Αντίθετα με το Τάιμ που ανακήρυξε πρόσωπο της χρονιάς τον Πάπα Φραγκίσκο, η Γκάρντιαν προτίμησε τον Εντουαρντ Σνόουντεν. Οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς επέλεξαν τον Τζακ Μα, ιδρυτή της εταιρείας Αλιμπαμπά που δραστηριοποιείται στο Διαδίκτυο και πρώτο Κινέζο στην Ιστορία που έχει κοσμήσει το εξώφυλλο του Φορμπς. Η Μοντ πρόκειται να ανακοινώσει τον δικό της εκλεκτό την προσεχή Παρασκευή. Από τους τρεις που επέλεξαν οι υπόλοιποι, αυτός που συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες είναι μάλλον ο Σνόουντεν. Ο πρώην υπάλληλος της NSA είχε συνεργαστεί με τη γαλλική εφημερίδα αποκαλύπτοντας σημαντικές πληροφορίες για τα προγράμματα παρακολούθησης των αμερικανικών υπηρεσιών στη Γαλλία.

Σε κάθε περίπτωση, η επιλογή του προσώπου της χρονιάς είναι σχετικά εύκολη. Ακόμη κι αν δεν υπήρχε ο Σνόουντεν, ένας νέος πάπας ή ένας κινέζος επιχειρηματίας, υπάρχει πάντα ο αμερικανός πρόεδρος ή κάποιος ομόλογός του από τον υπόλοιπο πλανήτη που μπορεί να πάρει ανά πάσα στιγμή τον τίτλο. Σαφώς πιο δύσκολη είναι η επιλογή του «αγνώστου της χρονιάς». Δεν είναι καθόλου απλό να ξεχωρίσεις ανάμεσα σε ένα ανώνυμο πλήθος ένα πρόσωπο που απασχόλησε για λίγο και συγχρόνως με έναν ιδιαίτερο τρόπο την επικαιρότητα, έναν «άγνωστο» που πυροδότησε εσκεμμένα ή άθελά του ένα μεγάλο γεγονός.

Η γαλλίδα αρθρογράφος Σιλβί Κοφμάν τον βρήκε σε ένα κάπως απίθανο μέρος. Ηταν Ινδός, λεγόταν Σακχτιβέλ Κουμαραβελού, δούλευε στις οικοδομές και άφησε την τελευταία του πνοή στη Μικρή Ινδία της Σιγκαπούρης παρασυρμένος από ένα λεωφορείο. Θα ήταν ένα συνηθισμένο δυστύχημα σε μια χώρα που φημίζεται για την ευμάρειά της και την τάξη της εάν δεν προκαλούσε μια πραγματική έκρηξη. Γιατί ο 33χρονος οικοδόμος σκοτώθηκε την Κυριακή, την ημέρα που οι μετανάστες εργάτες μαζεύονται στη Μικρή Ινδία για τη μοναδική στιγμή χαλάρωσης και διασκέδασης σε μια χώρα που τους δέχεται μόνο χωρίς τις οικογένειές τους και τους υποχρεώνει να κοιμούνται στριμωγμένοι σε κοιτώνες. Ο θάνατος του ινδού οικοδόμου προκάλεσε την οργή των συμπατριωτών του. Τις επόμενες ώρες η Σιγκαπούρη έζησε σκηνές που δεν είχε ζήσει τα τελευταία τριάντα χρόνια: περιπολικά πυρπολήθηκαν, βιτρίνες έγιναν θρύψαλα, κάδοι απορριμμάτων διαλύθηκαν.

Η εξέγερση στον σιγκαπουριανό παράδεισο ολοκληρώθηκε τελικά με μερικές δεκάδες συλλήψεις. Παράλληλα, όμως, θύμισε κάτι πολύ σημαντικό στους τοπικούς θεούς της χώρας: ότι παράδεισος δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τους μετανάστες. «Εξαρτώμαστε από τη μετανάστευση οικονομικά και δημογραφικά», παραδέχθηκε ο πρωθυπουργός της Συγκαπούρης. Είναι κάτι που σύντομα θα υποχρεωθούν να παραδεχθούν και οι υπόλοιποι παράδεισοι του Κόλπου, που σήμερα είναι για τους μετανάστες μια πραγματική κόλαση. Και κάτι που αργά ή γρήγορα θα πρέπει να παραδεχθεί και η Ευρώπη.