«Θα γίνει ό,τι έγινε στην Τουρκία με τον Ερμπακάν και τους ισλαμιστές!». Με την κοφτή αυτή παρατήρηση πρώην υπουργός των κυβερνήσεων Παπανδρέου εξηγεί κατ’ ιδίαν την αντίθεσή του στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης. Πρόκειται για πρωτοβουλία που διχάζει το πολιτικό σύστημα, ιδίως δε την κυβέρνηση των τριών. Παρότι οι επιφυλάξεις του γενικού γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου –και πιστού μεταξύ των πιστών του Αντώνη Σαμαρά –Τάκη Μπαλτάκου εκφράζονται με νομικά επιχειρήματα, η αντίρρηση φαίνεται να είναι βαθύτερη.

Η αναφορά στον Ερμπακάν έχει το εξής νόημα: Το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο –για να μην τα πολυλογούμε –θα οδηγήσει στο να τεθεί η Χρυσή Αυγή εκτός νόμου. Οι ρυθμίσεις του, έτσι όπως προκύπτουν από τις μέχρι σήμερα διαρροές, ποινικοποιούν όλη σχεδόν την γκάμα της πολιτικής ρητορικής του κόμματος Μιχαλολιάκου. Τι θα γίνει; Αυτό θα κλείσει και θα ξανανοίξει με άλλο όνομα και θα ξανακλείσει.

Οπως όμως έγινε με τον Ερμπακάν και τον Ερντογάν –που ακόμη και φυλακή έκανε -, το αποτέλεσμα δεν θα είναι να εκλείψει. Θα ηρωοποιηθούν τα στελέχη του διότι τάχα θα τα καταδιώκει το φαύλο πολιτικό κατεστημένο. Και θα γίνει πιο βελούδινο το στυλ τους χωρίς να αλλάξει η ουσία ώστε το κόμμα να μπορέσει να υπάρξει. Οι διώξεις, όπως εξηγείται, και η καταστολή δεν εμπόδισαν τους ισλαμιστές να φθάσουν σε πιο ήπια εκδοχή στην εξουσία και τον Ερντογάν να γίνει Πρωθυπουργός. Το πιθανότερο είναι ότι τους βοήθησαν.

Είναι ακριβώς αυτή η συλλογιστική που αναπτύσσεται πίσω από κλειστές πόρτες –διότι το θέμα είναι λεπτό. Ουδείς, για ευνόητους λόγους, θέλει να παραδεχθεί ότι το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο Ρουπακιώτη «φωτογραφίζει» τη Χρυσή Αυγή και αποσκοπεί στο να μπει λουκέτο στο κόμμα Μιχαλολιάκου, και μάλιστα με ενεργοποίηση και του υπουργού Δικαιοσύνης –δηλαδή της εκτελεστικής εξουσίας. Ο φόβος όμως είναι ότι η θέσπιση νέου ιδιωνύμου για την «εχθροπάθεια» και τις ρατσιστικές συμπεριφορές, αντί να λύσει γρήγορα το πρόβλημα με νομικά εργαλεία, θα λειτουργήσει ως καταλύτης για εκτόξευση των ποσοστών της Χρυσής Αυγής. Ακόμη χειρότερα: θα τη βοηθήσει να εξελίξει πολιτικά το μήνυμά της που τώρα είναι χοντροκομμένο. Οσο περνούν οι ημέρες, πάντως, γίνεται όλο και σαφέστερο ότι πίσω από τον υπουργό Δικαιοσύνης και πρόσωπο εμπιστοσύνης του Φώτη Κουβέλη, Αντώνη Ρουπακιώτη, είναι και το ΠΑΣΟΚ.

Fast track λύση για τη Χρυσή Αυγή –για να θυμηθούμε παλαιότερο νομοσχέδιο για τις επενδύσεις –είναι λοιπόν το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Οι δε επιφυλάξεις για νομικές προσεγγίσεις εκτείνονται και στη συμπεριφορά του Γιάννη Δραγασάκη την Παρασκευή ως αντιπροέδρου της Βουλής. Ετερο μέλος των κυβερνήσεων Παπανδρέου –που δεν είναι στη Βουλή –θεωρούσε ότι η κλήση του φρουράρχου απλώς θα παρουσίαζε ως λεβέντες τους χρυσαυγίτες. Εχει κι αυτή η πτυχή ενδιαφέρον γιατί κατά του νομοσχεδίου Ρουπακιώτη δεν είναι μόνον αυτοί που επικαλούνται την περίπτωση Ερμπακάν αλλά και όσοι λένε ότι επαρκεί το ισχύον νομικό πλαίσιο και επαινούν τον Δραγασάκη. Διότι κι αυτοί νομικά θέλουν να αντιμετωπισθεί η Χρυσή Αυγή αλλά όχι με ιδιώνυμο.

Το συμπέρασμα είναι ότι ως προς την αντιμετώπιση του κόμματος Μιχαλολιάκου δεν υπάρχει διχασμός, αλλά τριχασμός απόψεων. Ενδιαφέρον είναι ότι δεν πρόκειται για συζήτηση που γίνεται ανοιχτά, ενώ ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι να δούμε πώς θα ξεμπλέξει η κυβέρνηση των τριών από το ζήτημα αυτό, με δεδομένο και το τουπέ Ρουπακιώτη αλλά και τη στήριξη που έχει από ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ.