Κυβέρνηση αποκτήσαμε. Καλή, κακή, στην πράξη θα δείξει. Μεγάλα, κρίσιμα, προς λύση προβλήματα επίσης έχουμε. Το παλιό όμως ερώτημα, επαναλαμβανόμενο και αναπάντητο, παραμένει. Κράτος λειτουργικό, αποδοτικό, σοβαρό, Δημόσια Διοίκηση με στρατηγικό σχεδιασμό θ’ αποκτήσουμε ποτέ; Διαβάσαμε τις γνώμες και τις «γεύσεις» εννέα υπηρεσιακών υπουργών της κυβέρνησης Πικραμμένου: «Ο δημόσιος τομέας έχει δύο πρόσωπα, εκείνο που αρνείται κάθε αλλαγή κι εκείνο που έχει γνώσεις, διάθεση και φιλότιμο».

Δηλαδή οι χασομέρηδες, βολεμένοι κομματικοί, οι «μη μου τούς κύκλους τάραττε», πολλοί σε δημόσιες υπηρεσίες εξυπηρέτησης ημετέρων, χωρίς αντικείμενο έργου και οι πεπαιδευμένοι, οι αξιοκρατικά επιλεγμένοι προσληφθέντες. Ολοι ως πολίτες έχουμε γνώση, απ’ την επαφή μας μαζί της του τι εστί παθογένεια, γραφειοκρατία της Δημόσιας Διοίκησης. Ενα πολυκέφαλο τέρας, μια Λερναία Υδρα με αμέτρητους διευθυντές, υποδιευθυντές, τμηματάρχες, περιφερειάρχες, στελέχη, συμβούλους, υπηρεσιακούς παράγοντες, συν ο ενδοϋπηρεσιακός ανταγωνισμός. Οι «χαζοί» δουλεύουν, οι «ξύπνιοι» χαλαρώνουν. Κι αν ονομάζονται υπάλληλοι (εννοιολογικά υπό άλλους) όλων εμάς των πολιτών που τους πληρώνουμε με τους φόρους μας για να μας εξυπηρετούν, ούτε το έχουν διανοηθεί. Πώς να λειτουργήσει άλλωστε ένα κράτος, όταν με κάθε αλλαγή κυβέρνησης αλλάζει και όλο το διευθυντικό, στελεχικό δυναμικό, προορισμένο να εξυπηρετήσει όχι τη χώρα και τους πολίτες της αλλά τον κομματικό εντολέα του. Ας σοβαρευτούμε, επιτέλους, στη δύσκολη κατάσταση που βρισκόμαστε. Οι καιροί ου μενετοί.