ΓΙΑΤΙ τρώγεται ο Νίκος Σηφουνάκης για τον φόρο ακινήτων και τους πλειστηριασμούς; Και γιατί συντηρεί ένα μυστήριο σχετικά με τις προθέσεις του στις ψηφοφορίες επί των σχετικών ρυθμίσεων το Σαββατοκύριακο πριν κλείσει για τα Χριστούγεννα η Βουλή; Ή, για να το πούμε με όρους πολιτικής αργκό: «τρέχει κάτι με τον Σήφουνα;».

ΛΟΙΠΟΝ –επειδή δεν μπορεί πλέον κανείς να είναι σίγουρος για κανέναν στην ελληνική δημόσια ζωή –ας γίνουμε σεναριογράφοι.

ΣΕΝΑΡΙΟ πρώτο: ο Σήφουνας κοιτάζει τον εαυτό του στον καθρέφτη και βλέπει την Τζάκρη. Επειδή η πολιτική δεν είναι ταινία –θυμάστε την «Τούτσι» με τον Ντάστιν Χόφμαν; –αυτό που εννοούμε είναι ότι ο πρώην υπουργός και βουλευτής Λέσβου αποφάσισε να τα βροντήξει. Δεν μένει παρά να καταψηφίσει, άρα –με την κρατούσα πολιτική λογική –να τεθεί εκτός ΠαΣοΚ. Δεν θα είναι μόνος. Μεταξύ των ανεξαρτήτων της Βουλής ανθίζουν πολλά λουλούδια. Δεν είναι μόνο η απαξιωμένη περίπτωση της Θεοδώρας της Πέλλας. Είναι και ένας Μίμης Ανδρουλάκης. Για να μην πούμε ότι ανεξάρτητος ως πολιτικό πνεύμα είναι και ο Κώστας Σκανδαλίδης που έχει μπαινοβγεί στο ΠαΣοΚ.

ΣΕΝΑΡΙΟ δεύτερο: πολιτικός που μετράει πάνω από τρεις δεκαετίες στον δημόσιο στίβο και πασόκος από εποχής Ανδρέα, ο Σήφουνας βλέπει γύρω του από το ύψος του αναστήματός του και δεν αναγνωρίζει ούτε το κόμμα του ούτε τον εαυτό του. Για να το πούμε απλά: στα πόσα νομοσχέδια που υλοποιούν μια πολιτική λιτότητας καίγεται ένας πολιτικός; Ο Σήφουνας έχει, σε όλα τα κοινοβουλευτικά στάδια, εκφράσει επιφυλάξεις και με την επιμονή του επιφέρει βελτιώσεις στις ρυθμίσεις για τα ακίνητα. Δεν κάνει σόου, πολιτική κάνει, προσπαθώντας να βοηθήσει στο να σωθούν κάποια πράγματα. Κανονικά δεν θα ψήφιζε, αλλά από την άλλη αντιλαμβάνεται τις συνέπειες. Μέσα του είναι «50-50», αλλά και να ψηφίσει δεν είναι παθητικός συνοδοιπόρος. Και έχει δώσει και τα αναγκαία πολιτικά μηνύματα.

ΣΕΝΑΡΙΟ τρίτο: ο Σήφουνας έχει όντως αντιρρήσεις για τις περί ακινήτων και δανειοληπτών ρυθμίσεις. Αλλά περισσότερες επιφυλάξεις έχει για το πώς πολιτεύεται ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Μπορεί να τον ξέρει από αμνημονεύτων –όπως και τον Λαλιώτη ή τους Παπανδρέου –αλλά είναι απογοητευμένος από την επίδοσή του στην ηγεσία. Πελεκώντας τα περί ακινήτων νομοσχέδια, ο Σηφουνάκης γδέρνει τον Βενιζέλο. Αποτελεί ειρωνεία ότι ο αρχηγός του ΠαΣοΚ τράβηξε πρώτος τη γραμμή με αφορμή τα νομοσχέδια αυτά. Ή ότι έχει κατ’ ιδίαν εξίσου σοβαρές –αν όχι σοβαρότερες επιφυλάξεις –με τον Σηφουνάκη για την οικονομική πολιτική και για το πού πάει η χώρα. Παρ’ όλα αυτά, σε ένα ΠαΣοΚ όπου όλοι έχουν αλλεργία για όλους, ο Σήφουνας αισθάνεται κι αυτός ξένος ανάμεσα σε χθεσινούς φίλους. Εστω κι αν αισθάνεται ακόμη πιο ξένος απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Ειρήσθω εν παρόδω ότι ο Σήφουνας είναι πολύ πιο παπανδρεϊκός από τους έντεκα, αλλά αυτό δεν σημαίνει καθόλου ότι ενεργεί για λογαριασμό του πρώην προέδρου του ΠαΣοΚ που, αν ο ίδιος φέρεται κόσμια, δεν σημαίνει ότι το γραφείο του δεν δείχνει κινητικότητα.

ΙΣΧΥΟΥΝ και τα τρία σενάρια, αλλά το συμπέρασμα είναι ένα: 50-50. Εστω κι αν τα νομοσχέδια θα ψηφιστούν επί των παρόντων. Αρα –λογικά –περνάνε.