Ο Αντώνης Σαμαράς πιστεύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και η Χρυσή Αυγή «είναι το ίδιο πράγμα: ακραίες δυνάμεις από αριστερά και δεξιά». Το είπε μάλιστα και στους αμερικανούς επενδυτές που συνάντησε την περασμένη εβδομάδα στο Μανχάταν. Ο Πρωθυπουργός πιστεύει επίσης ότι η Χρυσή Αυγή θα υποχωρήσει μαζί με την ανεργία. Το βασικό όπλο που υπάρχει όμως στην ατζέντα του είναι ένα σχέδιο για την υιοθέτηση μέτρων με στόχο την απέλαση περίπου 500.000 λαθρομεταναστών κατά τη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας στην ΕΕ το 2014.

Η εικόνα αυτή προκύπτει από τα ρεπορτάζ του Δημήτρη Μητρόπουλου και του Αρη Ραβανού που δημοσιεύτηκαν χθες στο «Βήμα». Δεν γνωρίζουμε αν οι αμερικανοί οικονομικοί παράγοντες σχολίασαν την πρωθυπουργική εξίσωση των δύο άκρων. Το βέβαιο είναι ότι μια τέτοια προσέγγιση θα προκαλούσε αντιδράσεις στην Ευρώπη, η οποία εμφανίζεται πολύ πιο ευαισθητοποιημένη απέναντι στο πρόβλημα της Ακροδεξιάς απ’ ό,τι οι ίδιες οι ελληνικές πολιτικές δυνάμεις. Ο κ. Σαμαράς το γνωρίζει. Σε συνέντευξή του τον περασμένο Οκτώβριο στη γερμανική «Χάντελσμπλατ», είχε προειδοποιήσει άλλωστε ότι η ελληνική Δημοκρατία κινδυνεύει να έχει την τύχη της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Ανησυχεί άραγε σήμερα λιγότερο; Ή χρησιμοποιεί διαφορετική γλώσσα ανάλογα με το ακροατήριό του;

Με εξαίρεση τη στάση τους απέναντι στη βία, όπου το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είχε πάντα μια καθαρή γραμμή, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Χρυσή Αυγή δεν είναι σε καμιά περίπτωση «το ίδιο πράγμα». Αντίθετα, η αποτελεσματική αντιμετώπιση του νεοναζιστικού μορφώματος προϋποθέτει την ενεργή συμβολή των κομμάτων της Αριστεράς. Επιπλέον, μπορεί η κρίση να συνδέεται με την έκρηξη της Ακροδεξιάς στην Ελλάδα, αλλά δεν φέρει και την αποκλειστική ευθύνη γι’ αυτήν. Δεν είναι μόνο αιτία, αλλά και αφορμή. Οι συμπατριώτες μας που στρέφονται στους Κασιδιάρηδες δεν χαρακτηρίζονται μόνο από απελπισία, αλλά και από εκδικητικότητα, άγνοια ή –ας μην κρυβόμαστε –ρατσιστικές αντιλήψεις, τις οποίες έως τώρα δεν είχαν με ποιον τρόπο να εκφράσουν. Το φαινόμενο αυτό δεν θα εξαφανιστεί, λοιπόν, αυτομάτως μόλις μειωθεί η ανεργία. Χρειάζεται δουλειά ουσιαστική και σε βάθος χρόνου. Είναι πρωτίστως θέμα παιδείας, όχι οικονομίας.

Εξίσου επικίνδυνη είναι η ψευδαίσθηση ότι αντιμετωπίζεις τους ρατσιστές παίζοντας στο γήπεδό τους. Για πολλούς λόγους –μεταξύ άλλων, ο αδιαπραγμάτευτος χαρακτήρας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε μια δημοκρατία δεν είναι ο λιγότερο σημαντικός. Η αντιμετώπιση των παράτυπων μεταναστών διέπεται από διεθνείς κανόνες, δεν μπορεί να υπόκειται σε αριθμητικά πλάνα ούτε να αποτελεί εργαλείο για την προσέλκυση ψηφοφόρων που παραστράτησαν. Οι συνθήκες κράτησης στην Αμυγδαλέζα και σε άλλα κέντρα στα νησιά ή στα σύνορα αποτελούν ένα ανθρωπιστικό σκάνδαλο που έχει καταγγελθεί από διεθνείς οργανισμούς και πρέπει να λάβει τέλος επειγόντως. Αυτό, ναι, θα ήταν μια αποφασιστική πολιτική απάντηση στον θανατηφόρο ιό της Ακροδεξιάς.