’ επέκταση και για τις βουλευτικές εκλογές, όποτε γίνουν…) κινούνται κυριολεκτικά στον αέρα.
Πρώτον, επειδή κανείς δεν μπορεί σήμερα να προεξοφλήσει ποια κόμματα θα πάρουν μέρος στις ευρωεκλογές.
Θα κατέβει η Χρυσή Αυγή; Θα φτιαχτεί άλλο κόμμα της Ακρας Δεξιάς; Τι θα γίνει με τους Ανεξάρτητους Ελληνες;
Πώς θα παρουσιαστεί στις κάλπες η Κεντροαριστερά; Θα υπάρξει ενιαίος «αντιευρωπαϊκός» συνδυασμός στην Ακρα Αριστερά;
Σε κανένα από αυτά τα ερωτήματα δεν υπάρχει σήμερα τελεσίδικη απάντηση. Αρα, αποκλείεται να μαντέψουμε το αποτέλεσμα του ματς, αν δεν ξέρουμε ποιες ομάδες θα παίξουν.
Δεύτερον, επειδή κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει πόσοι και ποιοι θα πάνε να ψηφίσουν.
Με μια συμμετοχή, ας πούμε, της τάξεως του 50%, που είναι απολύτως φυσιολογική για ευρωεκλογές, καμία δημοσκόπηση δεν μπορεί να βγάλει αποτέλεσμα πέντε μήνες νωρίτερα.
Ακόμη περισσότερο που ουδείς μπορεί να προεξοφλήσει ποιο θα είναι το 50% που θα ψηφίσει. Ούτε ηλικιακά ούτε κοινωνικά ούτε μορφωτικά ούτε πολιτικά.
Τρίτον, επειδή ουδείς μπορεί σήμερα να γνωρίζει σε ποιες συνθήκες θα γίνουν οι ευρωεκλογές.
Σε «συνθήκες πόλωσης» υποστηρίζει η αντιπολίτευση. Σύμφωνοι, αλλά η πόλωση πρέπει πρώτα να προκύψει κι ύστερα όταν πολώνουν οι μεν, πολώνονται και οι άλλοι. Κανείς δεν πολώνεται μόνος του!
Πριν, ας πούμε, ο ΣΥΡΙΖΑ καταφύγει στο προσφιλές του δίλημμα «ή εμείς ή αυτοί», πρέπει να είναι βέβαιος ότι θα τον προτιμήσουν, για παράδειγμα, όσοι «δεξιοί βορείων προαστίων» γκρινιάζουν σήμερα ότι ο Στουρνάρας τους παίρνει τα σπίτια!
Διαφορετικά, «αυτοί» μπορεί να αποδειχθούν περισσότεροι.
Λέω τα παραπάνω για να έχω τη συνείδησή μου ήσυχη.
Και για να σημειώσω ότι σε ένα σχεδόν παγιωμένο πολιτικό σκηνικό, ακόμη κι η παραμικρή λεπτομέρεια μπορεί να γείρει την πλάστιγγα προς τη μία ή την άλλη πλευρά.
Ούτως Ή άλλως, οι εκλογές του Μαΐου (ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές) θα λειτουργήσουν κυρίως ως θερμοκήπιο των εξελίξεων που θα ακολουθήσουν.
Μπορεί να προκύψει σαφής υπεροχή του ενός ή του άλλου –δύσκολο υπό τις παρούσες συνθήκες…
Μπορεί να προκύψει μια μεγάλη ισοπαλία, ακόμη κι αν κάποιος προηγείται στα σημεία –μια παράταση, δηλαδή, της ισορροπίας των τελευταίων μηνών.
Μπορεί ενδεχομένως να καταγραφεί ένα απρόβλεπτο πολιτικό σκηνικό, με νέους πρωταγωνιστές κι απρόσμενες ανακατατάξεις.
Το τελευταίο μοιάζει ίσως το πιο ενδιαφέρον για τη συνολική πορεία του τόπου. Αλλά ακριβώς επειδή είναι απρόβλεπτο, ποιος θα διακινδυνεύσει να το προβλέψει;
