… πλάνες της Δύσης για τους Ιρανούς είναι πως πρόκειται για ανθρώπους φανατισμένους με τη θρησκεία. Περίπου οι μισοί Ιρανοί είναι κάτω των 25 ετών και το Ιράν έχει κάνει καλή δουλειά όσον αφορά τη βελτίωση του μορφωτικού τους επιπέδου. Κάνοντας ένα οδικό ταξίδι 2.700 χιλιομέτρων από τη μια άκρη του Ιράν στην άλλη, μου έκανε εντύπωση το πόσο πολλοί από αυτούς μοιράζονται τις αμερικανικές αξίες, πόσο πολλοί επιζητούν τη διασκέδαση και όχι τον φανατισμό. Μοιάζουν να ενδιαφέρονται λιγότερο για τα τζαμιά και περισσότερο για τα θεματικά πάρκα – που είναι πανταχού παρόντα στο Ιράν.

«Οι νέοι…

… δεν πολυπηγαίνουν στα τεμένη», μου λέει ένας 23χρονος στο Ανατολικό Ιράν, υπερβάλλοντας πρόσχαρα. «Θέλουμε περισσότερους τρόπους να διασκεδάζουμε». Λέει ότι πίνει – το αλκοόλ είναι παράνομο αλλά παντού – και μέχρι πρόσφατα έκανε χρήση ναρκωτικών. Οι ιρανικές Αρχές έχουν αφήσει να εννοηθεί ότι ένα 10% του πληθυσμού χρησιμοποιεί ναρκωτικά, παραδοσιακά όπιο και ηρωίνη αλλά, ολοένα και περισσότερο, μεθαμφεταμίνες. Ο συγκεκριμένος νεαρός είχε συμμετάσχει στις διαδηλώσεις του 2009 υπέρ της δημοκρατίας, έπειτα όμως, λέει, τον συνέλαβαν και τον χτυπούσαν για αρκετές ημέρες. Αυτό τον έκανε να πει «αντίο» στον πολιτικό ακτιβισμό και τώρα, όπως πολλοί ακόμα, απλώς θέλει να φύγει στο εξωτερικό. Στα βορειοδυτικά, αυτή η αίσθηση της απελπισίας έχει οδηγήσει κάποιους νεαρούς Ιρανούς εθνοτικής τουρκικής καταγωγής να ταχθούν υπέρ της απόσχισης και της ένωσης με το Αζερμπαϊτζάν. Στους ποδοσφαιρικούς αγώνες στην Ταυρίδα, οπαδοί καμιά φορά εξοργίζουν τις Αρχές φωνάζοντας αποσχιστικά συνθήματα.

Δύσκολα θα…

… περίμενε κανείς από έναν Νεοϋορκέζο να κοκκινίσει στην Τεχεράνη, κι όμως με σόκαρε η επαναλαμβανόμενη σκηνή των one night stands: νεαροί με φανταχτερά αυτοκίνητα περιφέρονται σε αναζήτηση γυναικών, τους πιάνουν την κουβέντα και έπειτα απομακρύνονται παρέα. Υπάρχει επίσης πορνεία, και ο πρώην αστυνομικός διευθυντής της Τεχεράνης συνελήφθη το 2008 σε έναν οίκο ανοχής μαζί με έξι ιερόδουλες. Ας μην ξεχνάμε πως το Ιράν δεν είναι μόνο η πατρίδα των αυστηρών αγιατολάδων αλλά και του ρομαντικού ηδονισμού των Ρουμπαγιάτ του Ομάρ Καγιάμ.

Τη δεκαετία του 1970…

… οι δυσαρεστημένοι νεαροί Ιρανοί εξεγέρθηκαν εναντίον ενός διεφθαρμένου κοσμικού καθεστώτος, ενστερνιζόμενοι μια ασκητική μορφή του Ισλάμ. Τώρα εξεγείρονται εναντίον ενός διεφθαρμένου θρησκευτικού καθεστώτος, ενστερνιζόμενοι την ατομική ελευθερία – σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμα και το τρίπτυχο sex, drugs and rock ‘n’ roll. Αυτή η κουλτούρα των νέων στο Ιράν τροφοδοτείται από το Ιντερνετ – δύο στα τρία ιρανικά νοικοκυριά διαθέτουν ηλεκτρονικούς υπολογιστές – και από τη δορυφορική τηλεόραση, που είναι απαγορευμένη αλλά ευρέως διαδεδομένη. Αυτοί οι νέοι είναι το μέλλον του Ιράν και μπορεί να είναι οι σύμμαχοί μας. Ενώ όμως έχουμε στρατηγική όσον αφορά τις πυρηνικές διαπραγματεύσεις, δεν είμαι σίγουρος πως έχουμε στη Δύση μια στρατηγική για το ίδιο το Ιράν.

Ο Ρούσσος Βρανάς απουσιάζει για προσωπικούς λόγους