Είναι καλοκαίρι, ένα σχεδόν έρημο Παρίσι ψήνεται από τη ζέστη. Αλλά η οικονομική κρίση δεν κάνει διακοπές. Απέναντι στον κίνδυνο της κατάρρευσης της οικονομίας η γαλλική κυβέρνηση αποφασίζει να κόψει τις άδειες. Το σοκ είναι μεγάλο ακόμη και για τους φανταστικούς ήρωες της ταινίας «Το κορίτσι της 14ης Ιουλίου» του Αντονάν Περεντιακό που παρουσιάστηκε στο τελευταίο φεστιβάλ των Καννών και προβλήθηκε στις γαλλικές αίθουσες τον περασμένο Ιούνιο. Ασφαλώς οι επιπτώσεις στη ζωή του καθενός είναι διαφορετικές. Στην ταινία του Περεντιακό, για παράδειγμα, ο Εκτόρ βλέπει να μειώνεται δραματικά ο χρόνος που έχει μπροστά του για να γοητεύσει την Τρικέτ.

Ελάχιστη σημασία έχει ότι όλα αυτά συμβαίνουν στον κινηματογράφο ή ότι ο Εκτόρ κινδυνεύει να χάσει έναν έρωτα του καλοκαιριού και πιθανότατα της ζωής του. Μπορεί οι πιθανότητες να λάβει μια τέτοια απόφαση οποιαδήποτε κυβέρνηση να είναι ελάχιστες, αλλά η σκέψη να μειωθούν οι ημέρες της άδειας δεν στριφογυρίζει μόνο στο μυαλό των σεναριογράφων. Οπως υπενθυμίζει η ηλεκτρονική εφημερίδα Slate, το 2010 δύο ομοσπονδίες μικρομεσαίων επιχειρήσεων στη Γερμανία είχαν προτείνει να μειωθεί κατά μία βδομάδα η ετήσια άδεια –το συζητούσαν και για δύο. Την ίδια πρόταση κατέθεσε πρόσφατα και ο υφυπουργός Οικονομικών της ιταλικής κυβέρνησης υπολογίζοντας ότι η μείωση της άδειας θα οδηγούσε σε αύξηση του ΑΕΠ κατά μία μονάδα. Για να μη θυμηθεί κανείς ότι τον Μάρτιο του 2012 οι ελβετοί πολίτες απέρριψαν σε δημοψήφισμα την πρόταση να αυξηθεί κατά δύο βδομάδες η άδειά τους. Για το 66,5% των Ελβετών ο φόβος των αρνητικών επιπτώσεων στην οικονομία αποδείχθηκε πιο ισχυρός από την επιθυμία της ραστώνης.

Θεωρητικά ο φόβος έχει μια βάση. Κάποιοι οικονομολόγοι έχουν υπολογίσει ότι κάθε ημέρα εργασίας αποφέρει αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης κατά 0,07 έως 0,08%. Είναι, όμως, από αυτές τις –καθόλου σπάνιες –περιπτώσεις που η στατιστική μπορεί να σε ξεγελάσει. Η υπόθεση που έχει περισσότερη σχέση με τη λογική και την εμπειρία είναι ότι η παραγωγικότητα ενισχύεται από τις διακοπές και όχι από την ακατάπαυστη εργασία. Μήπως τότε να αναζητήσουμε τον ιδανικό αριθμό των ημερών που πρέπει να λείπει κάποιος από τη δουλειά του για να είναι παραγωγικά ακμαίος; Είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα βρεθεί κάποιος ειδικός που θα ανακατέψει στο μίξερ των μαθηματικών διάφορα δεδομένα για να μας προσφέρει στο πιάτο τον «μαγικό αλγόριθμο». Αλλά ας κρατήσουμε τις επιφυλάξεις μας. Ας εμπιστευτούμε καλύτερα την Ανγκελα Μέρκελ που δεν έχανε τις διακοπές της στα βουνά του Νότιου Τιρόλου και στα ιταλικά νησιά ακόμη και όταν καιγόταν το σύμπαν.

Τελευταία Νέα