Αναζήτηση
«Το βιβλιοπωλείο του Μεθενίτη, το παλαιότερο της Πάτρας, στην οδό Κανακάρη, χάνει την αίγλη του επίσης λόγω κρίσης», λέει ο λογοτέχνης Κώστας Λογαράς. «Στη Μεταπολίτευση ήταν στις δόξες του. Ολος ο πνευματικός κόσμος της πόλης σύχναζε εκεί. Ρέα Γαλανάκη, Βασίλης Λαδάς, Ερση Σωτηροπούλου, Διονύσης Καρατζάς, Σωκράτης Σκαρτσής.
Στο πατάρι του γίνονταν μαζώξεις με ούζο και κουβέντες, υπεύθυνος των οποίων ήταν ο Αντώνης Μεθενίτης. Ενας άνθρωπος φιλόξενος και μπον βιβέρ, με άπλα μυαλού, ένας άρχοντας που υποδεχόταν τους πάντες, αισιόδοξος και ενθουσιώδης».
Ηταν επίσης το περιοδικό «Υδρία», το οποίο εξέδιδε η ομάδα του Σκαρτσή μεταξύ των ετών 1975-85. «Στα γραφεία του, στο άτυπο «αναγνωστήριό» της στην πολυκατοικία του Μαρασλή στην Αγίου Ανδρέου», θυμάται ο Κ. Λογαράς, «μαζευόμασταν για κάθε είδους εκδηλώσεις σχεδόν μία φορά την εβδομάδα».
Μην ξεχνάμε και άλλες πόλεις, όπως τον Βόλο με το βιβλιοπωλείο του Ιωάννη Λιαναρίδη στο κέντρο της πόλης. «Στη χούντα, ο Λιαναρίδης καταχώνιαζε στα ράφια, σαν να βρίσκονταν εκεί δήθεν τυχαία, τις παράνομες εκδόσεις», θυμάται με συγκίνηση ο εκδότης και ποιητής Θανάσης Νιάρχος και αναπολεί ότι στις δεκαετίες του ’60 και του ’70 εκεί σύχναζαν ο λαογράφος Κίτσος Μακρής, ο αδερφός του Αρης, διευθυντής του Ωδείου Λαρίσης, αλλά και ο τρίτος της οικογένειας, ο Φαίδων, αρθρογράφος στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Θεσσαλία».
Η Καβάλα είδε το 2007 να κλείνει το βιβλιοπωλείο Παπαδόγιαννη στην κεντρική πλατεία της έπειτα από 100 χρόνια ζωής. «Αντεξε πολέμους, κρίσεις, όχι όμως την αυξανόμενη αποστροφή του Ελληνα για το βιβλίο», λένε οι θεατρικοί συγγραφείς Κωνσταντίνος και Αντώνης Κούφαλης. «Στη δεκαετία του ’70, στα γυμνασιακά μας χρόνια, περνούσαμε από εκεί, ξεφυλλίζαμε τα πάντα, χωρίς να μπορούμε να αγοράσουμε τίποτα», θυμούνται. «Είχε και ξένο Τύπο από όλο τον κόσμο. Κανονικός ναός του βιβλίου».
Τα Γιάννινα έχουν εδώ και τρία χρόνια ένα βιβλιοπωλείο λιγότερο –τη Δωδώνη, πίσω από τη Νομαρχία, με ιστορία δεκαετιών.
«Το σημαντικότερο της Ηπείρου», λέει ο συγγραφέας Βασίλης Γκουρογιάννης. «Ο Γιάννης Δάλλας, ο Μιχάλης Γκανάς, ο Χριστόφορος Μηλιώνης έχουν περάσει από εκεί. Ηταν η καρδιά της Ηπείρου στα γράμματα. Καμιά φορά συναντιόμασταν εκεί, συζητούσαμε και έπειτα πηγαίναμε για κανένα τσίπουρο. Και τώρα μου λείπει, μου λείπει πολύ. Σαν να μην έχει η Ηπειρος βιβλιοπωλείο».
