Αναζήτηση
Κομμωτήριον
«Η Ωραία Αγελάς»
Φοίβη μου, με το μεγάλο στομάχι, που χωράει όλων τα σχόλια, καλογραμμένα ή μη.
Σας είχα γράψει αρκετά κείμενα για την πολιτική κατάσταση προ εκλογών, αλλά ώσπου να ταχυδρομήσω άλλαζαν τα πράγματα και ήταν άκυρα. Τώρα, όλα καλά, αν τα αφήσουμε να μείνουν καλά, τηρουμένων των αναλογιών.
Την καινούργια παραδουλεύτρα, αν δεν σου δουλέψει 4-5 μήνες, δεν τη διώχνεις, όπως και την κομμώτρια. Εδώ άλλος Θεός! Κάθε επομένη εκλογών, χρόνια τώρα, μιλάμε πάλι για εκλογές και γινόμαστε για πολλοστή φορά ρεζίλι στον κόσμο. Κι αυτό γιατί μας αρέσει να χαϊδεύουμε τ’ αυτιά του λαού, που ακόμη πιστεύει στον Μεσσία. Οσο για τους μη ευκολόπιστους, είναι πάλι στην ανασφάλεια, βλέποντας τη χώρα να μην προχωράει.
Τι στο διάβολο, μπιτ μυαλό δεν έμεινε να καταλάβουμε επιτέλους πως το Κεφάλαιο θα μένει εσαεί Κεφάλαιο και οι φτωχοί, φτωχοί; Εξάλλου, τώρα η ανέχεια «χτυπάει κόκκινο» σ’ ολόκληρον τον πλανήτη, ακόμη και σε ευνομούμενα κράτη, όπως Αγγλία, Γαλλία κ.λπ. Τα metro είναι γεμάτα επαίτες που κοιμούνται στα σκαλιά, το ίδιο και οι πλατείες. Στη Νέα Υόρκη, από προσωπική γνώμη, σας πληροφορώ πως κάθε ξημέρωμα έξω από τη ΧΑΝ περιμένουν εκατοντάδες ρακένδυτοι για ένα πιάτο φαΐ και ένα στρώμα να πλαγιάσουν. Πολλοί ψάχνουν στα σκουπίδια, όπως εδώ, μόνο που εκεί είναι Αμερική και στα μεγάλα κανάλια δεν επιτρέπεται να δημοσιοποιούνται παρόμοια φαινόμενα. Αυτό μήπως μας λέει κάτι;
Και για να ξαναγυρίσω στα δικά μας. Τον Καραμανλή, ενάμιση χρόνο στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων (καθημερινά), τον διώχναμε, τον λοιδορούσαμε, ζητώντας εκλογές, ύστερα τον κατηγορούσαμε γιατί προχώρησε σε εκλογές. Τον Γιωργάκη τον ξεφτιλίσαμε αναγκάζοντάς τον με κλωτσιές να φύγει από την πίσω πόρτα και όλα αυτά από τις χαμογελαστές ύαινες της πολιτικής που καιροφυλακτούν ποιος θα κατασπαράξει τον άλλον για το… πάπλωμα και όχι για τον λαό.
Ευχαριστώ, Κατερίνα, Πλάκα
Να σταθούμε στο κομμωτήριο, αγαπητή Κατερίνα, που είναι και της μόδας και αρκούντως πιασιάρικο τώρα που έχουμε κι εμείς μια Βιντάλα Βασούνα, έναν «εθνικό» κομμωτή να ασχοληθούμε, διακαναλικώς. Που αν δεν σου την κάνει καλή τη μιζανπλί, τη σχολάς κι αυτήν και το δεύτερο συνοικιακό της πιστολάκι (μη βλέπετε που ο Αρης της πολιτικής – πάλαι ποτέ Σαλώμη της πολιτικής και δη δίχως πέπλα – χρέωνε στον ελληνικό λαό κάπου 35.000 ευρώ τον χρόνο την κομμώτριά του στα υπουργεία (χώρια οι χιλιάδες για τις ανακαινίσεις, τις κουρτίνες και τα κορδόνια α λα Βίκυ Σταμάτη!) κι ας μην την βλέπαμε και πολύ περήφανη τη μιζανπλί του. Στο δικό μας κομμωτήριο «Η Ωραία Αγελάς», όπως και στου Αρούλη προφανώς, αν δεν την κάνει τη δουλειά η «καλλιτέχνισσα» δεν την σχολάμε. Την κρατάμε να τη βλέπουμε, μέσα στη βαθιά, άπραγη και άσχετη Νουδούλα. Ωιμέ!
«Πιάσε μια χοχλιούς!»
Αγαπητή Φοίβη,
Δεν γνωρίζω με ποια κριτήρια οι κάθε είδους ειδήμονες συγκρίνουν την κάθε αναταραχή ή και «επανάσταση» στον πλανήτη, με την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι απλώς αδιάβαστοι.
Διαβάζουμε λοιπόν στην μπροσούρα «Το Πολυτεχνείο είναι εδώ» του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας (εκδόσεις Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο) ότι η εξέγερση στην Αίγυπτο και οι κινητοποιήσεις στην Πλατεία Ταχρίρ είναι αντάξιες του Πολυτεχνείου. Ξεχνούν, δυστυχώς, οι αυτοαποκαλούμενοι αριστεροί ότι στην Πλατεία Ταχρίρ, το πάνω χέρι είχαν και έχουν οι φονταμεταλιστές, ακροδεξιοί, πολιτικά και κοινωνικά, μουσουλμάνοι. Τα σημάδια είναι πλέον φανερά – γυναίκες «κουκουλωμένες» κ.λπ.
Ντροπή, αν νομίζουν ότι στο Πολυτεχνείο εξεγέρθηκε η Ακροδεξιά!
Φιλικά, Χρίστος Τσαχπίνης – Καβαλιώτης, Γερμανία
Πάλι καλά που θυμούνται πως το Πολυτεχνείο ήταν… εξέγερση να λέτε, αγαπητέ Χρίστο. Γιατί σε λίγο θα φτάσουν να νομίζουν πως ήταν μεζεδοπωλείο.
