Το παιχνίδι στο παγοδρόμιο των Ιωαννίνων ήταν διδακτικό από πολλές απόψεις. Τι μας έμαθε; Πρώτα απ’ όλα, ότι και το φετινό πρωτάθλημα (το καλύτερο όλων των εποχών σύμφωνα με τους ταπεινόφρονες της ΕΠΟ) είναι το ίδιο αγιάτρευτο μπορντέλο όπως τα προηγούμενα – για τον ίδιο ακριβώς λόγο: επειδή δύσκολα συναντάς άνθρωπο να κάνει τη δουλειά του σωστά.

Οι παρατηρητές της Σούπερ Λίγκας, για παράδειγμα, υποτίθεται ότι ταξιδεύουν στα γήπεδα για να λύσουν ή και να προλάβουν καταστάσεις κάνοντας συσκέψεις με τις αντίπαλες ομάδες, την Αστυνομία και τον τέταρτο διαιτητή από το πρωί της ημέρας του αγώνα. Αλλά επειδή τα Γιάννινα είναι υπέροχα, ιδίως τον χειμώνα, το πρόβλημα με τον πάγο δεν το ανακάλυψαν παρά μόλις λίγα λεπτά πριν από τη σέντρα, μαζί με τον Σπάθα, όταν πλέον ήταν πολύ αργά.

Βεβαίως τα Γιάννινα είναι όμορφα και για τους ντόπιους. Ετσι, οι υπεύθυνοι του γηπέδου έτρεχαν κι αυτοί στο παρά πέντε, με μία πανάρχαια σκούπα από την εποχή της Λάνασσας, πριγκίπισσας της Ηπείρου, να καθαρίσουν το τερέν. Αραγε, το πρωί ο πάγος δεν υπήρχε ή δεν… πείραζε;

Οσο για το ειδικό μηχάνημα που λειώνει το χιόνι ρίχνοντας ατμό στο τερέν, δεν έφτασε στον αγωνιστικό χώρο, όχι επειδή δεν χώραγε να περάσει από την πόρτα – όπως είπαν – αλλά γιατί έξω από το γήπεδο γινόταν της κολάσεως με συμπλοκές και τραυματίες – όπως δεν θέλησαν να πουν αθλητικές Αρχές και Αστυνομία, άγνωστο γιατί.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά φτάσαμε στον διαιτητή, τον μοναδικό αρμόδιο κατά τον Κανονισμό να αποφασίσει αν οι συνθήκες επέτρεπαν την τέλεση του αγώνα. Εκ πρώτης όψεως δεν την επέτρεπαν. «Ας το αναβάλουμε», είπε. Κι έπειτα έστεκε και κοίταζε τον πάγο, λες και ήταν ο Γιούρι Γκέλερ και θα τον έλειωνε με τα μυστήρια κόλπα που βλέπαμε στον Χαρδαβέλλα. Με τον πάγο δεν άλλαξε τίποτα, άλλαξε όμως η απόφαση: «Θα παίξουμε κανονικά». Τι μεσολάβησε; Ενα μυστηριώδες τηλεφώνημα – υποψιάζομαι από πού.

Αναβολή λόγω παγετού σε ελληνικό γήπεδο δεν μπορώ να θυμηθώ. Ακόμη και με κίνδυνο, ένας ποδοσφαιριστής να φάει χύμα και να ανοίξει το κεφάλι του σαν καρπούζι, τα ματς πάντα γίνονταν. Κάποτε επειδή ήταν στο ΠΡΟ-ΠΟ, τώρα επειδή δεν πρέπει να στενοχωρηθεί το συνδρομητικό κανάλι. Αλλωστε, για την τηλεόραση άρχισε όπως όπως η σεζόν χωρίς ακόμα να ξέρουμε ποιες ομάδες θα πάρουν μέρος, για την τηλεόραση θα τελειώσει, επίσης όπως όπως. Πρωτάθλημα με έναν-δύο παίκτες λιγότερους μπορεί να γίνει. Χωρίς χορηγό, ποτέ!

Το δεύτερο μάθημα είναι ότι η καχυποψία βλάπτει σοβαρά. Αν ο Παναθηναϊκός χάσει τελικά τον φετινό τίτλο, θα το πάθει επειδή πίσω από καθετί που συμβαίνει βλέπει το… φάντασμα του Μαρινάκη. Στα Γιάννινα, λίγο έλειψε να λειτουργήσει η θεωρία της αυτοεκπληρούμενης προφητείας: οι άνθρωποι της ΠΑΕ χάλασαν τον κόσμο για να μη γίνει το παιχνίδι (μέχρι και ανακοίνωση στο ημίχρονο έβγαλαν!), οι ποδοσφαιριστές βλέποντας την αναστάτωση πίστεψαν ότι ο Σπάθας τούς την είχε στημένη, και ο εκνευρισμός τους για ένα ολόκληρο ημίχρονο έκανε τη χειρότερη ομάδα της Κατηγορίας αυτήν την εποχή, τον ΠΑΣ, να φαίνεται ομαδάρα! Το ότι ο διαιτητής δεν είχε πονηρές σκέψεις φάνηκε όταν μπουκάρισαν στο τερέν δύο ποδοσφαιριστές και ο βοηθός προπονητή του Παναθηναϊκού: ο Σπάθας προτίμησε να γίνει ρόμπα παρά να το τραβήξει στα άκρα δείχνοντας, για την ίδια παράβαση, κόκκινη στον βοηθό και κίτρινη στους παίκτες.

Το τρίτο μάθημα είναι ότι στο ποδόσφαιρο υπάρχει ζωή και μετά την γκέλα, και το παρέδωσε ο Ορέστης Καρνέζης. Μετά το γκολ που είχε δεχτεί από το… τηλέφωνο στο ντέρμπι με την ΑΕΚ και την αποβολή του στο Περιστέρι, στις τελευταίες δύο φορές που έπαιξε βασικός, όλοι πίστεψαν ότι θα συνέχιζε τη μακρά παράδοση του Παναθηναϊκού να τελειώνει τους τερματοφύλακές του. Αλλά εκείνος επέμεινε, υπέμεινε, δούλεψε, και άρπαξε την ευκαιρία που του χάρισε ο Φερέιρα. Ευτυχώς και για τον Πορτογάλο, γιατί διαφορετικά θα τον άφηναν στους «Ζωσιμάδες» να σπάει πάγους.

Τελευταία Νέα