Στην Ευρώπη βιώσαμε την εποχή των μικροσκοπικών αυτοκινήτων τις δεκαετίες του ’50 και του ’60, όμως αργότερα οι κάτοικοι της Γηραιάς Ηπείρου άρχισαν να στρέφονται σε μεγαλύτερα μοντέλα. Αντίθετα, στην Ιαπωνία παραμένουν τα λεγόμενα Kei Jidosha (ελαφρά αυτοκίνητα) εξαιρετικά δημοφιλή από το λανσάρισμά τους, το 1949, έως και σήμερα.

Εκείνη τη χρονιά τίθενται σε ισχύ δελεαστικές φοροαπαλλαγές για τα ιαπωνικά μοντέλα τσέπης, αρκεί να πληρούν συγκεκριμένες προδιαγραφές. Το μήκος τους δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τα 2,8 μ., το ύψος τους τα 2 μ. και το πλάτος τους το 1 μ. Επίσης για κινητήρες προβλέπονται είτε δίχρονα μοτέρ έως 100 κ. εκ. είτε τετράχρονα με χωρητικότητα έως 150 κ. εκ. Η ιαπωνική κυβέρνηση ήθελε να δώσει με αυτόν τον τρόπο ώθηση σε μοντέλα χαμηλής κατανάλωσης και εκπομπής ρύπων, που δεν χρειάζονται πολύ χώρο για να κινηθούν και να σταθμεύουν στις ταχύτατα αναπτυσσόμενες πόλεις της Ιαπωνίας.

Τα φτηνά μοντελάκια ξεχωρίζουν αμέσως από τις κίτρινες πινακίδες κυκλοφορίας τους, όπου τα γράμματα είναι μαύρα εφόσον ανήκουν σε ιδιώτη και λευκά αν ο κάτοχος είναι επαγγελματίας. Μόλις έναν χρόνο μετά την καθιέρωση των Kei Cars αναθεωρούνται οι προδιαγραφές τους προς τα πάνω, ώστε να καλύπτουν περισσότερες ανάγκες. Από το 1950 και μετά επιτρέπεται να φτάνει το μήκος τους έως τα 3,2 μ. και να εφοδιάζονται είτε με τετράχρονους κινητήρες 300 κ. εκ. είτε με δίχρονους 200 κ. εκ. Οι συγκεκριμένες αλλαγές πυροδοτούν τη ζήτηση για τέτοια μικρά αυτοκινητάκια, μάλιστα ακόμη και σήμερα οι ταξινομήσεις τους φτάνουν ορισμένες χρονιές έως και το ένα τρίτο των συνολικών πωλήσεων αυτοκινήτων στην Ιαπωνία.

Η φοβερή επιτυχία υποχρεώνει τις ιαπωνικές μάρκες να δημιουργήσουν μία μεγάλη γκάμα Kei Cars με όλους τους τύπους αμαξωμάτων, από πικ απ και επαγγελματικά βανάκια έως μικρά πενταθέσια, σπορ κάμπριο και τζιποειδή! Για τελευταία φορά αναθεωρούνται και πάλι οι προδιαγραφές των ιαπωνικών μπονσάι με τους τέσσερις τροχούς το 1998. Τότε καθιερώνονται νέα όρια για το μήκος του αμαξώματος τα 3,4 μ., για τη χωρητικότητα του κινητήρα τα 660 κ. εκ. και για τη μέγιστη ισχύ οι 64 ίπποι.

Πολλές φορές πάντως τα λιλιπούτεια μοντελάκια εφοδιάζονται με αξεσουάρ μεγάλων κατηγοριών, όπως τετρακίνηση, σύστημα ευστάθειας, ηχοσυστήματα και δορυφορικά συστήματα πλοήγησης, δερμάτινα καθίσματα, ηλεκτρικές οροφές κ.λπ. Ομως και για τους μηχανικούς οι επίσημες προδιαγραφές αποτελούν πραγματική πρόκληση, καθώς καλούνται να εξελίξουν μοτοράκια μικρού κυβισμού και υψηλής απόδοσης, οπότε εφαρμόζουν τεχνολογίες τούρμπο και δημιουργούν πολυβάλβιδους και πολύστροφους κινητήρες, όπου το στροφόμετρο φτάνει έως τις 12.000 σ.α.λ.

Τελευταία Νέα