Ακούμε τις τελευταίες ημέρες «νέα» για την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Και σύμφωνα με αυτά, όλο «μπράβο» μάς λένε. Ολοι, Αγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, που έλεγε ο μακαρίτης ο Καραγκιόζης, επαινούν τις επιτυχίες μας και ξανά «μπράβο» στον ελληνικό λαό, λέει, που έκανε θυσίες, λέει, που χάρη στους κυβερνήτες μας δεν πήγαν (;) ή δεν θα πάνε (;) χαμένες! –δεν θυμάμαι τον χρόνο του ρήματος. Διότι, λέει, είναι η πρώτη κυβέρνηση που επιβάλλει τα μέτρα τα οποία αποφασίζει κάθε φορά η τρόικα! Μπράβο μας, λοιπόν, που αποκτήσαμε κυβέρνηση που δεν λέει «όχι» και καταφέρνει να της δίνουν δύο δύο τις δόσεις (του δανείου, που θα ξεπληρώνει ο εγγονός μου, εννοείται)!

Και ως αποτέλεσμα της αλλαγής κλίματος στην Ευρώπη απέναντί μας, να οι Κινέζοι που θα αγοράσουν, λέει, λιμάνια, αεροδρόμια και θα μας κάνουν και έναν σιδηρόδρομο να τρέχει με 300 χλμ. την ώρα! Και όλα αυτά ας τα πούμε επενδύσεις, έτσι για να συνεννοούμαστε!

Και να πάμε να κάνουμε και μερικούς τεμενάδες στον δικτάτορα του Αζερμπαϊτζάν μήπως και δεχτεί ή μήπως τον αφήσουν να περάσει τον αγωγό φυσικού αερίου από τη Βόρεια Ελλάδα –και εμείς τι θα δώσουμε για αντάλλαγμα;

Πρόκειται, λέει, για αλλαγή κλίματος –διάθεσης, δηλαδή, πεποίθησης ίσως. Γι’ αυτό όλοι ψάχνουν να επενδύσουν στην Ελλάδα; Επειδή πλησιάζουν τα πρωτογενή πλεονάσματα, χωρίς ποτέ να μας έχουν πει τι ακριβώς είναι αυτό και τι σημαίνει να το έχεις και τι να μην το έχεις.

Η οικονομία είναι κλίμα, μας είπε ο σοφός· άλλο να πιστεύεις ότι καταστρέφονται όλα και άλλο να θεωρείς ότι «και αυτό θα περάσει» –το δεύτερο ωφελεί, λέει, την οικονομία, της χώρας εννοείται, γιατί στην τσέπη μου ποτέ δεν είδα να αυξάνονται τα λεφτά αν τύχει και δω φως στην άκρη του τούνελ.

Η αλλαγή κλίματος τι ακριβώς σημαίνει; Οτι μας λένε «μπράβο» για τις νέες περικοπές και γιατί θα απολύσουμε δημοσίους υπαλλήλους και επειδή έχουμε 30% ανεργία και έναν στους δύο νέους χωρίς δουλειά!

Οι άνθρωποι ξεκίνησαν με ζάλη και με φόβο, πέρασαν στην απελπισία και πια βρίσκονται στην αποχαύνωση –δεν καταλαβαίνουν τίποτε, κάθονται και περιμένουν το τίποτα, έτοιμοι να γίνουν τα υποζύγια κάποιων επιλογών εις βάρος τους· να περάσουν στο μαύρο σκοτάδι!

«Μήπως μας λένε ότι πάμε καλά γιατί ετοιμάζουν καμιά άλλη περικοπή και προσπαθούν να μας αποκοιμίσουν;», μου λέει ο ταξιτζής πριν από μερικές ημέρες.

Εγώ όμως δεν του είπα ότι ο νους μου πάει στο νέο φασούλι, το μητρώο καταθέσεων! Αναρωτιέμαι μόνο: Εχουν δικαίωμα να γνωρίζουν πόσα λεφτά έχω στην τράπεζα; Και εκείνο το τραπεζικό απόρρητο που έλεγαν πάει περίπατο; Μήπως όμως θέλουν να γνωρίζουν από πριν τι θα απέδιδε μια περίπτωση περικοπής των καταθέσεων τύπου Κύπρου;

Από τη μια, λοιπόν, το κλίμα –πάμε καλά! -, από την άλλη, καταγραφή των καταθέσεων· και με δεδομένο ότι οι αρμόδιοι δεν μας εξηγούν πού βρισκόμαστε, ίσως όταν έρθει η τρόικα καταλάβουμε κάτι ανάλογα με τα αυτιά που θα τραβήξουν, οδηγούμαστε στην αφασία και την αποχαύνωση και στη συνέχεια στην απάθεια και την αδράνεια.

Εχει ποτέ γίνει κάποιος έλεγχος για να δούμε πόσοι από τους εργαζομένους σε διάφορους οργανισμούς εργάζονται; Πόσοι παράγουν έργο και τι είδους έργο; Φοβούμαι ότι ένας τέτοιος έλεγχος θα αποκάλυπτε την αφασία και την αποχαύνωση που λέω –δεν έχει κανένας τη διάθεση να δουλέψει;

Ετσι όμως δεν επιζούν οι κοινωνίες –συνήθως εξανδραποδίζονται! Και είναι αυτό που δεν πρέπει να γίνει. Η Πολιτεία, είναι η ώρα της, πρέπει να φροντίσει για την ανάσταση αυτής της εξουθενωμένης κοινωνίας· κυρίως να αναχαιτίσει τη φυγή των νέων –και επιστημόνων –προς ξένες χώρες και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις άλλων νέων, με πολλά προσόντα, να δράσουν. Ας ελπίσουμε ότι θα γίνει κάπως έτσι.

Ο Βασίλης Κρεμμυδάς είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών

Τελευταία Νέα