Στη Συρία, μολονότι είναι αριθμητικά η λιγότερο σημαντική, η κουρδική μειονότητα είναι αυτή την περίοδο εκείνη που δέχεται τη μεγαλύτερη προσοχή. Ποια στάση θα κρατήσει έναντι του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Ασαντ; Από τις πρώτες εβδομάδες της εξέγερσης οι Κούρδοι διαδήλωσαν αυθόρμητα, ιδιαίτερα στη μεγάλη πόλη Καμεσλιγέ, στα τουρκικά σύνορα. Αλλά μία από τις πρώτες χειρονομίες της Δαμασκού ήταν να αποκαταστήσει τη συριακή υπηκοότητα περίπου 300.000 Κούρδων που την είχαν στερηθεί εδώ και πενήντα χρόνια. Μολονότι δεν τρέφουν συμπάθεια για το καθεστώς, του οποίου υπήρξαν επίσης θύματα, ιδιαίτερα το 2004 και το 2005, τα συριακά κουρδικά κόμματα εξέφρασαν γρήγορα τις ανησυχίες τους για τους στόχους της εξέγερσης. Ποια θα ήταν τα δικαιώματά τους στη μετά τον Ασαντ Συρία;

Μια δεκαριά μικροί κουρδικοί σχηματισμοί συμμετείχαν στις πρώτες συνεδριάσεις του Εθνικού Συριακού Συμβουλίου (CNS), που ιδρύθηκε στα τέλη του 2011 στην Τουρκία, προτού αποσυρθούν για να δημιουργήσουν το Εθνικό Κουρδικό Συμβούλιο (CNK). Οι Κούρδοι δεν θέλουν μια άλλη «αραβική» συριακή δημοκρατία, αυταρχική και συγκεντρωτική.

Η κύρια κουρδική πολιτική δύναμη της Συρίας παραμένει το PYD (Κόμμα της Δημοκρατικής Ενωσης), η συριακή «θυγατρική» του PKK, η οποία δεν κάλεσε τον λαό να ρίξει το καθεστώς. Ο Μπασάρ αλ Ασαντ πολλαπλασίασε τις κινήσεις κατευνασμού, επιτρέποντας στο PYD να ανοίξει κουρδικά σχολεία και πολιτιστικά κέντρα, καθώς και την επιστροφή από την εξορία του πολιτικού ηγέτη Σάλιχ Μουσλίμ.