Αναζήτηση
Η κατάρρευση των καθεστώτων της Τυνησίας και κυρίως της Λιβύης πύκνωσε τη ροή των προσφύγων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους λόγω της εμφύλιας βίας.
Επιπλέον η έκρυθμη πολιτικά κατάσταση στο Κέρας της Αφρικής και ο λιμός που το πλήττει ήταν και αυτοί παράγοντες που μεγάλωσαν το προσφυγικό κύμα.
«Το 2011 ήταν το πιο φονικό έτος για αυτή την περιοχή από τότε που η UNHCR ξεκίνησε να καταγράφει στατιστικά στοιχεία, δηλαδή το 2006», δήλωσε η Σιμπέλα Ουίλκις, εκπρόσωπος της οργάνωσης. Τα θύματα προέρχονταν από 15 διαφορετικές χώρες.
Διευκρίνισε πάντως ότι ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων ενδέχεται να είναι μεγαλύτερος.
Το 2011 περισσότεροι από 58.000 άνθρωποι έφτασαν στην Ευρώπη μέσω της Μεσογείου. Το προηγούμενο μέγιστο είχε καταγραφεί το 2008, όταν 54.000 άνθρωποι είχαν καταφέρει να φτάσουν στην Ελλάδα, την Ιταλία και τη Μάλτα. Ωστόσο η ενίσχυση των συνοριακών ελέγχων το 2009 και το 2010 μείωσε σημαντικά τις αφίξεις μεταναστών στην Ευρώπη.
Η πλειονότητα των συνολικά 56.000 μεταναστών το 2011 αποβιβάστηκαν στην Ιταλία. Από αυτούς οι 28.000 προέρχονταν από την Τυνησία, ενώ η Μάλτα και η Ελλάδα υποδέχθηκαν μικρότερο αριθμό, 1.574 και 1.030 αντίστοιχα. Κατά την Ουίλκις ήταν στην πλειοψηφία τους μετανάστες και όχι αιτούντες άσυλο.
Άλλοι 55.000 ήταν όσοι διέσχισαν τα σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία στον Έβρο, σύμφωνα με τις ελληνικές Αρχές.
Η Ουίλκις αναφέρθηκε επίσης στις αφηγήσεις διασωθέντων που διηγήθηκαν στο προσωπικό της UNHCR ότι «ένοπλοι άνδρες τους ανάγκαζαν να μπαίνουν στα πλοία, κυρίως τον Απρίλιο και τον Μάιο στη Λιβύη, όταν δηλαδή η χώρα βρισκόταν για τα καλά στη δίνη του εμφυλίου και της ΝΑΤΟϊκής στρατιωτικής επέμβασης.
Οι πρόσφυγες μετακινούνται με πλοιάρια που συχνά αναγκάζονται να τα οδηγήσουν μόνοι τους μέσα σε δύσκολες συνθήκες.
Άλλοι επιζώντες δήλωσαν στην UNHCR ότι χτυπήθηκαν και βασανίστηκαν από άλλους επιβαίνοντες, γεγονός που οδήγησε σε δικαστικές έρευνες στην Ιταλία, δήλωσε η Ουίλκις.
