Εμπνεύστηκε τη μελωδία με το μπουζούκι του μέσα στο κουρείο του στην Καισαριανή. Λίγο μετά ήρθαν και οι στίχοι του Χαράλαμπου Βασιλειάδη και κάπως έτσι έγιναν οι «Γλάροι». Και κάτι άγνωστο, το κομμάτι αυτό γνώρισε επιτυχία στο Σκοπευτήριο που το έπαιζε μαζί με τον Πάνο Γαβαλά από το 1958 ακόμη. Ο δεύτερος το δισκογράφησε το 1959 (με δεύτερη φωνή της Βούλας Γκίκα) και λίγο αργότερα έγινε και το μουσικό σήμα της Odeon στο ραδιόφωνο.

Ο μπουζουξής Νίκος Μεϊμάρης, που έφυγε την Παρασκευή στα 86 του χρόνια και κηδεύτηκε το Σάββατο στην Καισαριανή, υπήρξε ο συνθέτης του εμβληματικού τραγουδιού αλλά και άλλων επιτυχιών («Οσο κι αν πίνω κι αν μεθώ», «Σαν να ‘μουν αποτσίγαρο»), φίλος και συνεργάτης του Πάνου Γαβαλά. Με την απώλειά του κλείνει ο κύκλος εκείνων των δημιουργών της δεκαετίας του ’50-’60 που είχαν ως πρώτη ύλη των τραγουδιών τους τις καθημερινές ιστορίες στις γειτονιές (φανταστείτε πως όταν γράφτηκαν οι «Γλάροι», σε απόσταση αναπνοής από το κουρείο του Μεϊμάρη υπήρχε το τσαγκαράδικο του Πάνου Γαβαλά) και οι παρέες έπαιζαν κυρίαρχο ρόλο.

Τελευταία Νέα