Ο,ΤΙ λάμπει, δεν είναι χρυσός. Ισχύει και για τα «γκόλντεν μπόις» του νεοκαραμανλισμού, κρίνοντας από τη δικαστική ταλαιπωρία του Αγγελου Φιλιππίδη. Τραπεζίτης με το στανιό στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο –ο Γιώργος Αλογοσκούφης δεν τον ήθελε, αλλά υποχώρησε –ο Φιλιππίδης ήταν άνθρωπος πρώτα της Ρηγίλλης και μετά του Μαξίμου. Και μάλιστα με αναφορά απευθείας στο γραφείο Καραμανλή, όπου ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος-τέλος ο Γιάννης Αγγέλου. Ο Αρης (Σπηλιωτόπουλος) και ο Θόδωρος (Ρουσόπουλος) πέρασαν –το υπόλοιπο σύστημα σχέσεων όμως παρέμεινε περίπου αδιατάρακτο μέχρι την πτώση του Οκτωβρίου του 2009.

ΤΟ 2007 ήταν η χρυσή στιγμή των χρυσών αγοριών, έστω και αν από την τριανδρία ο Σπύρος Κλαδάς δεν άντεξε πολύ στο ΣΔΟΕ. Ο Φιλιππίδης όμως στο ΤΤ και ο Χρήστος Χατζηεμμανουήλ στον ΟΠΑΠ την έβγαλαν ζάχαρη καθ’ όλη τη διετία. Ο δεύτερος, που έχει ξεμυτίσει τον τελευταίο καιρό ως τηλε-επικριτής του Στουρνάρα, έκανε και μια ύστατη προσπάθεια να πάει στο ΔΝΤ την παραμονή των εκλογών, η οποία ναυάγησε όμως όταν αποκαλύφθηκε εν εξελίξει και προκάλεσε εξέγερση των βαρόνων της ΝΔ που ζήτησαν από τον Καραμανλή το κεφάλι του με τη δικαιολογία ότι «στρίβει τώρα που πάμε να χάσουμε». Ο Φιλιππίδης όμως είχε φύγει κύριος από το ΤΤ σε μια βελούδινη αλλαγή σκυτάλης όταν ανέλαβε, επί διακυβέρνησης Παπανδρέου, ο Κλέων Παπαδόπουλος. Αυτό πληρώνει τώρα ο τελευταίος, καθώς τον συμπεριλαμβάνει το κατηγορητήριο.

ΤΟ τι έγινε με τα δάνεια θα το βρει η Δικαιοσύνη που θα αποφανθεί για την υπόθεση. Στο πολιτικό σκέλος όμως τα πράγματα είναι πιο μπερδεμένα. Το καραμανλικό σύστημα –που δεν κινήθηκε ποτέ στα τυφλά στο δικαστικό γήπεδο –είχε καταφέρει να προστατευθεί στην ιστορία του Βατοπεδίου. Αυτή θα πάει στο ακροατήριο, εμπλέκοντας όμως μοναχούς, νομικούς, άντε και κάποιους αξιωματούχους του Δημοσίου –όχι πολιτικά πρόσωπα. Πολιτικός ο Φιλιππίδης δεν είναι. Παραμένει όμως εμβληματικό πρόσωπο της περιόδου 2004-2009. Στην αρχή στο παρασκήνιο, αφού μια δημόσια έκρηξη Εβερτ τον άφησε εκτός Τραπέζης Αττικής. Μετά όμως με τον πιο δημόσιο τρόπο, όταν στρώθηκε περίπου κόκκινο χαλί στο ΤΤ για χάρη του.

ΤΙ σημαίνει το να βρικολακιάσει στα δικαστήρια η περίοδος αυτή; Πολλά και τίποτε. Τίποτε γιατί απέναντι στα σκάνδαλα ο νεοκαραμανλισμός έχει αποδειχθεί ανοξείδωτος. Η δεύτερη θητεία Καραμανλή άρχισε με το άλμα Ζαχόπουλου στο κενό και έληξε με το πρόωρο κλείσιμο της Βουλής λόγω της υπόθεσης Siemens όπως μετά παραδέχθηκαν. Σύμφωνοι –αλλά το δίπολο Λιάπη – Φιλιππίδη χτυπάει πολύ κοντά στην καρδιά του καραμανλικού συστήματος αφού αγγίζει συγγενείς πρώτου βαθμού και στενούς φίλους. Ο ίδιος ο Φιλιππίδης, πάλι, είναι ένα πρόσωπο με σκληρό χαρακτήρα, κάτι που είχε φανεί κυρίως στη φάση που ήταν πρόεδρος του Παναθηναϊκού. Στα πολιτικά, όταν βγήκε από το παρασκήνιο, υπήρξε προσεκτικός και προσπάθησε να μην κάνει εχθρούς. Κάτι που θα μπορούσε να είναι και μια ήπια εξήγηση για τις δανειοδοτήσεις.

ΩΣΤΟΣΟ, αμυνόμενος για το ΤΤ, ο Φιλιππίδης επέλεξε ως γραμμή το «εγώ είχα πολύ λιγότερα κόκκινα δάνεια από τους άλλους». Εντάξει –άλλο όμως τα δάνεια που έγιναν κόκκινα γιατί σαρώθηκαν οι δανειζόμενοι από την κρίση και άλλο τα δάνεια που δεν έπρεπε να δοθούν γιατί θα γίνονται κόκκινα ούτως ή άλλως. Και πάλι την απάντηση θα τη δώσει η Δικαιοσύνη. Ωστόσο, ο Αγγελος επιλέγει ως γραμμή άμυνας το «η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων». Τι θα γίνει όμως με τους πολιτικά ομοφύλους αν δεν μπορέσουν να τον προστατεύσουν;