Αν θέλουμε να φτιάξουμε το ποδόσφαιρό μας πρώτα πρέπει να διώξουμε τον φανατισμό από τα γήπεδα. Κυρίως δε να βγάλουμε από μέσα μας τον τυφλό οπαδισμό.

Γιατί κάποια περιστατικά αποδεικνύουν ότι στον συγκεκριμένο τομέα είμαστε αρκετά πίσω. Το βράδυ της Κυριακής, λοιπόν, ένας πιτσιρικάς ball boy του Αρη, θέλησε να πάρει τη φανέλα του Βάις. Το έκανε, την έκρυψε, αλλά σύντομα την έδειξε με καμάρι στα υπόλοιπα παιδιά. Σύντομα η παρέα με τους νεαρούς βρέθηκε απέναντι, κοντά στους πάγκους των ομάδων. Εκεί, οι οπαδοί του Αρη αντιλήφθηκαν τι συμβαίνει, εκνευρίστηκαν και πετούσαν ατάκες του στυλ «η ομάδα διαλύεται κι εσείς παίρνετε φανέλες αντίπαλων ποδοσφαιριστών»! Ναι, για το χάλι του Αρη μπορεί και να έριχναν ευθύνες στα παιδιά που γουστάρουν να αποκτούν φανέλες άλλων παικτών και δη του Ολυμπιακού. Τελικά, προκειμένου να μην ξεφύγει η κατάσταση, η φανέλα κατέληξε στα χέρια των φανατικών και σύντομα κρεμάστηκε στα κάγκελα όπου και κάηκε.

Πριν από καιρό ένας παίκτης της ΑΕΚ, ο νεαρός Φούντας, είχε το… θράσος να ανταλλάξει εμφάνιση με τον Ιμπαγάσα. Πήρε το «7» του Κάνιο, όταν όμως το κατάλαβαν στην ΑΕΚ την «έπεσαν» στον Φούντα. Ολοι. Από τους φανατικούς οπαδούς μέχρι μερίδα του Τύπου. Λες και ο μέσος υπέπεσε σε έγκλημα καθοσιώσεως! Τι έκανε; Αλλαξε τη φανέλα του με έναν παίκτη-όνομα, κάτι που συμβαίνει συχνά-πυκνά σε παιχνίδια Τσάμπιονς Λιγκ. Εκεί, όμως, έχουμε ευρωπαϊκή νοοτροπία και τα ξεπερνάμε όλα. Δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις που φανερώνουν τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα πράγματα. Χωρίς καθαρό μυαλό, τα βάζουμε ακόμη και με πιτσιρίκια που θέλουν να αγγίξουν τα ινδάλματά τους ή να πάρουν ένα ενθύμιο.

Ισως αξίζει όλα αυτά να τα σκεφθούμε λίγο καλύτερα. Καλές οι δράσεις και οι πρωτοβουλίες της Σούπερ Λίγκας, ωραία τα αμπαλάζ κοινωνικού περιεχομένου, ωστόσο απαιτείται μια ψύχραιμη ματιά στην ουσία του αθλητισμού.