Αναζήτηση
Η εκδήλωση για το ξαναζωντάνεμα του αρχαίου θεάτρου στο υποβλητικό δελφικό τοπίο «στήθηκε» εν μια νυκτί. Η υπηρεσιακή υπουργός Πολιτισμού Τατιάνα Καραπαναγιώτη είχε την ιδέα για μια εκδήλωση που θα προκαλέσει διεθνές ενδιαφέρον και την πρότεινε στο Ελληνικό Φεστιβάλ.
Μόλις χθες συναντήθηκαν οι ηθοποιοί για τις τελικές συνεννοήσεις πριν από την εκδήλωση-περφόρμανς, ενώ σήμερα ταξιδεύουν στους Δελφούς. Με μεράκι καθένας ετοίμασε να παρουσιάσει κάτι που αγαπά ή που ταιριάζει στο θέατρο, είτε είναι αρχαίο δράμα είτε ποίημα.
«Υπάρχει μια τόλμη στις κινήσεις μας, την οποία φέρνουν οι δύσκολοι καιροί», είπε στα «ΝΕΑ» η Ρένη Πιττακή, η οποία θα ερμηνεύσει αύριο την Παράβαση των «Ορνίθων» του Αριστοφάνη. «Κάποτε κανένας δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι θα προχωρήσει σε μια τέτοια πολιτιστική εκδήλωση δίχως μήνες προετοιμασίας. Δεν έχουμε πια τις βεβαιότητες που είχαμε παλαιότερα», εξηγεί η ηθοποιός, η οποία «έτσι ξαφνικά» βρέθηκε να συμμετέχει και στο Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου στην παράσταση «Επίδαυρος – Ενα ντοκιμαντέρ» των Ανέστη Αζά και Πρόδρομου Τσινικόρη (27-28/7).
Επιστρέφει εξάλλου στο θέατρο όπου ανέβηκε ως νεαρή ηθοποιός – και δη με «Ορνιθες». «Συμμετείχα το 1968 στην παράσταση του Κάρολου Κουν που παρουσιάστηκε και στους Δελφούς. Ενιωθα τόσο τυχερή. Είχα τότε αποφοιτήσει από τη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης», λέει.
Η παράσταση αυτή παίχτηκε σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό (Λονδίνο, Μόναχο, Βενετία, Ζυρίχη). «Θυμάμαι ότι είχε τύχει να αλλάξουμε κοστούμια σε κοτέτσια. Ηταν κάτι σαν αυτοσχέδια καμαρίνια», λέει χαμογελώντας η Ρένη Πιττακή και σχολιάζει: «Είναι σημαντικό να προσέχουμε τι λέμε και πώς το λέμε σε τέτοιους ιστορικούς χώρους».
Με λαχτάρα περιμένει τη στιγμή που θα βρεθεί στην ορχήστρα του αρχαίου θεάτρου και ο Γιάννης Βογιατζής. Εκεί θα παρουσιάσει τον Αγγελιαφόρο των «Περσών» του Αισχύλου (σε μετάφραση Ιωάννη Γρυπάρη). Είναι μια «συμμετοχή-προσκύνημα», όπως λέει, η οποία θα γυρίσει και τον ίδιο στο 1957, όταν έκανε τα πρώτα του βήματα στην παράσταση της «Ιφιγένειας εν Αυλίδι» πλάι στον Ιορδάνη Μαρίνο.
«Θυμάμαι τα δάκρυα που είχα χύσει μετά την παράσταση στους Δελφούς», λέει ο Γιάννης Βογιατζής. «Είχα τον ρόλο του Γέροντα. Βγήκα στη σκηνή ερμηνεύοντας με μια λεπτή φωνή που προσπαθούσε να μιμηθεί εκείνη ενός γέροντα, με περούκα και γένια. Το κοινό ξέσπασε σε γέλια», εξηγεί.
Ο κόσμος γελούσε κι εκείνος έκλαιγε. «Ζητούσα συγγνώμη από τους συντελεστές που κατέστρεψα την παράσταση. Τότε ο Ιορδάνης Μαρίνος μού είπε: «Εχεις κάτι μέσα σου που ακόμη δεν το έχεις συνειδητοποιήσει». Αργότερα κατάλαβα ότι εννοούσε την κωμωδία», λέει.
«Είναι σημαντικό ότι σε τέτοιους δύσκολους καιρούς βρίσκουμε το κουράγιο και τα χρήματα για τέτοιες κινήσεις. Για να σταθεί στα πόδια της η πατρίδα μας πρέπει να γυρίσει στις ρίζες της και στον πολιτισμό της. Ας εξαγάγουμε πολιτισμό για να έχουμε και οικονομικό όφελος» σχολιάζει, εκφράζοντας «το παράπονο ενός ανθρώπου που υπηρετεί εδώ και 70 χρόνια τον πολιτισμό».
Ο Νίκος Καραθάνος παρουσιάζει τον Αγγελιαφόρο του «Ηρακλή μαινόμενου» του Ευριπίδη – με την παράσταση του έργου αυτού βρέθηκε πέρυσι στην Επίδαυρο. Παράλληλα συντονίζει τις προετοιμασίες. «Αυτό που έχει σημασία είναι η ίδια η παρουσία των ανθρώπων στον χώρο. Αλλωστε όσο πιο γυμνό και αληθινό είναι αυτό που θα παρουσιάσουμε τόσο πιο εύκολα θα ενσωματωθεί με την ηχώ του θεάτρου».
Σχέσεις Ελλήνων – Γερμανών
Ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Βασίλης Παπαβασιλείου θα αναγνώσει στους Δελφούς το ποίημα «Αρτος και οίνος» του Φρίντριχ Χέλντερλιν. Μια σπονδή, όπως λέει, στον βωμό της σχέσης Γερμανών – Ελλήνων που κινδυνεύει σήμερα να φτάσει στην αντιπάθεια. «Τέτοια θέατρα μόνο να τα ανοίξουμε μπορούμε. Δεν είναι στο χέρι μας να τα κλείσουμε. Πάντα θα μας συγκινούν αυτά που κληρονομούμε».
