Μαζί με την ΕΡΤ χάθηκε τον περασμένο Ιούνιο και το μέτωπο υπέρ της απλής αναλογικής. Ηταν ένα από τα ελάχιστα ζητήματα στα οποία ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ – ανταγωνιστές κατά τα άλλα – είχαν κοινό συμφέρον. Ακόμη χειρότερα: μόνο μαζί είχαν τη δυνατότητα να στριμώξουν τη ΝΔ. Από την ώρα που έχουν ακολουθήσει χωριστούς δρόμους και το ΠΑΣΟΚ παραμένει στην κυβέρνηση η διαπραγματευτική αυτή δυνατότητα χάθηκε μαζί με τα χρώματα του καλοκαιριού.

Αυτές τις λίγο μελαγχολικές φθινοπωρινές σκέψεις προκαλεί η κατάθεση πρότασης νόμου της ΔΗΜΑΡ υπέρ της απλής αναλογικής. Εχει, κυρίως, συμβολική πολιτική αξία. Δυνατότητα να πιεστεί ο Αντώνης Σαμαράς δεν υπάρχει. Ο Πρωθυπουργός, εναρμονισμένος με την πολιτική κουλτούρα του πλειοψηφικού αλλά και την παράδοση της παράταξής του, δεν έβλεπε με καλό μάτι την απλή αναλογική. Ηταν μία κίνηση που θα βόλευε όμως ένα συρρικνωμένο ΠΑΣΟΚ. Οπως θα ήταν επίσης μια πρωτοβουλία που θα στρίμωχνε – λόγω της πολιτικής κουλτούρας και παράδοσης της Αριστεράς – τον ΣΥΡΙΖΑ.

Τώρα όλα αυτά πάνε ολίγον στράφι. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος, έχοντας ενσωματώσει με επιτυχία το κόμμα του στην κυβέρνηση, έχει άλλες προτεραιότητες. Τα Ναυπηγεία, το ΕΣΠΑ, το Φορολογικό. Αυτά είναι στην ατζέντα της κουβέντας με τον Σαμαρά. Η απλή αναλογική μπορεί να περιμένει. Μπορεί επίσης να τεθεί ατύπως υπό την αίρεση μιας σοβαρής συζήτησης για την Κεντροαριστερά. Συζήτηση που η ΔΗΜΑΡ – δηλαδή ο Φώτης Κουβέλης – δεν διατίθεται να κάνει με οποιονδήποτε ορίζοντα, ούτε δηλαδή για τις ευρωεκλογές ούτε για τις βουλευτικές.

Κάπως έτσι η απλή αναλογική – λίγο σαν μπαλιά με πολύ φάλτσο – πήγε κι έπεσε στην αυλή του ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί άρχισαν να την κλωτσάνε διάφοροι, ανάλογα με τη φάση τους και τη σχέση τους με την ηγεσία. Ευκαιρία και για τον Μανώλη Γλέζο να τα κάνει χειρότερα, λέγοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, σε περίπτωση νίκης, δεν πρέπει καν να δεχθεί το μπόνους των 50 εδρών αλλά να το επιστρέψει! Ο υπαινιγμός είναι ότι η Κουμουνδούρου έχει τον νου της στην εξουσία και δεν την πειράζει το στραμπούληγμα της λαϊκής εντολής που συνεπάγονται συστήματα άλλα από την απλή αναλογική. Πέρα, πάντως, από αυτό, οι τσιπραίοι δεν θέλουν να γίνουν καρότσι σε πολιτικές πρωτοβουλίες άλλων. Εν προκειμένω της ΔΗΜΑΡ. Κι έχουν αρκετούς μπελάδες με τα υπερήφανα γηρατειά της Αριστεράς, στυλ Γλέζου, που υποδέχθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ με ανοιχτές αγκάλες, για να μπουν στην υπόθεση της απλής αναλογικής με υποκινητή τον Κουβέλη. Ως μείζων εταίρος σε μελλοντική αριστερή διακυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καλοβλέπει τίποτε που να αραιώνει τη δύναμή του.

Τζίφος δηλαδή; Τζίφος. Η ΔΗΜΑΡ είναι υποχρεωμένη να αποδεχθεί την πικρή μοίρα της αντιπολίτευσης. Μπορείς να κάνεις κριτική. Μπορείς και να καταψηφίσεις. Να προτείνεις και να συνθέσεις και να πετύχεις πράγματα – όχι, δεν μπορείς.