Ο ρόλος των επικεφαλής των κεντρικών τραπεζών είναι να λένε τα πράγματα με το όνομά τους για την οικονομία, χωρίς πολιτικό «φόβο και πάθος», με πυξίδα τη σταθερότητα του συστήματος. Είναι ο «συντηρητικός» πόλος της οικονομικής πολιτικής, οι τεχνοκράτες που συνήθως κοιτάνε πρώτα απ’ όλα τους αριθμούς για να μην ξεφύγουν εκτός ελέγχου…

Ο Γιώργος Προβόπουλος χρειάστηκε να παίξει αυτό τον ρόλο από τους πρώτους μήνες της τοποθέτησής του στην κορυφή της κεντρικής τράπεζας της Ελλάδας, σε πολύ δύσκολες στιγμές για τη χώρα. Το 2009 και ενώ η κυβέρνηση Καραμανλή, κατά τη διάρκεια της οποίας ανέλαβε τα καθήκοντά του, δεν δημοσίευε τα δελτία εκτέλεσης του προϋπολογισμού και καθησύχαζε για το έλλειμμα προβλέποντας ότι δεν θα ξεπεράσει το 6% του ΑΕΠ, ο κ. Προβόπουλος χτύπησε το πρώτο και ηχηρό καμπανάκι κινδύνου. Στο μηνιαίο στατιστικό δελτίο Σεπτεμβρίου της Τραπέζης της Ελλάδος το ταμειακό έλλειμμα 9μηνου υπολογίζεται στο 8,3% του ΑΕΠ. Γίνεται έτσι σαφές ότι βαδίζει προς διψήφιο ποσοστό στο τέλος του χρόνου. Ο ίδιος ο κ. Προβόπουλος φέρεται να διαμήνυσε τις ανησυχίες του και στον υποψήφιο τότε πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου.

Λίγες ημέρες μετά τις εκλογές δεν άφησε καμιά αμφιβολία για τους κινδύνους που περίμεναν τη χώρα, εκτιμώντας ότι ήδη το έλλειμμα είχε ξεπεράσει το 10% του ΑΕΠ με δυναμική να υπερβεί το 12% του ΑΕΠ στα τέλη του χρόνου. Και λίγα είπε, όπως αποδείχθηκε, αφού το έλλειμμα του 2009 διαμορφώθηκε τελικά στο 15,8% και ξεκίνησε η πορεία ένταξης της χώρας στο καθεστώς του Μνημονίου.

Εκτοτε, ο κ. Προβόπουλος επανέλαβε συχνά τις προειδοποιήσεις του. Μιλούσε από το 2010 για την ανάγκη σχεδίου δράσης για την ανάπτυξη, την άνοιξη του 2011 επισήμαινε ότι οι μεταρρυθμίσεις καθυστερούν με αποτέλεσμα να βαθαίνει η ύφεση, πριν από δύο χρόνια απηύθυνε προειδοποίηση ότι η χώρα κινδύνευε να βρεθεί εκτός ευρωζώνης αν δεν δούλευε συντεταγμένα μαζί με τους εταίρους της και χτύπησε το καμπανάκι για την καθυστέρηση της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής από το 2012. Κατά καιρούς στοχοποιήθηκε επειδή πρότεινε περικοπές παροχών που θεωρούσε ξεπερασμένες και σπάταλες. Το έκανε συνειδητά. Σήμερα, υπό το φως των μεγάλων θυσιών που ζήσαμε όλοι, εκείνες οι περικοπές έχουν χάσει τη σημασία τους.

Στο πλαίσιο αυτό δεν περνά απαρατήρητη η χθεσινή προειδοποίησή του για αποτροπή της πόλωσης, που απειλεί να τινάξει στον αέρα όσα κατακτήθηκαν με τόσο κόπο και θυσίες.