Με την πρώτη ματιά η Τεχεράνη, το οικονομικό και πολιτικό κέντρο του Ιράν, φαίνεται πως παραμένει μια ζωντανή μητρόπολη. Η πόλη όπου το 2011 πωλήθηκαν οι περισσότερες Porsche από οπουδήποτε αλλού στη Μέση Ανατολή. Τα πάρκα της παραμένουν όμορφα, ο φωτισμός στους δρόμους καλός, τα σουπερμάρκετ γεμάτα εισαγόμενα αγαθά και στις γειτονιές της σπάνια βλέπει κανείς αστέγους.

Αν όμως ρωτήσεις τον Αλί, έναν έμπορο φρούτων στο κέντρο της Τεχεράνης, θα σου πει πως οι δουλειές του πάνε από το κακό στο χειρότερο. «Ποιος στο Ιράν μπορεί να αγοράσει έναν ανανά που κοστίζει 15 δολάρια;» διερωτάται. Και δίνει μόνος του την απάντηση: «Κανείς».

Η Τεχεράνη βρίσκεται εγκλωβισμένη ανάμεσα στις διεθνείς κυρώσεις για το πυρηνικό της πρόγραμμα και την κακοδιαχείριση της οικονομίας από την κυβέρνησή της. Αποτέλεσμα; Από πάνω της πλανάται το φάντασμα του πληθωρισμού. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία έχει αγγίξει πια το 25%, όμως οι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι είναι πολύ υψηλότερος.

Το εμπάργκο της διεθνούς κοινότητας στις ιρανικές εξαγωγές πετρελαίου, που είναι και η βασική πηγή εσόδων της χώρας, αναμένεται να επιδεινώσει κι άλλο την οικονομία. Το ιρανικό νόμισμα έχασε ήδη 50% της αξίας του πέρυσι και οι τιμές των προϊόντων αυξάνονται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Για παράδειγμα, η τιμή του ψωμιού έχει 16πλασιαστεί από το 2010!

Ωστόσο, για πολλούς οικονομολόγους τη βασική ευθύνη δεν την έχουν οι κακοί ξένοι αλλά ο Πρόεδρος Αχμαντινετζάντ και οι επιλογές του στην οικονομική πολιτική. Επισημαίνουν, φέρ’ ειπείν, ότι η κυβέρνηση Αχμαντινετζάντ είχε τη φαεινή ιδέα να κάνει πάρτι εισαγωγών από το 2005 και μετά, που οι τιμές του πετρελαίου είχαν αγγίξει επίπεδα-ρεκόρ. Αυτό είχε ως συνέπεια πολλοί ντόπιοι παραγωγοί να αναγκαστούν να απολύσουν εργαζομένους και να κλείσουν τα εργοστάσιά τους. Με αυτόν τον τρόπο, φυσικά, το Ιράν έγινε πιο ευάλωτο στις διεθνείς κυρώσεις. Οι εταιρείες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν παράγοντας αγαθά τα οποία δεν μπορούν πια να εισαχθούν στο Ιράν λόγω εμπάργκο είναι πια παρελθόν.

Πλέον, ο μόνος τρόπος να βγάλει κανείς λεφτά στο Ιράν είναι η κερδοσκοπία. Οι πιο έξυπνοι επενδύουν τα χρήματά τους σε γη, διαμερίσματα, τέχνη και αυτοκίνητα (εξού και οι αναρίθμητες Porsche που κυκλοφορούν στους δρόμους) και σε οτιδήποτε άλλο του οποίου η αξία μπορεί να μεγαλώσει όσο υποτιμάται το ιρανικό νόμισμα. Εως κι ο Αλί, ο έμπορος φρούτων, αλλάζει τα χρήματά του σε δολάρια ή σε οποιοδήποτε ξένο νόμισμα βρει. Οσο πιο γρήγορα μπορεί.