Σε αυτές τις δύσκολες για τα ΜΜΕ εποχές υπάρχει κάποιος τομέας που να μην πλήττεται από την ύφεση; Απ’ ό,τι φαίνεται υπάρχει – το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και οι μεταδόσεις του. Ακόμα και σε δύσκολους καιρούς, με την ευρωπαϊκή οικονομία σε κρίση και τους πολιτικούς να συγκρούονται για το μέλλον του ευρώ, οι ποδοσφαιρικές λίγκες τα καταφέρνουν περίφημα στις συμφωνίες για τις τηλεοπτικές μεταδόσεις.

Η αγγλική Πρέμιερ Λιγκ πούλησε πριν από λίγες ημέρες τα δικαιώματα για τα παιχνίδια του βρετανικού πρωταθλήματος για την περίοδο 2013-2016, αντί του εντυπωσιακού ποσού των 4,7 δισεκατομμυρίων ευρώ. Το νούμερο αυτό είναι κατά 70% μεγαλύτερο από την παρούσα τριετή συμφωνία. Λίγες εβδομάδες νωρίτερα η γερμανική Μπουντεσλίγκα ανακοίνωσε τετραετή συμφωνία που θα ανεβάσει τα κέρδη της σε 3,2 δισ. ευρώ, αύξηση 52%!

«Αυτό είναι το κόσμημα στην κορόνα των αθλητικών τηλεοπτικών μεταδόσεων» σχολιάζει στους «Νιου Γιορκ Τάιμς» ο Τιμ Ουέστκοτ, αναλυτής στο Λονδίνο. «Υπάρχει μια μεγάλη αγορά για αυτά τα δικαιώματα και κάθε φορά που έρχεται η ώρα της διαπραγμάτευσης, φαίνεται ότι υπάρχουν άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να πληρώσουν ακόμα περισσότερα χρήματα».

Οπως και τα περισσότερα άλλα θέματα στην Ευρώπη αυτό τον καιρό, στην οικονομία του ποδοσφαίρου υπάρχει ο διαχωρισμός Βορρά – Νότου. Μεταξύ των πέντε μεγάλων ποδοσφαιρικών αγορών της Γηραιάς Ηπείρου, οι λίγκες των βόρειων χωρών όπως η Αγγλία και η Γερμανία κλείνουν πολύ πιο κερδοφόρα συμβόλαια από ό,τι οι αντίστοιχες του Νότου όπως η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία. Στην Ιταλία ο τελευταίος γύρος διαπραγματεύσεων δεν έχει ολοκληρωθεί, αν και τα μεγάλα τηλεοπτικά πακέτα σημείωσαν αύξηση σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Στη Γαλλία, τα συνολικά έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα αναμένεται να μειωθούν λίγο από την ερχόμενη σεζόν. Στην Ισπανία, εν τω μεταξύ, υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα, καθώς δεν έχει κλείσει καμία τηλεοπτική συμφωνία μετάδοσης αγώνων για την επόμενη χρονιά.

Συνολικά η ανθεκτικότητα της αγοράς έχει εκπλήξει τους αναλυτές, πολλοί από τους οποίους περίμεναν μεγάλη πτώση των εσόδων από τις τηλεοπτικές μεταδόσεις αγώνων. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που αυτό δεν συνέβη. Κατ’ αρχήν η δομή των τηλεοπτικών επιχειρήσεων στην Ευρώπη, όπου οι περισσότεροι αγώνες του επαγγελματικού ποδοσφαίρου μεταδίδονται από συνδρομητικά κανάλια. Ενώ τα περισσότερα δημοφιλή σπορ στις ΗΠΑ μεταδίδονται από τα δωρεάν δίκτυα, οι εθνικές αγορές στην Ευρώπη είναι πολύ μικρές για να έχουν αρκετά διαφημιστικά έσοδα ώστε να χρηματοδοτήσουν τόσο ακριβές συμφωνίες για δικαιώματα.

Ενώ οι τηλεοπτικές διαφημίσεις έχουν μειωθεί σημαντικά την περίοδο της κρίσης, τα συνδρομητικά κανάλια έχουν σταθερά έσοδα από τους συνδρομητές, ο αριθμός των οποίων παραμένει σταθερός, π.χ. στη Βρετανία όπου το BSkyB έχει 10 εκατομμύρια πελάτες και τα δικαιώματα μετάδοσης των αγώνων της Πρέμιερ Λιγκ από το 1992.