Φυσιολογικά το ανοσοποιητικό (αμυντικό) σύστημα του ανθρώπινου οργανισμού θα έπρεπε να αναγνωρίζει και να σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα. Κάτι που γίνεται σε εργαστηριακό περιβάλλον, αλλά όχι μέσα στο σώμα. Ο γρίφος «πώς ξεφεύγουν» τα κύτταρα από τη φυσική άμυνα του οργανισμού παρέμενε άλυτος εδώ και περίπου 100 χρόνια.
Οταν η επίθεση αρχίσει, τα καρκινικά κύτταρα αρχίζουν να πεθαίνουν και ο όγκος που έχουν δημιουργήσει να συρρικνώνεται ή να εξαφανίζεται στους πιο τυχερούς ασθενείς, που εμφανίζουν αυτό που ονομάζεται «καλή ανταπόκριση». Και δεν έχει καμία σημασία σε ποιο όργανο έχει εκδηλωθεί ο καρκίνος ή ποιος είναι ο τύπος του. Αυτό που μετράει στη θεραπεία αυτήν είναι να απελευθερωθεί το ανοσοποιητικό σύστημα. Μέχρι σήμερα η διαδικασία έχει πολύ καλό αποτέλεσμα σε ασθενείς με επιθετικό καρκίνο του δέρματος (μελάνωμα), του πνεύμονα και του νεφρού. Σε προπαιδευτικές μελέτες που έγιναν, το φάρμακο είχε θετικά αποτελέσματα και σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού, των ωοθηκών, του παχέος εντέρου, της κεφαλής και του τραχήλου. Αλλά όχι του προστάτη.
Προς το παρόν επικεντρώνονται στον συνδυασμό των ανοσοθεραπειών με κλασικές θεραπείες, σε μια προσπάθεια να φέρουν ακόμη καλύτερα και ταχύτερα αποτελέσματα. «Θέλουμε να είμαστε πολλοί προσεκτικοί και να μην υπερβάλλουμε, καθώς αυξάνονται τόσο πολύ οι προσδοκίες των ασθενών που φοβάμαι ότι δεν θα καταφέρουμε να φτάσουμε στο σημείο που οι ίδιοι ελπίζουν», εξηγεί η δρ Αλίς Ρέισιν, αντιπρόεδρος της φαρμακευτικής εταιρείας Merck (MSD στην Ευρώπη).
Οπως επισημαίνει ο Νιλς Λόνμπεργκ, αντιπρόεδρος της εταιρείας Bristol-Myers Squibb, «οι ανοσοθεραπείες έχουν ένα τεράστιο πλεονέκτημα σε σχέση με τα φάρμακα που επιτίθενται σε μεταλλαγμένα γονίδια. Η δεύτερη προσέγγιση επιτρέπει στον καρκίνο να ξεφύγει, όπως ακριβώς τα μικρόβια αναπτύσσουν ανθεκτικότητα στην αντιβίωση. Σε αντίθεση, τα ανοσοθεραπευτικά φάρμακα απλώς ενθαρρύνουν το ανοσοποιητικό σύστημα να κάνει αυτό για το οποίο είναι προορισμένο. Να αναγνωρίσει και να πολεμήσει τους ξένους εισβολείς».
Το καμουφλάζ
Για να καταφέρει ο καρκίνος να αποφύγει το ανοσοποιητικό σύστημα, κρύβεται μέσα σε πρωτεΐνες, τις οποίες χρησιμοποιεί και ως ασπίδα. Παρ’ όλο που αυτή είναι διάφανη, τα κύτταρα του αμυντικού συστήματος δεν τον βλέπουν. Χρησιμοποιεί δηλαδή την τακτική του καμουφλάζ, ώστε ναμην τον αναγνωρίσουνοι «στρατιώτες»του οργανισμού
Κέρδισαν τη μάχη
Το πείραμα πέτυχε
Το 2007 ο Ντένις Σίλολακ,σε ηλικία 72 ετών, διαγνώστηκε με καρκίνο στον νεφρό. Ο όγκος ήταν πολύ μεγάλος και είχε δώσει μεταστάσεις σε άλλα όργανα. Δοκίμασε τα δύο νεότερα φάρμακα, αλλά δεν είχε αποτέλεσμα. Ο γιατρός του πρότεινε να συμμετέχει σε πείραμα με αναστολείς PD-1.Ο όγκος του εξαφανίστηκε και δεν χρειάστηκε ούτε συμπληρωματικές θεραπείες.
Μετά τις χημειοθεραπείες
Ο Ντέιβ Γκόμπιν, σε ηλικία 63 ετών διαγνώστηκε με καρκίνο του πνεύμονα. Αφού υποβλήθηκε σε εξαντλητικές χημειοθεραπείες, δοκίμασε το 2010 το πειραματικό φάρμακο στο νοσοκομείο Τζονς Χόπκινς. Οι όγκοι του συρρικνώθηκαν καιδεν έχουν δείξει σημάδια ανάπτυξης, ακόμη και οκτώ μήνες αφότου σταμάτησε να παίρνει τα φάρμακά του.
- Κασσελάκης: Χουντικό το σύνθημα «πατρίς -θρησκεία -οικογένεια» – Τι είπε για τον σταυρό στην βάπτισή του
- Άγιοι Ανάργυροι: Έρευνα για παραλείψεις αστυνομικών ζητά η οικογένεια της Κυριακής – Κατέθεσε σειρά αιτημάτων
- Ανατροπή: Αυτό είναι το εύρημα που κλείνει οριστικά την υπόθεση της Σταυρούλας Γκουγκουλιά